In honours programmes, teachers face the task of designing courses in which students feel challenged and learn from accomplishing demanding assignments. The aim of this study was to investigate students’ and teachers’ perceptions of challenge and learning in an honours programme. From 2016 to 2019, students and teachers rated the learning activities during the programme and explained their ratings. The results showed that in the first two years, teachers estimated challenge and learning significantly higher than the students did. However, both students and teachers viewed the tasks as the factor with the strongest impact on challenge and learning. In the first year, students also identified group dynamics as challenging and a source for learning. Enhancing task complexity and supporting group dynamics are the main factors to adjust the level of challenge in an honours programme. Monitoring students’ and teachers’ perceptions can help to adapt the programme to improve students’ learning.
MULTIFILE
Evaluation of the effect of Problem Based Learning course
DOCUMENT
This paper addresses an approach to teaching embedded systems programming through a challenge-based competition involving robots. This pedagogical project distinguishes itself by incorporating international students from three international institutions through the Blended Intensive Program (BIP). The research findings indicate that this approach yields excellent results regarding student engagement and learning outcomes. The challenge-based program effectively promotes students' creative problem-solving abilities by combining theoretical instruction with hands-on experience in a competitive setting.
DOCUMENT
To promote student writing development, integrated approaches such as genre-based writing instruction (GBWI) are advocated in tertiary education. However, most subject lecturers are not used to centralise writing in their subjects as they focus on content teaching. Capitalising on teacher learning within GBWI is therefore necessary. Design-based research can offer a fruitful learning environment for such innovative type of content and language integrated instruction. In a multiple case study (n=2) in Dutch higher professional education, we aimed to explore what subject lecturers can learn in a design-based research project in terms of scaffolding students’ writing. Qualitative data on teacher learning were collected through logs and interviews before, during and after three GBWI interventions. These data were transcribed verbatim and analyzed using transcription software. Results showed the subject lecturers reported multifaceted learning outcomes, particularly concerning changed knowledge and beliefs. Some of these were directly related to GBWI (e.g., metalanguage, deconstruction, text features) whereas others were related to scaffolding language in subject learning more generally, and to the lecturers’ teaching roles. Both lecturers also reported learning outcomes in terms of changed practices, but to a lesser extent. This may be related to the challenging character of enacting GBWI in the subjects. On a more general level, this study has yielded valuable insights into what factors are at stake when subject lecturers learn to enact GBWI. Further, it has shown the potential of a design-based research learning environment which we view as part of a causal field instigating subject lecturers’ professional development.
DOCUMENT
Background: The full potential of social entrepreneurship remains challenging to achieve, despite continuous efforts in various economies, including South-East Asia. Several obstacles need to be addressed, such as the scarcity of skilled employees, limited business understanding among founders, difficulties accessing funding and infrastructure, and the absence of proper social impact measurement. Higher education institutions (HEIs) often face constraints in engaging and supporting early entrepreneurial activities, exacerbating the imbalance in the social entrepreneurship landscape. This imbalance has been observed in both Thailand and Myanmar. Research objectives: The Erasmus+ funded project, STEPup, running from 2020 to 2023, recognized an opportunity to foster innovative social entrepreneurship practices tailored for disruptive business settings in these two countries. By applying the challenge-based learning approach through interactive case challenge proceedings involving social entrepreneurs, faculty mentors and students, the development of the entrepreneurial mindset of the latter group was studied. Research design and methods: To accomplish this, a multi-method research design was chosen, which involved a case-challenge experience within the framework of 6 universities, a questionnaire-based survey conducted among the student population which took part in the case-challenge experience and desk research. Results: The study revealed the necessity for a self-organizing and organic support system for social entrepreneurship. The objective of this paper is to present recommendations and strategic guidelines to enhance access and opportunities for existing social enterprises and social entrepreneurs seeking to establish and sustain a social enterprise ecosystem. The proposed framework leverages the support, expertise, and structure of existing higher education institutions. Conclusions: Higher Education Institutions can serve as excellent cases demonstrating how to design and develop resource hubs for social enterprise practitioners and engage stakeholders from all sectors to address social issues and promote awareness.
