Based on the results of two research projects from the Netherlands, this paper explores how street oriented persons adapt and use digital technologies by focusing on the changing commission of instrumental, economically motivated, street crime. Our findings show how social media are used by street offenders to facilitate or improve parts of the crime script of already existing criminal activities but also how street offenders are engaging in criminal activities not typically associated with the street, like phishing and fraud. Taken together, this paper documents how technology has permeated street life and contributed to the ‘hybridization’ of street offending in the Netherlands—i.e. offending that takes place in person and online, often at the same time.
In this review article, the authors contextualize the contemporary practice of medical tourism in terms of the concept of worldmaking, which was introduced (in this journal) with two articles a year or two ago by Hollinshead. Here, the authors first contextualize medical tourism in terms of "worldmaking" per medium of the observations of the corporeal realms identified by Alexis de Tocqueville almost 200 years ago. In 1835, de Tocqueville wrote with enthusiasm tinged with nostalgic regret about the new world of American democracy that he then saw as the world of the future. A serious rupture in history took place of which he became a most relevant critic. But there have been (according to Mainil, Platenkamp, and Meulemans) many ruptures since then: that is, there have been short periods of "in-between worlds" that became ever more anchored in the timeline of Western history. Today, they argue that tourism as a field of expertise, practice, and knowledge is intertwined with several other networks of expertise. It is responsible (itself) for many small "ruptures" in these modern times. Mass tourism can be seen as such a shift. Sustainable tourism and the attention paid to climate change would be another such shift. And the authors of this review argue that an interesting and deep-seated case in this regard is medical tourism. They argue here that medical tourism has a great deal of worldmaking capacity, especially by means of the Internet and international marketing tools. It arises in the interstices of the interacting networks of a global world. It crosses borders in line with emerging power structures in a global network, but it also meets local resistance or regional obstacles that are related to other networks. In between these worlds of human experience, various interactions of perspectives on the concept of health itself come to the surface. Within the field of medical tourism different stakeholders play a role in a worldmaking process. Our reviewers from the Low Countries thereby argue that medical tourism itself is responsible for a Tocquevillean rupture within and across our global network society. In their view, medical tourism also constitutes a new hybrid-that is, as a hybrid medical paradigm that seems to be appearing within the performative and productive world of tourism.
Sinds de corona reset wordt in de culturele en creatieve sector volop geïnnoveerd om tijdelijke sluitingen en financiële verliezen te compenseren. Aanbieders van hoogwaardige culturele programma’s, zoals presentatie-instellingen en zelforganiserende collectieven, coördineren in hoog tempo digitale expositieruimtes, livestreams en online debatten, waarmee ze hun bestaande (offline en lokale) en nieuwe (online en mondiale) publiek bedienen. Soms ook tegelijkertijd, in een hybride evenement; met een beperkt live publiek én een onbeperkt aantal online bezoekers. Hoe zorgen zij dat beide groepen bij deze livecastings een gelijkwaardige ervaring hebben? En hoe benutten ze de potentie van dit opgenomen materiaal voor publicatie en blijvende publieksinteractie in hun digitaal (web)archief? Ad hoc coronaoplossingen behoeven nu toekomstbestendige doorontwikkeling. Met MKB’ers ontwikkelen we een langetermijnvisie op off/online kennisdeling van hun culturele aanbod, op voorwaarden van duurzaamheid en technologische onafhankelijkheid in het beheer en de data-opslag van hun gepubliceerde materiaal. Verregaande digitalisering en klimaatoverwegingen geven namelijk naast corona urgentie aan een visie op hybride programmering. In het onderzoek worden werkende principes ontwikkeld voor een langetermijnvisie op een hybride en kwalitatief hoogwaardig programma-aanbod, met het oog op het bedienen van nieuw en bestaand publiek na de corona reset, via participatieve livecasts van evenementen, de samenhangende verslaglegging daarvan middels publicaties die uiteindelijk in levende archieven te komen: Om het knelpunt van ‘schermmoeheid’ bij eindgebruikers van programma-aanbod te voorkomen, ontwikkelen we werkende principes in het oplossingsgebied ‘participatieve livecasting’, om de succespijler ‘gezamenlijke publiekservaring bij online evenementen’ te bewerkstelligen. Om het knelpunt van ‘gefragmenteerde informatievoorziening’ bij programma-aanbieders te voorkomen, ontwikkelen we werkende principes in het oplossingsgebied ‘hybride publicaties’, om de succespijler ‘samenhang in off/online programma-aanbod’ te bewerkstelligen. Om het knelpunt van een ‘reactieve houding’ bij programma-aanbieders te voorkomen, ontwikkelen we werkende principes in het oplossingsgebied ‘levende archieven’, om de succespijler van een ‘anticiperende houding in de werkwijze van programma-aanbieders’ te bewerkstelligen.
