Dit is een verslag van een onderzoek naar de waarden van de reclasseringswerker onder reclasseringswerkers bij het Leger des Heils. De vraagstelling van dit onderzoek is: Hoe geven reclasseringswerkers vorm aan het morele aspect van hun werk? Als top 3 van waarden komen uit de interviews naar voren: zorg, veiligheid en autonomie. De geïnterviewden zoeken in hun contacten met cliënten naar de balans tussen deze drie waarden. Met de uitvoering en rapportage van dit onderzoek is geprobeerd om taal over moraal naar boven te krijgen, te bespreken en om hier aandacht voor te vragen . Voor het beschrijven van de waarden van het reclasseringsvak is een flinke input geleverd. De volgende stap is om ook de reclasseringswerkers van de andere twee reclasseringsorganisaties (Stichting Verslavingsreclassering GGz en van Reclassering Nederland) te bevragen op hun waarden.
MULTIFILE
Het Leger des Heils (LdH) reclassering voert reclasseringstaken uit voor veelal reclassenten met meervoudige problematiek. In het reclasseringstoezicht staan de bijzondere voorwaarden en het controleren daarvan centraal. De kans op voortijdig negatief beëindigen van het toezicht door het niet (kunnen) houden aan de bijzondere voorwaarde neemt daarmee toe (Bosker et al., 2020), zeker voor reclassenten met complexe en meervoudige problematiek. Bovendien pleegt een aanzienlijk deel van de doelgroep van het LdH relatief lichte delicten waardoor het opleggen van veel voorwaarden niet proportioneel is. De ontstane praktijk dat alle noodzakelijk interventies als voorwaarde bij het toezicht moeten worden opgenomen lijkt onwenselijk. Op 1 juli 2022 is daarom in arrondissement Oost-Brabant voor de duur van 2 jaar een experiment gestart dat zich richt op effectief reclasseringstoezicht. Het betreft een samenwerking tussen het LdH reclassering Eindhoven/Den Bosch en het parket Oost-Brabant.
DOCUMENT
In een tijd waar corona hoogtij vierde en er meerdere lockdowns achter elkaar volgden, werd de eerste online ontmoetingsplek van het Leger des Heils (hierna: LdH) gestart. In maart 2021 werd de plek opgezet door Tineke Kleinhuis en kreeg de naam Dichtbij, omdat ze Dichtbij willen zijn voor bezoekers die het nodig hadden. Een ontmoetingsplek van het LdH waar bezoekers welkom zijn om op meerdere dagen in de week, live of achteraf meekijkend, deel te nemen aan diverse activiteiten. De activiteiten zijn onderverdeeld in drie categorieën: ‘Dichtbij God’, ‘Dichtbij elkaar’ en ‘Dichtbij doen’. De inhoud van de activiteiten worden bepaald door de bezoekers en mede vorm gegeven door vrijwilligers. De werkwijze heeft als doel om bezoekers online samen te brengen en is gericht op inspiratie, ontspanning en (geestelijke) groei. Volgens de organisatoren van Dichtbij is het online contact waardevol en kan het een brug slaan naar fysieke ontmoetingen. Als dit (eerste) online contact moeizaam verloopt is er ondersteuning vanuit Dichtbij door vrijwilligers. De tien beschreven bouwstenen in drie fasen die in deze werkwijze zijn beschreven kunnen anderen helpen om een online ontmoetingsplek op te zetten.
DOCUMENT
In deze aflevering staat het belang van een goede business case en financiering centraal. Simon Smedinga is directeur van Leger des Heils ReShare en vertelt Daan er alles over. Hij heeft namelijk een circulair sorteercentrum laten bouwen op bedrijventerrein A1 in Deventer, dat is ontworpen met oog voor de toekomst.
LINK
Dit rapport is een verslag van een verkennend onderzoek naar netwerkondersteuning bij dak- en thuisloze mensen in Amsterdam en Haarlem. Dit onderzoek is onderdeel van het tweejarige onderzoeksproject ‘Social Network First?’, dat als doel heeft inzicht te krijgen of en in welke vorm de uit de ggz afkomstige Resource-methode werkt bij dak- en thuisloze mensen. Het onderzoek wordt uitgevoerd door de lectoraten Empowerment & Professionalisering van Hogeschool Inholland en Stedelijk Sociaal Werk van de Hogeschool van Amsterdam, in samenwerking met de opvangorganisaties HVO-Querido, Leger des Heils, PerMens en Cordaan. In dit rapport ligt de focus op 1) de doelen die professionals, dakloze mensen en hun naasten denken te bereiken met netwerkondersteuning, 2) wat er in hun beleving en ervaring nodig is om een steungroep op te zetten en 3) hoe professionals denken samen met de client en de steungroep de eigen regie van de client te kunnen versterken.