DOCUMENT
Hoe kan in ons land innoveren, werken en leren beter worden verknoopt ten dienste van de grote maatschappelijke opgaven waar we voor staan? NWO, Regieorgaan SIA en Topsectoren hebben het initiatief genomen om meer (praktijkgericht) onderzoek te doen naar zogenoemde Learning communities en de kennis hierover beter te delen. De belangstelling voor Learning communities is enorm gegroeid en nu vaak al een vanzelfsprekend onderdeel van (regionaal-) economisch beleid. De nieuwe samenwerkingsverbanden hebben naar verwachting grote gevolgen voor de toekomst van individuele bedrijven, onderwijs- en kennisinstellingen alsook hun collectieve maatschappelijke impact. De grote maatschappelijke uitdagingen als de energie- en zorgtransitie vragen meer kennis, (menselijk) kapitaal en innovaties. Dit staat centraal in het Missiegedreven Topsectoren- en Innovatiebeleid (MTIB). Vraag daarbij is hoe medewerkers zich (toekomstbehendig) kunnen blijven ontwikkelen en wat de bijdrage van Learning communities kan zijn. Het ‘dichter tegen elkaar gaan organiseren van innoveren, werken en leren’ gebeurt in varianten als: Fieldlabs, Skills labs, Praktijkwerkplaatsen, Living labs, Centres of Expertise (CoE) en Centra voor Innovatief Vakmanschap (CIV). Over de grenzen van de afzonderlijke organisaties, domeinen en professies ontstaan nieuwe leer werkgemeenschappen met alle vragen en effecten vandien. Hoe kunnen we die meerpartijen samenwerkingen beter bouwen, beoordelen, betalen en borgen? Het NWO-onderzoeksprogramma Learning communities omvat onderzoeksprojecten in diverse werkcontexten (logistiek, energie, ICT e.a.). Gemeenschappelijke vraag in het programma: wat zijn de werkzame elementen van zo’n Learning community? Naast kennisontwikkeling door het onderzoeksprogramma wordt ook netwerkvorming gestimuleerd tussen onderzoekers en beleidsen praktijkprofessionals. De overtuiging is dat het potentieel in de driehoek innoveren-werken-leren beter kan worden benut. Voor de versterking van de kennisbasis onder het concept Learning communities hebben wij een inventarisatie gedaan naar benaderingen en zienswijzen. Learning communities worden door ons gepresenteerd als samenwerkingsverbanden tussen organisaties en andere (niet of minder georganiseerde) partijen, die het collectief vermogen vergroten van leren, werken en innoveren. Dit vermogen heeft zowel betrekking op het vermogen van de (beroeps)bevolking om zich aan te passen aan veranderende ONDERZOEKSPROGRAMMA EN NETWERK LEARNING COMMUNITIES 4 beroepen en werkpraktijken als het innovatie- en verdienvermogen van organisaties en bedrijven. We verkennen perspectieven op de inrichting, opbrengsten en de relationele dynamiek in Learning communities. We benadrukken dat Learning communities bestaan uit verschillende actoren, partijen en groeperingen – ook wel praktijken genoemd – en dat juist op de grens tussen deze praktijken geleerd wordt. Een Learning community ontwikkelt zich gaandeweg op verschillende systeemniveaus van samenwerking. We gaan in op het belang van een constructief klimaat van samenwerking waarvoor vaak (proces) begeleiding nodig is. Op basis van de verschijningen, uitkomsten en dynamiek hebben we een aantal kernprincipes gedefinieerd. Wat betreft verduurzaming van de communities pleiten wij voor een andere manier van denken. In plaats van een focus op de bestendiging van een tijdelijke (organisatie)structuur, gaat het dan over het verduurzamen van het proces van samenwerkend leren, werken en innoveren dat in gang is gezet. Ook waardevolle activiteiten en interacties die hun doorwerking of spin-off hebben buiten de Learning community zorgen voor bestendiging en verduurzaming van het samenwerkend leren. De verkenning van de kennisbasis voor de Learning communities heeft ook nieuwe onderzoeksvragen opgeleverd voor academisch en praktijkgericht onderzoek. Naast de verkenning van de kennisbasis heeft een expertgroep Instrumenten gewerkt aan een inventarisatie waarmee de concepten uit de kennisbasis op een praktische wijze kunnen worden vertaald in instrumenten om Learning communities (door) te ontwikkelen. De tips en selectie van instrumenten en aanbevelingen zijn samengebracht rond de verschillende ontwikkelingsfasen van Learning communities te weten starten, ontwerpen, uitvoeren en verduurzamen. Er zijn heel veel instrumenten die ‘facilitators’ van Learning communities en anderen kunnen gebruiken bij het opzetten en begeleiden ervan. Actuele vraag is dus in hoeverre en op welke wijze een digitaal platform het aanbod van - en de vraag naar - dergelijke instrumenten beter bij elkaar kan brengen. Er is daarom een verkenning gedaan naar (het ontwerp van) een digitaal platform vanuit zowel de vraagkant maar ook de aanbodkant van instrumenten (de onderzoekers en ontwikkelaars van instrumenten). Hoe het concept Learning communities verder ‘carrière zal maken’ hangt in belangrijke mate af van de vraag of deze veranderingen in het ‘landschap van leren en innoveren’ beter kunnen worden geborgd dan tot dusver middels projecten (en tijdelijke projectfinanciering). De onderlinge afhankelijkheid tussen bedrijven, kennis- en onderwijsinstellingen wordt hoe dan ook steeds groter en daarmee de noodzaak om samenwerking op een nieuwe en meer duurzame manier te organiseren. De Learning communities-benadering komt ook terug in verschillende recente Groeifondsprojecten en regionaal-economische innovatiestrategieën, wat als een bewijs kan worden gezien van de hoge verwachtingen van de benadering. Met onze ervaringen en inzichten doen wij tenslotte enkele suggesties voor de agendering van het thema in het nieuwe Kennis- en Innovatieconvenant (2024-2027). Wij benadrukken daarbij dat de bestaande Learning communities tot nu vooral (tijdelijke) ‘hulpstructuren’ zijn gebleken die niet hebben geleid tot fundamentele aanpassing van de primaire processen van de ONDERZOEKSPROGRAMMA EN NETWERK LEARNING COMMUNITIES 5 betrokken onderwijsinstellingen, organisaties en bedrijven. Wij verwachten dat in de toekomst de vernetwerking in (regionale) innovatie-ecosystemen meer radicale consequenties gaan hebben voor die ‘staande organisaties’ en de wijze waarop werkend leren wordt georganiseerd, gefinancierd en beoordeeld. Om ons hierop beter voor te bereiden doen wij een aantal aanbevelingen ten behoeve van een nieuwe onderzoeksagenda, professionaliseringsagenda en transitieagenda die verder richting en invulling kunnen geven aan deze maatschappelijke beweging. Een beweging waaromheen de verwachtingen hooggespannen zijn en waaraan wij gezamenlijk middels deze publicatie met plezier een bijdrage hebben geleverd.
