Openbare les van Prof. dr. L.W.C. Tavecchio waarin hij het lectoraatprogramma voor de komende jaren presenteert. Hij wil onderzoeken hoe informatie-uitwisseling over maatschappelijke kwesties (liefst sneller) tot stand kan komen en hoe je die kunt optimaliseren. Hij legt uit waarom actieonderzoek bijzonder geschikt is voor de ontwikkeling van een interventie of methodiek in het kader van participerende evaluatie. Ten slotte geeft hij zijn visie op de discussie over evidence based practice.
DOCUMENT
Artificial Intelligence-toepassingen (AI) beïnvloeden het leven en werk van iedereen en vragen daarmee doelgerichte aanpassingen aan bachelorcurricula en het handelingsrepertoire van docenten. In Comenius Leadership project ‘AI4Students’ wordt in participatief actie-onderzoek een methodiek ontwikkeld waarmee teams in bacheloropleidingen aan hogescholen in kaart kunnen brengen welke veranderingen nodig zijn om studenten AI-ready te kunnen laten afstuderen. De methodiek zal bestaan uit een AI-scan en werkwijzen om het sociale, pedagogisch-didactische proces van het uitvoeren van de scan doelgericht vorm te geven; gericht op inclusie van verschillende perspectieven, gedeeld eigenaarschap van docenten van het curriculum en studentbetrokkenheid.Dit wordt gedaan door in drie iteraties bij negen opleidingen van de Hogeschool van Amsterdam co-creatiesessies met docenten en studenten te houden. De co-creatiesessies worden opgenomen en geanalyseerd aan de hand van uitgewerkte observaties waarbij het Communities of Practice-framework van Wenger (1999) en de notie van ‘social learning spaces’ van Wenger-Trayner en Wenger-Trayner (2020) dienen als theoretische lens.Nu de eerste iteratie en evaluatie zijn afgerond, kunnen we de aanpak en ons voortschrijdend inzicht delen, samen met wat dat betekent voor de tweede iteratie. Dit en preliminaire ideeën voor de discipline-overstijgende methodiek en de praktische toepassing ervan bespreken we graag met het publiek.Dit onderzoek is NRO-gefinancierd.
MULTIFILE
Dit boek is een eerste stap in een gedegen methodiekontwikkeling van individuele begeleiding van jongeren. Het brengt overzichtelijk in beeld wat de afgelopen decennia in de wetenschappelijke en vakliteratuur, projectbeschrijvingen en evaluaties is geschreven over de betekenis en uitvoering van individuele begeleiding in het jongerenwerk.
LINK
Het waarborgen van de beroepsbekwaamheid van toekomstig gediplomeerden is voor opleidingen met een beroepsoriëntatie in hoger onderwijs een actueel en weerbarstig vraagstuk. Wereldwijde trends, ontwikkelingen en (innovaties) beïnvloeden de beroepshandelingen sneller dan ooit. Dit artikel biedt een praktische handreiking om stapsgewijs en continu de eisen aan de beroepsbekwaamheid in kaart te brengen, die met name geschikt is voor brede opleidingen, maar ook aangrijpingspunten biedt voor beroepsspecifieke opleidingen zoals bedrijfseconomie, bedrijfskunde en commerciële economie. Dit gebeurt met behulp van de vier perspectieven van de evidence-based practice en de operationalisering van deze eisen in learning outcomes. Daarnaast biedt dit artikel een visie op de rol die landelijke overleggen en lectoraten daarbij kunnen spelen.
DOCUMENT
Groepswerk met jongeren is effectiever dan een-op-een begeleiding. Maar ondanks een lange traditie in het werken met groepen jongeren, is de systematische methodiekontwikkeling tot nu toe beperkt gebleven. Het vertalen van de theorie met betrekking tot groepswerk en groepsdynamica naar praktische handelingskennis voor het begeleiden van groepen jongeren in de leeftijd van 10 tot en met 23 jaar blijkt lastiger dan gedacht.
