The ever increasing technological developments and greater demands from our society for qualitative better, safer, sustainable products, processes and systems are pushing the boundaries of what is possible from an engineer’s perspective. Besides the (local) grand challenges in energy, sustainability, health and mobility the world is getting smaller due to advances in communication and digitalization. The exponential increase of complexity and data driven systems (big data) which are integrated and connected to different networks calls for rethinking and inventing new business models [1]. To stay competitive in the world OEM’s and SME’s have to develop breakthrough technological, innovative and advanced systems and processes. These changes have a major impact on engineering education. The industry needs engineers with different competences and skills to fulfil the challenges and demands mentioned earlier. Universities should follow up on these changes and can only deliver and prepare the engineers of the future by close collaboration with the high tech industry. Fontys University is fully aware of this and developed a Centre of Expertise in High Tech Systems & Materials (CoE HTSM) to close the gap between the university and industry. This CoE is a public-private cooperation where applied research, projects and educational programs for different curricula are being developed and executed. By making the industry partner and giving them a role within the university, the engineering education programs and the future engineering profile can be better aligned in a faster and more structural way.
Our study elucidates collaborative value creation and private value capture in collaborative networks in a context of sustainability. Collaborative networks that focus on innovative solutions for grand societal challenges are characterized by a multiplicity and diversity of actors that increase the complexity and coordination costs of collective action. These types of inter-organizational arrangements have underlying tensions as partners cooperate to create collaborative value and compete to capture or appropriate value on a private or organizational level, resulting in potential and actual value flows that are highly diffuse and uncertain among actors. We also observe that network participants capture value differentially, often citing the pro-social (e.g. community, belonging, importance) and extrinsic benefits of learning and reputation as valuable, but found it difficult to appropriate economic or social benefits from that value. Differential and asymmetric value appropriation among participants threatens continued network engagement and the potential collective value creation of collaborative networks. Our data indicates that networked value creation and capture requires maintaining resource complementarity and interdependency among network participants as the network evolves. We develop a framework to assess the relational value of collaborative networks and contribute to literature by unpacking the complexities of networked value creation and private value capture in collaborative networks for sustainability.
The aim of this study is to understand how governance mechanisms in cross-sector collaborations (CSCs) for sustainability affect value creation and capture and subsequently the survival of this organizational form. Drawing on a longitudinal, participatory, single-case study of collaborative action in the textile industry, we identify three governance mechanisms—safeguarding, bundling and connecting—that coevolve with the rising and waning of collaborative tensions and the shifting levels of action in the CSC we studied. These mechanisms aided value creation and helped facilitate private value capture. We integrate these insights into a process model that visualizes the interplay between governance mechanisms of tensions and systems of value creation and capture in CSCs for sustainability. Our study contributes to the cross-sector collaboration literature by providing a dynamic and nuanced understanding of how governance mechanisms influence outcomes in CSCs for sustainability. We also add to the business model for sustainability literature by theorizing the value creation and capture system of collaborative rather than individual organizations. Our findings have important implications for policymakers who fund collaborative organizations and practitioners who manage or participate in them.
De synergie tussen Robotica en AI biedt vele oplossingsmogelijkheden voor (internationale) maatschappelijke opgaven waarvoor we staan (SDG’s, de EU Grand-Challenges, KIA’s). Een consortium van thans 9 Hogescholen, TKI-HTSM en Holland Robotics (community >600 organisaties) slaan de handen ineen om de ontwikkeling van praktijkkennis te versnellen, kennis te delen en betekenisvolle oplossingen te realiseren voor allehande vraagstukken op het gebied van de zorg, het klimaat, onze veiligheid, duurzame energievoorziening, het verdienvermogen van de Nederlandse (maak)industrie en het onderwijs. Robotisering en AI biedt publiek/private organisaties nieuwe mogelijkheden om taken, diensten en processen meer efficiënt, veilig en (kosten)effectief uit te voeren. Robots werken (steeds meer) samen met mensen en kunnen gevaarlijke en/of moeilijke taken overnemen. Ze creëren ook nieuwe mogelijkheden, die anders niet mogelijk zijn. Dit platform, aansluitend bij de KIA-Sleuteltechnologieën, heeft ambities om praktijkkennis sneller te ontwikkelen, deze te bundelen en toe te passen in relevante applicatiedomeinen. Alle mooie ontwikkelingen ten spijt, is het lerende vermogen en/of het autonoom handelen van robots nog minder dan dat van mensen. Robots hebben bijvoorbeeld moeite met het omgaan met onvoorziene omstandigheden en werken in ongestructureerde omgevingen. Om robots te kunnen laten denken en doen als mensen, is er nog een lange weg te gaan. De echte synergie tussen Robotica & AI, waarop dit platform zich richt, heeft een veelbelovend potentieel om de volgende sprong te maken om de bovengenoemde uitdagingen aan te gaan. Platformdeelnemers willen, op basis van een gezamenlijk roadmap, nieuwe praktijkkennis delen, ontwikkelen en toepassen in relevante (applicatie)domeinen. Zo worden betekenisvolle bijdragen geleverd aan urgente maatschappelijk vraagstukken. Het platform heeft als doel om in de quintuple helix kennis duurzaam te laten circuleren, een wenkend perspectief te bieden voor alle stakeholders, Applied Smart Robotica & AI-onderzoek beter landelijk en internationaal te positioneren, te focussen op meervoudige waardecreatie en gezamenlijk te werken aan iconische projecten.