DOCUMENT
Recent advances in digital technologies profoundly influence our daily lives and work. While enabling solutions to societal issues, these technologies also demand new knowledge and skills from professionals. An increasingly common way for organizations to address this issue is to set up learning communities as a space in which (future) professionals of different backgrounds can work, learn, and innovate together. The CLIC-IT project explores how public-private learning communities can foster learning, collaboration, and innovation among participants and develop supportive methods and tools. One challenge faced by learning communities is making value creation and impact visible and enhancing it. To facilitate a dialogue on value creation and the mechanisms that produce value, we developed a serious board game. The game allows learning community participants to identify individual and collective mechanisms ofvalue creation and fosters discussion on the collaboration’s value. The workshopincludes a brief introduction, followed by gameplay to experience the game’s potential firsthand. Subsequently, the game experience will be discussed, and feedback will be collected to use for further refinement. Participants will walk away with an increased sense of the underlying mechanisms for value creation in interorganizational collaborations and new ideas to advance value creation in their own projects.
DOCUMENT
Uit het vooronderzoekvan het project Duurzamelearning communities: Oogstenin de Greenportblijkt dat12 factorenhierbijvan belangrijk zijn. Deze succesfactoren staan centraal in de interactieve tool Seeds of Innovation. Ook komen uit het vooronderzoek, aangevuld met inzichten uit de literatuur en tips om de samenwerking door te ontwikkelen en meer gebruik te maken van de opbrengsten 12 succesfactoren met toelichting, belangrijkste bevindingen en tips voor ‘hoe nu verder’, Poster, Walk through, De app die learning communities helptde samenwerkingnaareenhogerplan te tillenen innovatieveopbrengstenoptimaalte benutten.
MULTIFILE
This article reports on a literature review on empirical research investigating learning for vocations in the context of vocational education. We included 36 studies in which learning for vocations is empirically studied. Learning for vocations is characterised based upon prevalent research traditions in the field and framed from the perspective of vocational education and organised learning practices. This framing and characterisation directed the search terms for the review. Results show empirical data on vocational learning and illustrate how learning processes for the functions of vocational education - vocational identity development, development of a vocational repertoire of actions, and vocational knowledge development - actually take place. The review further shows that, empirical illustrations of learning processes that occur in the context of vocational education and organised learning practices are relatively scarce. The findings can be typified in relation to our theoretical framework in terms of three learning processes, that is learning as a process of (a) belonging, becoming, and being, (b) recontextualization, and (c) negotiation of meaning and sense-making. We argue that more empirical research should be carried out, using the functions of vocational education and the three learning processes to better understand vocational learning.
DOCUMENT
In 2015, the UN set 17 global goals, the so-called Sustainable Development Goals (SDGs) for the year 2030, “a universal call to action to end poverty, protect the planet and ensure that all people enjoy peace and prosperity”. Although these challenges are global, their impact manifests itself on a local level. An inspiring challenge for HU UAS Utrecht is to educate self-confident (upcoming) professionals who contribute to the realization of these global goals by creating local impact. In our opinion such professionals are socially involved, cope with complexity, think systemic and work trans-disciplinary. Furthermore, they ‘mix and match’ personal, societal and professional development, which will not be confined to formal education but lasts a lifetime. This complex challenge forges us to transform our thinking about education and how to organize learning, and about how, where and with whom we educate. UAS’s will have to cooperate with private, public and research partners and create communities in which all participants work, learn and develop themselves while facing new challenges.
DOCUMENT
