In Nederland worden jaarlijks ruim 86.000 ernstig zieke patiënten op een Intensive Care (ic) opgenomen, van wie naar schatting ongeveer 28.000 ic-overlevenden langdurige klachten ondervinden, ook wel samengevat onder de term post-intensive care syndroom (PICS). PICS staat voor het geheel van fysieke, mentale en cognitieve problemen, zoals spierzwakte (ICU-acquired weakness [ICU-AW]), verminderde cardiopulmonale capaciteit, angst, depressie, posttraumatische stressstoornis, concentratie- en geheugenproblemen. De aard van de beperkingen vraagt om interdisciplinaire revalidatie-behandeling, maar tot op heden bestaat hier geen gestructu- reerd revalidatietraject voor en krijgt minder dan de helft van de ic-overlevenden de juiste behandeling na ontslag uit het ziekenhuis.
DOCUMENT
Physiotherapy, Dietetics and Occupational Therapy have been collaborating over recent years to develop an optimal healthcare programme for patients with Post Intensive Care Syndrome (PICS). This case is an example of PICS symptomatology and focuses on the collaboration between Physiotherapy and Dietetics. What is PICS? Owing to healthcare improvements, more and more patients are surviving the intensive Care Unit (ICU), and recovery during and after ICU stay has been receiving more attention [1, 2]. Approximately 30% of the patients admitted to an ICU have persistent symptoms including muscle weakness, reduced walking ability, fatigue, concentration deficits, memory problems, malnutrition, sleep and mood disorders sometimes even years after discharge [3-8]. Since 2012, this combination of physical, cognitive and psychiatric manifestations and reduced quality of life after staying in an ICU has been recognised as Post Intensive Care Syndrome (PICS) [9]. The impact of PICS is often not limited to the patient as it may also impact the mental status of the patient’s immediate family. This is known as PICS-Family (PICS-F) [10-12]. Treatment of PICS: Approximately 80% of PICS patients need primary care physiotherapy. Physiotherapists and GPs are often the only primary care professionals involved in the recovery process of these patients after hospital discharge [13, 14]. Both patients and healthcare professionals report a number of difficulties, e.g. limited transmural continuity in healthcare, coordination of multidisciplinary activities, supportive treatment guidelines and specific knowledge of pathology, treatment and prognosis. Patients report that they are not adequately supported when resuming their professional activities and that medical and allied healthcare treatments do not fully meet their needs at that time [15-18]. The REACH project: In order to improve the situation, the REACH project (REhabilitation After Critical illness and Hospital discharge) was started in Amsterdam region in the Netherlands. Within REACH, a Community of Practice – consisting of professionals (physiotherapists, occupational therapists, dieticians), those who live or have lived with the condition and researchers – has developed a transmural rehab programme. A special attribute of this programme is the integration of the concept of “positive health”. The case in this article describes the treatment of a PICS patient treated within the REACH network.
DOCUMENT
Objective: The aim of the study was to assess the effectiveness of intensive care unit (ICU)–initiated transitional care interventions for patients and families on elements of post-intensive care syndrome (PICS) and/or PICS-family (PICS–F). Review method used: This is a systematic review and meta-analysis Sources: The authors searched in biomedical bibliographic databases including PubMed, Embase (OVID), CINAHL Plus (EBSCO), Web of Science, and the Cochrane Library and included studies written in English conducted up to October 8, 2020. Review methods: We included (non)randomised controlled trials focussing on ICU-initiated transitional care interventions for patients and families. Two authors conducted selection, quality assessment, and data extraction and synthesis independently. Outcomes were described using the three elements of PICS, which were categorised into (i) physical impairments (pulmonary, neuromuscular, and physical function), (ii) cognitive impairments (executive function, memory, attention, visuo-spatial and mental processing speed), and (iii) psychological health (anxiety, depression, acute stress disorder, post-traumatic stress disorder, and depression). Results: From the initially identified 5052 articles, five studies were included (i.e., two randomised controlled trials and three nonrandomised controlled trials) with varied transitional care interventions. Quality among the studies differs from moderate to high risk of bias. Evidence from the studies shows no significant differences in favour of transitional care interventions on physical or psychological aspects of PICS-(F). One study with a nurse-led structured follow-up program showed a significant difference in physical function at 3 months. Conclusions: Our review revealed that there is a paucity of research about the effectiveness of transitional care interventions for ICU patients with PICS. All, except one of the identified studies, failed to show a significant effect on the elements of PICS. However, these results should be interpreted with caution owing to variety and scarcity of data. Prospero registration: CRD42020136589 (available via https://www.crd.york.ac.uk/prospero/display_record.php?ID=CRD42020136589).
