Mobile Rapid-DNA devices have recently become available on the market. These devices can perform DNA analyses within 90 min with an easy ‘sample in–answer out’ system, with the option of performing comparisons with a DNA database or reference profile. However, these fast mobile systems cannot yet compete with the sensitivity of the standard laboratory analysis. For the future this implies that Scene of Crime Officers (SoCOs) need to decide on whether to analyse a crime sample with a Rapid-DNA device and to get results within 2 h or to secure and analyse the sample at the laboratory with a much longer throughput time but with higher sensitivity. This study provides SoCOs with evidence-based information on DNA success rates, which can improve their decisions at the crime scene on whether or not to use a Rapid-DNA device. Crime samples with a high success rate in the laboratory will also have the highest potential for Rapid-DNA analysis. These include samples from e.g. headwear, cigarette ends, articles of clothing, bloodstains, and drinking items.
DOCUMENT
DNA-onderzoek speelt tegenwoordig een belangrijke rol in de opsporing en vervolging. De DNA-wetgeving ligt dan ook al twee decennia lang verankerd in het Wetboek van Strafvordering. Technologische ontwikkelingen op het gebied van DNA-onderzoek hebben sindsdien een grote vlucht genomen. De laatste ontwikkelingen op dit gebied voorspellen een toekomst waarin DNA-sporen al op de plaats delict met één apparaat en een simpele ‘druk op de knop’ geanalyseerd kunnen worden. Een mogelijke match tussen het profiel van een aangetroffen spoor en het profiel van een verdachte in de DNA-databank lijkt binnen enkele uren gerealiseerd te kunnen worden. Echter, wat deze mobiele DNA-identificatietechnieken voor invloed hebben op de strafrechtspleging is nog onbekend. In deze analyse worden daarom de mogelijkheden en onmogelijkheden voor het gebruik van mobiele DNA-technieken door de forensische opsporing in de strafrechtsketen geïnventariseerd.
DOCUMENT
Vanuit de professionals in de strafrechtketen is er een grote behoefte aan snelle en betrouwbare DNA-analyses die buiten de laboratoria op of nabij een plaats delict kunnen worden uitgevoerd. Een sneller opsporingsproces draagt bij aan een betere aanpak van criminaliteit. Met nieuwe forensische DNA-technieken kunnen snel analyseresultaten worden gegenereerd die de opsporing verder kunnen helpen. Het is echter een complexe uitdaging om deze technieken daadwerkelijk in te zetten in de huidige opsporingspraktijk. Hoe werkt deze techniek, wanneer kan de techniek wel of juist niet worden ingezet, wat zijn de kosten en de baten, en welke resultaten kunnen ermee worden behaald? Bij het starten van een DNA-onderzoek op locatie spelen allerlei kwaliteitseisen en juridische waarborgen waarmee DNA-onderzoek is omgeven. Ook gaat het gebruik van deze techniek gepaard met nieuwe taken, rollen en verantwoordelijkheden van de professionals die betrokken zijn bij het proces van opsporing en vervolging, en met een nieuwe wijze van samenwerking tussen ketenpartners. In dit project is een nieuwe werkwijze – de LocalDNA-procedure – ontwikkeld en getoetst. Deze procedure is gericht op het effectief gebruik van een snelle mobiele DNA-analyse techniek door forensische rechercheurs en een snelle informatiestroom tussen de ketenpartners van de politie, het Nederlands Forensisch Instituut en het Openbaar Ministerie. Uit het onderzoek is gebleken dat de LocalDNA-procedure kan worden ingezet binnen een beperkt aantal zaken en voornamelijk geschikt is voor bloedsporen. Wanneer de procedure kan worden ingezet is deze belovend. Het DNA-onderzoek leidt relatief vaak tot een bruikbaar DNA-profiel waarmee verder kan worden gerechercheerd. Gemiddeld zorgt de inzet van de LocalDNA-procedure voor een grote versnelling in het algehele opsporingsproces bij zaken die hebben geleid tot snelle identificatie en opsporing van verdachten. Naast de belovende resultaten