Climate change is one of the most critical global challenges nowadays. Increasing atmospheric CO2 concentration brought by anthropogenic emissions has been recognized as the primary driver of global warming. Therefore, currently, there is a strong demand within the chemical and chemical technology industry for systems that can covert, capture and reuse/recover CO2. Few examples can be seen in the literature: Hamelers et al (2013) presented systems that can use CO2 aqueous solutions to produce energy using electrochemical cells with porous electrodes; Legrand et al (2018) has proven that CDI can be used to capture CO2 without solvents; Shu et al (2020) have used electrochemical systems to desorb (recover) CO2 from an alkaline absorbent with low energy demand. Even though many efforts have been done, there is still demand for efficient and market-ready systems, especially related to solvent-free CO2 capturing systems. This project intends to assess a relatively efficient technology, with low-energy costs which can change the CO2 capturing market. This technology is called whorlpipe. The whorlpipe, developed by Viktor Schauberger, has shown already promising results in reducing the energy and CO2 emissions for water pumping. Recently, studies conducted by Wetsus and NHL Stenden (under submission), in combination with different companies (also members in this proposal) have shown that vortices like systems, like the Schauberger funnel, and thus “whorlpipe”, can be fluid dynamically represented using Taylor-Couette flows. This means that such systems have a strong tendency to form vortices like fluid-patterns close to their air-water interface. Such flow system drastically increase advection. Combined with their higher area to volume ratio, which increases diffusion, these systems can greatly enhance gas capturing (in liquids), and are, thus, a unique opportunity for CO2 uptake from the air, i.e. competing with systems like conventional scrubbers or bubble-based aeration.
Kleine windturbines maken het mogelijk om windenergie te benutten voor de elektriciteitsopwekking op locaties waar dat met grote windturbines niet mogelijk is. Kleine windturbines hebben op dit moment nog geen echte plek in de duurzame energieopwekking in Nederland. Terwijl recente ontwikkelingen laten zien dat hier zeker een markt voor is, mits een aantal vraagstukken wordt opgelost. Het huidige project richt zich op het oplossen van die vraagstukken waarbij de hoofdvraag voor dit project als volgt luidt: Hoe kunnen kleine en miniwindturbines meer betrouwbaar en efficiënter worden en beter geïntegreerd worden met andere vormen van duurzame energie en wat moet er gedaan worden, en door wie, opdat ook deze windturbines een plek krijgen in de toekomstige duurzame energiemix in Nederland en daarbuiten. Project PUMSWindT2 bestaat uit: MKB/ZZP: - EAZ - Tandem Windenergy - Erjah holding - Right Connection - Green Trust - Tarucca - Omniwind - Vdesign Kennisinstellingen: - Hochschule Emden/Leer - TUDelft - Hanzehogeschool Branche: - Noordenwind - NWEA Testlocaties: - EnTranCe Groningen - Energiecampus Leeuwarden Recent is door de European Academy of Wind Energy een paper opgesteld “Current Status and Grand Challenges of Small Wind Energy Technology” [25] met bijdragen van vele vooraanstaande experts op dit gebied (inclusief 2 PUMSWindT projectpartners). Er is vastgesteld dat verschillende uitdagingen opgelost moeten worden om de kleine windturbinemarkt de plek te geven die het verdient: • Verbeteren energieconversie kleine windturbines • Beter voorspellen prestaties op lange termijn • Verbeteren van de economische levensvatbaarheid • Bijdrage aan energievraag en integratie van elektrische systemen • Stimuleren van betrokkenheid en sociale acceptatie Project PUMSWindT2 heeft vragen van de MKB-partners daarbij geïnventariseerd en stelt voor om deze uitdagingen in de volgende werkpakketten aan te pakken: 1. Technologie: Meting & Data verwerking 2. Technologie: LCOE reductie 3. Technologie: Wind- integratie 4. Marktontwikkeling 5. Ontwikkeling demonstratie en testsite