DOCUMENT
Jaarlijks worden er in Nederland ruim 86.000 patiënten op een Intensive Care (IC) opgenomen en behandeld. Dankzij medisch-technische ontwikkelingen zijn de overlevingskansen van IC-patiënten de afgelopen jaren enorm gestegen. De keerzijde is dat een groot aantal patiënten van de IC wordt ontslagen met langdurige beperkingen in het dagelijks functioneren. Postintensivecaresyndroom (PICS) is de term waarmee de lichamelijke, psychische en cognitieve verschijnselen worden aangeduid die vaak voorkomen bij patiënten die op de IC zijn behandeld. Bij familieleden van IC-patiënten kunnen psychische klachten ontstaan. Men spreekt dan van post-intensivecaresyndroom-familie (PICS-F). Patiënten met PICS gaan vaak een lange en moeizame periode van herstel tegemoet en de klachten kunnen jaren na ontslag nog aanwezig zijn. Er is onder zorgprofessionals nog maar weinig bekendheid over PICS en PICS-F en de verminderde kwaliteit van leven ten gevolge van kritieke ziekte.
DOCUMENT
This chapter addresses how pictures and storytelling can be applied to create more empathy and outlines a specific methodology. In the framework of a European Erasmus+ project, a methodology was developed to create more contact between individuals of polarized groups of youngsters in 5 European countries: Lithuania, Estonia, Spain, North Macedonia, and the Netherlands. In this project, entitled Picture Your Story (PicS), the essential elements of sharing a story in conflict transformation work were explored, as well as the additional value of using pictures and the role of empathy in that specific context. In this chapter the actual PicS methodology is explained and described.
DOCUMENT
From June 28 to July 7 the National Arts Festival took place in Grahamstown, South Africa. For the 20th time Cue, a daily print newspaper about the Festival, was produced by Rhodes University journalism students. It was the first time that the newspaper was printed in full color. Cue is at the core of journalistic production during the Festival. But nowadays, what is a newspaper without pictures or without an online edition? Cue Pix, run by the photo department at the School of Journalism and Media Studies in the AMM (African Media Matrix) provides the pictures. Cue Online is run by the NML (New Media Lab) in the same building and is mostly shoveling print content online. Cue Radio and Cue TV take care of the audio and video, and broadcast during the Festival. Up to 2000 copies of Cue newspaper were printed daily with the number of sold copies around 1600. The newspaper was sold in the Grahamstown streets for 3 Rand. The number of pages of Cue ranges from 16 to 20, including advertisements. Cue is produced by students and lecturers of the School of Journalism and consists of about 50 student-reporters, 10 sub-editors, and 2 editors (who are generally University staff). The productions layout is taken care of by a group of design students. Twenty students from the photo department take care of the pictures and rework them with Adobes Photoshop. Cue TV and Cue Radio (with a total of about 10 students) brought their reporting skills to the Festival as well. Reporting about the Festival by Cue is a major happening that has been growing over the years. From print to TV, to radio and online. This is fantastic, but also reflects equal problems in the media industry: each media platform runs their own show. Print, TV, radio and photography: they all have their own targets, content production, and some coordination. In order to take full advantage of the different possibilities of all the media platforms, convergence is the keyword.