laat het onderzoek ook zien dat de procedure nog niet geschikt is voor onmiddellijke inzet in de praktijk. Belangrijke knelpunten zijn onder andere dat de gebruikte DNA- analyseapparatuur momenteel nog niet los van een aanvullende kwaliteitscontrole kan worden uitgevoerd, dat het (beslissings-) ondersteunend systeem voor het selecteren van zaken en sporen nog verder moet worden ontwikkeld en de opvolging van een snel resultaat verdere uitwerkt moet worden. Ten behoeve van implementatie in de praktijk heeft het onderzoek mogelijkheden inzichtelijk gemaakt waarmee geconstateerde knelpunten kunnen worden ondervangen en aspecten waarmee rekening moet worden gehouden bij het ontwikkelen van de toekomstige procedure en de mogelijke inrichting hiervan. Onder andere zal aanvullend onderzocht moeten worden of andere apparatuur en bemonsteringsmethoden betere resultaten opleveren, of scherpere keuzes gemaakt moeten worden ten aanzien van de sporen die voor snelle DNAprocedure in aanmerking komen, hoe de ondersteuningstool verder geoptimaliseerd en geïmplementeerd kan worden en wat de invloed is als de LocalDNA-procedure niet op een vaste locatie maar op de plaats delict zelf wordt ingezet.Nader onderzoek en opvolging van de aanbevelingen die zijn voortgevloeid uit dit onderzoek zullen inzichtelijker maken hoe een snelle DNA-onderzoeksroute en een snelle informatieoverdracht tussen ketenpartners optimaal kan worden ingezet voor het versnellen van de opsporingspraktijk.
DOCUMENT
A large, recently published, inter-laboratory study by the ReAct group has shown that there is considerable variability in DNA recovery that exists between forensic laboratories. The presence of this inter-laboratory variability presents issues when one laboratory wishes to carry out an evaluation and needs to use the data produced by another laboratory. One option proposed by the ReAct group is for laboratories to carry out a calibration exercise so that appropriate adjustments between laboratories can be made. This will address some issues, but leave others unanswered, such as how to make use of the decades of transfer and persistence data that has already been published. In this work we present a method to utilise data produced in other laboratories (whether it provides DNA amounts or a probability of transfer) that takes into account inter-laboratory variability within an evaluation. This will allow evaluations to continue, without calibration data, and ensures that the strength of findings is appropriately represented. In this paper we discuss complicating factors with the various ways in which previous data has been reported, and their limitations in supporting probability assignments when carrying out an evaluation. We show that a combination of producing calibration information for new data (as suggested by the ReAct group) and development of strategies where calibration data is not available will provide the best way forward in the field of evaluations given activities.
DOCUMENT
Het Delta Dreamers onderzoeksproject is een project dat is gerealiseerd onder leiding van lectoraat Human Capital van Hogeschool Inholland. Het project is mogelijk gemaakt door de Regiodeal Zuid-Hollandse Delta, thema aansluiting onderwijs-arbeidsmarkt. In het project participeerden 26 organisaties uit vier sectoren (Agri, Bouw & Techniek, Business & Finance en Zorg & Welzijn), 12 scholen en 4 gemeenten, allen afkomstig van de eilanden Voorne-Putten, Hoeksche Waard en Goeree-Overflakkee. Samen met de deelnemende organisaties, gemeenten en scholen is met dit project het dna van de samenwerking in al zijn facetten in kaart gebracht. Dit allereerst betreft de samenwerking met betrekking tot de arbeidsmarkt tussen de partijen onderling én met elkaar. Ten tweede is in een eilandenanalyse de samenwerking per eiland geanalyseerd. Ten derde is een analyse gemaakt van de samenwerking op basis van de sectoren Zorg & Welzijn, Techniek & Bouw, Business & Finance en Agri.