LINK
Artificial Intelligence (AI) beïnvloedt het leven en werk van iedereen en vraagt daarmee doelgerichte aanpassingen aan bachelorcurricula en het handelingsrepertoire van docenten. In Comenius Leadership-project ‘AI4Students’ wordt in participatief actie-onderzoek een methodiek ontwikkeld waarmee teams in bacheloropleidingen aan hogescholen in kaart brengen welke veranderingen nodig zijn om studenten ‘AI-ready’ op te leiden. Dit betreft AI-toepassingen die het werkveld van de opleiding veranderen, AI-vaardigheden die nodig zijn om met de toepassingen te werken en een verkenning van de gewenste toekomst met AI binnen dat werkveld. Vervolgens wordt onderzocht hoe en waar de resultaten een plek kunnen krijgen in het curriculum van de opleiding. Dit wordt uitgevoerd middels co-creatiesessies met docenten en studenten. Een onlinetool moet het sociale, pedagogisch-didactische proces binnen de cocreatiesessies doelgericht vormgeven en begeleiden; gericht op inclusie van verschillende perspectieven, gedeeld eigenaarschap van docenten van het curriculum en studentbetrokkenheid. De ontwikkeling van de methodiek gebeurt door middel van drie iteraties bij negen opleidingen van de Hogeschool van Amsterdam. We bevinden ons in de tweede iteratie, die voornamelijk in het teken staat van het ontwikkelen van de onlinetool. De tool binnen de discipline-overstijgende methodiek en de praktische toepassing ervan bespreken we graag met het publiek.
MULTIFILE
Onderzoek naar de werking van de methodiek 'Estafettegezin', waarbij een gezin met ervaring (het estafettegezin) ‘het stokje doorgeeft’ aan een gezin dat nog aan de start van een hulpverleningsproces staat (het startgezin). In februari 2014 hebben acht gezinnen (vier koppels) in een pilot, waarin voor het eerst met de methodiek Estafettegezin gewerkt werd, deelgenomen. De gezinnen zijn aan elkaar gekoppeld op basis van vergelijkbare problematiek en/of vergelijkbare doelen. Het onderzoek is met name gericht op werkzame elementen in de methodiek. De werkzame elementen blijken: Herkenbaarheid; wederkerigheid; eigen regie; een nieuwe manier van leren en de combinatie met professionele hulp.
DOCUMENT
Excerpt van de oratie van prof. dr. G. van der Laan als lector aan de Fontys hogescholen te Eindhoven (sociaal werk).
DOCUMENT
De ontwikkeling van een met onderzoek onderbouwde methodiek voor het meidenwerkDit artikel doet verslag van een zoektocht naar de mogelijkheden voor het ontwikkelen van een met onderzoek onderbouwde methodiek voor het meidenwerk. Het geeft inzicht in de mogelijkheden en moeilijkheden voor het opbouwen van een kennisbasis voor open benaderingswijzen in de praktijk van het sociaal werk. De aanleiding is het verzoek van Amsterdamse meidenwerkers om hulp bij het ontwikkelen van een met onderzoek onderbouwde methodiek voor een bijna 90-jarige diverse en dynamische praktijk. De achtergrond vormt de discussie over de kennisbasis van het sociaal werk. Gangbare modellen als “evidence-based practice”, “practice-based evidence” en “common factors” worden besproken op geschiktheid voor het ontwikkelen van een met onderzoek onderbouwde methodiek voor open benaderingswijzen, waarna programma evaluatie als mogelijk alternatief wordt uitgediept. De conclusie is dat er vooral met betrekking tot open benaderingswijzen binnen het sociaal werk dringend meer aandacht nodig is voor het proces van methodiekontwikkeling en de wijze van onderbouwing. De eerste ervaringen met programma evaluatie en het daaruit voortvloeiende model van methodische principes zijn voorzichtig positief. Programma evaluatie lijkt handreikingen te bieden voor het omgaan met het spanningsveld tussen de wetenschappelijke kwaliteit van de bevindingen en de bruikbaarheid voor de praktijk. Methodische principes lijken waardevol als drager voor het expliciet maken, stollen, onderbouwen en overdragen van kennis.
DOCUMENT