DOCUMENT
Full text via link. In de loop van de negentiende eeuw richtte een groeiend aantal instellingen zich op de opvang van dak- en thuisloze mannen, vrouwen en kinderen. Sommige instellingen waren uitgesproken christelijk, zoals het Leger des Heils of Het Hoogeland, maar vanaf omstreeks 1900 nam ook het aantal voorzieningen toe dat werkte vanuit een algemene humanitaire doelstelling.
LINK
Het lectoraat Werken in Justitieel Kader is in 2008 ontwikkeld en vormgegeven door Anneke Menger, in de eerste jaren in samenwerking met bijzonder lector Jo Hermanns. Vanaf de start heeft het lectoraat een sterke relatie met het werkveld. De drie organisaties die in Nederland verantwoordelijk zijn voor de volwassenenreclassering (Reclassering Nederland, Stichting Verslavingsreclassering GGZ en Leger des Heils Jeugdbescherming & Reclassering) zijn initiatiefnemer en co-financier van het lectoraat. In een latere fase zijn daar de afdeling forensische verslavingszorg van Inforsa Utrecht (voorheen Victas) en Jeugdzorg Nederland bij gekomen. Het lectoraat Werken in Justitieel Kader kent in haar tienjarig bestaan een wisselende samenstelling. Naast een vaste kern van medewerkers zijn verschillende hbo-docenten en professionals uit het werkveld voor één of twee dagen per week aan het lectoraat verbonden geweest.
DOCUMENT
Full Text via Link. De Canon Reclassering in Nederland is onderdeel van het ‘Canon-plein sociaal werk’ en biedt een overzicht van de geschiedenis van tweehonderd jaar reclassering. De Canon is ontwikkeld met steun van de Stichting Nationale Reclasserings Aktie en de lectoraten 'Werken in justitieel kader' en 'Geschiedenis van sociaal werk' van Hogeschool Utrecht. Op 25 november 2015, op het Lustrumcongres 'Het vakmanschap van de reclasseringswerker', werd de Canon officieel aangeboden aan de directeuren van Reclassering Nederland, Leger des Heils Jeugdzorg & Reclassering en Verslavingszorg GGZ. Suggesties voor verbetering en aanvulling zijn welkom.
LINK
The Salvation Army has been battling social problems in the Netherlands for more than 125 years. Over the course of this period, the Dutch Salvation Army has developed into a well-known faith-based organization as well as an important professional social service provider. These two characteristics: religious work and social work, are regarded by the Army as essential to its identity, and are considered distinct but in – separable. However, as this study shows, during much of the Army’s history this bilateral character created an inescapable field of tension. This became explicitly clear with the development of the Dutch social policy system during the twentieth century, when the evolving relationship between the Salvation Army and the Dutch government created certain problems for both actors. How would the government cooperate with a valued social service provider that had an explicit faith-based identity? And on the other hand, how did the Army cope with this relationship in relation to its identity? The work presented in this thesis was supported by the University of Applied Sciences Utrecht (HU) and the VU University Amsterdam.
MULTIFILE
Signalen uit het veld van de (jeugd)reclassering wijzen er op dat bij jongeren met een licht verstandelijke beperking (LVB) en reclasseringscontact huisvesting één van de leefgebieden is waarop zich problemen voordoen. (Jeugd)reclasseringswerkers geven daarbij aan dat het ontbreken van een eigen woonplek jongeren met een LVB extra kwetsbaar en beinvloedbaar maakt, wat leidt tot een verhoogde kans op recidive. Ook geven werkers aan dat veel hulpverleningsinstanties niet goed in staat zijn om voor deze specifieke doelgroep een hulpverleningstraject gericht op passende huisvesting in te zetten. Deze signalen uit het werkveld hebben er toe geleid dat de William Schrikker Groep Jeugdreclassering (WSG-JR) en het Leger des Heils Jeugdzorg & Reclassering (LJ&R) de Hogeschool Leiden en de Hogeschool Utrecht hebben gevraagd om een probleemverkenning uit te voeren naar huisvestingsproblematiek bij jongeren met een LVB en reclasseringscontact
DOCUMENT