DOCUMENT
Detection and identification of body fluids are crucial aspects of forensic investigations, aiding in crime scene reconstructions and providing important leads. Although many methods have been developed for these purposes, no method is currently in use in the forensic field that allows rapid, non-contact detection and identification of vaginal fluids directly at the crime scene. The development of such technique is mainly challenged by the complex chemistry of the constituents, which can differ between donors and exhibits changes based on woman’s menstrual cycle. The use of fluorescence spectroscopy has shown promise in this area for other biological fluids. Therefore, the aim of this study was to identify specific fluorescent signatures of vaginal fluid with fluorescence spectroscopy to allow on-site identification. Additionally, the fluorescent properties were monitored over time to gain insight in the temporal changes of the fluorescent spectra of vaginal fluid. The samples were excited at wavelengths ranging from 200 to 600 nm and the induced fluorescence emission was measured from 220 to 700 nm. Excitation and emission maps (EEMs) were constructed for eight donors at seven time points after donation. Four distinctive fluorescence peaks could be identified in the EEMs, indicating the presence of proteins, fluorescent oxidation products (FOX), and an unidentified component as the dominant contributors to the fluorescence. To further asses the fluorescence characteristics of vaginal fluid, the fluorescent signatures of protein and FOX were used to monitor protein and lipid oxidation reactions over time. The results of this study provide insights into the intrinsic fluorescent properties of vaginal fluid over time which could be used for the development of a detection and identification method for vaginal fluids. Furthermore, the observed changes in fluorescence signatures over time could be utilized to establish an accurate ageing model.
DOCUMENT
Abstract Aims: To identify crucial programme characteristics and group mechanisms of, and lessons learned from hindrances in an empowerment programme for certified nursing assistants and contribute to the development of similar programmes in other care settings. Design: Exploratory qualitative study. Methods: Between May 2017 and September 2020, we used in-depth interviews and participant observations to study four groups participating in an empowerment programme for certified nursing assistants (N = 44). Results: We identified three crucial empowerment-enhancing programme characteristics: (1) inviting participants to move outside their comfort zone of caregiving; (2) stimulating the use of untapped talents, competencies and interests; (3) supporting the rediscovery of participants' occupational role and worth. Crucial group mechanisms encompassed learning from and with each other, as well as mechanisms of self-correction and self-motivation. Hindrances included a perceived lack of direction, and a lack of organizational support and facilitation. Conclusion: We showed the significance of creating an inviting and stimulating environment in which participants can explore and function in ways they otherwise would not. Likewise, we identified how this can help participants learn from, critically correct and motivate one another. Impact: The programme under study was uniquely aimed to empower certified nursing assistants. Our insights on crucial programme characteristics and group mechanisms may benefit those who develop empowerment programmes, but also policymakers and managers in supporting certified nursing assistants and other nursing professions in empowerment endeavours. Such empowerment may enhance employee retention and make occupational members more likely to address challenges affecting their occupational group and the long-term care sector.
DOCUMENT
Abstract Aims: To identify crucial programme characteristics and group mechanisms of, and lessons learned from hindrances in an empowerment programme for certified nursing assistants and contribute to the development of similar programmes in other care settings. Design: Exploratory qualitative study. Methods: Between May 2017 and September 2020, we used in-depth interviews and participant observations to study four groups participating in an empowerment programme for certified nursing assistants (N = 44). Results: We identified three crucial empowerment-enhancing programme characteristics: (1) inviting participants to move outside their comfort zone of caregiving; (2) stimulating the use of untapped talents, competencies and interests; (3) supporting the rediscovery of participants' occupational role and worth. Crucial group mechanisms encompassed learning from and with each other, as well as mechanisms of selfcorrection and self-motivation. Hindrances included a perceived lack of direction, and a lack of organizational support and facilitation. Conclusion: We showed the significance of creating an inviting and stimulating environment in which participants can explore and function in ways they otherwise would not. Likewise, we identified how this can help participants learn from, critically correct and motivate one another. Impact: The programme under study was uniquely aimed to empower certified nursing assistants. Our insights on crucial programme characteristics and group mechanisms may benefit those who develop empowerment programmes, but also policymakers and managers in supporting certified nursing assistants and other nursing professions in empowerment endeavours. Such empowerment may enhance employee retention and make occupational members more likely to address challenges affecting their occupational group and the long-term care sector
DOCUMENT
Bayesian networks have shown to be a useful tool for the evaluation of forensic findings given activity level propositions. In this paper, we demonstrate how case specific experiments can be used to assign probabilities to the states of the nodes of a Bayesian network for the evaluation of fingermarks given activity level propositions. The transfer, persistence and recovery of fingermarks on knives is studied in experiments where a knife is either used to stab a victim or to cut food, representing the activities that were disputed in the case of the murder of Meredith Kercher. Two Bayesian networks are constructed, exploring the effect of different uses of the experimental data by assigning the probabilities based on the results of the experiments. The evaluation of the findings using the Bayesian networks demonstrates the potential for fingermarks in addressing activity level propositions.
DOCUMENT