DOCUMENT
Samenvatting Doel Door de COVID-19-pandemie is een nieuwe groep revalidanten ontstaan waarbij voor een deel intensieve multidisciplinaire geriatrische revalidatie cruciaal lijkt te zijn. Gezien de nog beperkt beschikbare wetenschappelijke kennis en ervaring met het ziektebeeld, was er behoefte aan een praktijkgericht groeidocument en een continu cyclisch proces om praktijkkennis en nieuwe wetenschappelijke kennis direct te implementeren in de praktijk. Dit artikel beschrijft het proces van ontwikkeling, implementatie, evaluatie en doorontwikkeling daarvan in de praktijk, welke onder bijzondere omstandigheden heeft plaatsgevonden. Methode Het hele proces van de totstandkoming van het multidisciplinaire CO-FIT+ revalidatieprogramma bestond uit multipele iteraties van de PDCA-cyclus op zowel projectorganisatie-, projectuitvoerings- als implementatieniveau. Het behandeladvies post COVID-19-geriatrische revalidatie van Verenso is gebruikt als leidraad. Dit is aangevuld met de kennis en expertise van de GRZPLUS-professionals, ketenpartners, aanbevelingen vanuit de beroepsverenigingen en kennis uit wetenschappelijk onderzoek onder andere op het gebied van geriatrische (long-)revalidatie en post IC-revalidatie. Resultaten Een multidisciplinair geriatrisch revalidatieprogramma CO-FIT+ welke is geïmplementeerd in de praktijk. Dit heeft geresulteerd in een uniforme werkwijze en een continue verbetercyclus.
DOCUMENT
INLEIDING In deze module worden behandeladviezen gegeven voor de Post-COVID-19 ambulante behandeling in de geriatrische revalidatie gericht op somatische-, functionele- en psychische status. Deze module is een onderdeel van het behandeladvies post-COVID-19 (geriatrische) revalidatie-Verenso. Deze module is in een zeer korte tijd tot stand gekomen en heeft de status van groeidocument. Zorgvuldigheid is betracht om zowel de (beperkte) ervaringskennis, als de actuele stand van de wetenschappelijke literatuur hierin te betrekken. Voor dit behandeladvies is gebruik gemaakt van het door GRZPLUS ontwikkeld ambulant revalidatieprogramma CO FIT+. Bij GRZPLUS is een doorontwikkeling gemaakt op basis van de update behandeladvies post-COVID-19 geriatrische revalidatie van Verenso (Verenso, 19-05-2020) welke is gebaseerd op de principes van longrevalidatie zoals vertaald in het Behandelprogramma geriatrische COPD-revalidatie (van Damvan Isselt et al.) en het Behandelprogramma COVID-19 Post IC, van Revalidatiecentrum de Hoogstraat (Brouwers, de Graaf). Dit is aangevuld met behandeladviezen en leidraden vanuit de beroepsverenigingen en kennis uit wetenschappelijk onderzoek (long-revalidatie) en vanuit het REACH netwerk (REhabilitation After Critical illness and Hospital discharge). De komende maanden zullen zowel de nieuwe wetenschappelijke literatuur als de ervaringen uit de praktijk gebruikt worden om de handreiking te verbeteren en zo nodig aan te vullen. Dat zullen wij doen met specialisten ouderengeneeskunde, revalidatieartsen, klinisch-geriaters, paramedici, longartsen, verpleegkundigen, infectie deskundigen, en andere betrokken beroepsgroepen. De revalidatie van ambulante post-COVID-19 patiënten vereist vooral afstemming binnen de multidisciplinaire zorg. De complexiteit en ernst van de problematiek en de interactie van beperkingen op diverse domeinen maakt dat interdisciplinaire behandeling essentieel is.
DOCUMENT
