Physical inactivity is a growing public health concern. Use of mobile applications (apps) may be a powerful tool to encourage physical activity and a healthy lifestyle. For instance, apps may be used in the preparation of a running event. However, there is little evidence for the relationship between app use and change in physical activity and health in recreational runners. The aim of this study was to determine the relationship between the use of apps and changes in physical activity, health and lifestyle behaviour, and self-image of short and long distance runners.
DOCUMENT
Physiotherapists should take a primary role in relation to the prevention and management of all diseases that are associated with low levels of physical activity. The benefits of regular physical activity on health, longevity, and well being easily surpass the effectiveness of any drugs or other medical treatment. Physical activity has many beneficial effects on the body, helps prevent the development of many chronic diseases and is a useful complement to drug treatment in many diseases. As the importance of physical activity for health might well be underrated and undervalued even by manual therapists we describe the physiological consequences and health dangers of being inactive in this paper.
DOCUMENT
PurposeTo determine which factors are associated with physical inactivity in hospitalized adults of all ages.MethodsA cross-sectional sample of 114 adults admitted to a gastrointestinal surgery, internal medicine or cardiology hospital ward (median age 60, length of stay 13 days) were observed during one random day from 8 am to 8 pm using wireless accelerometers and behavioral mapping protocols. Factors (e.g., comorbidities, self-efficacy, independence in mobility, functional restraints) were collected from medical records, surveys, and observations.ResultsPatients were physically active for median(IQR) 26 (13–52.3) min and were observed to lie in bed for 67.3%, sit for 25.2%, stand for 2.5%, and walk for 5.0% of the time. Multivariable regression analysis revealed that physical inactivity was 159.87% (CI = 89.84; 255.73) higher in patients dependent in basic mobility, and 58.88% (CI = 10.08; 129.33) higher in patients with a urinary catheter (adjusted R2 = 0.52). The fit of our multivariable regression analysis did not improve after adding hospital ward to the analysis (p > 0.05).ConclusionsIndependence in mobility and urine catheter presence are two important factors associated with physical inactivity in hospitalized adults of all ages, and these associations do not differ between hospital wards. Routine assessments of both factors may therefore help to identify physically inactive patients throughout the hospital.IMPLICATIONS FOR REHABILITATIONHealthcare professionals should be aware that physical inactivity during hospital stay may result into functional decline.Regardless of which hospital ward patients are admitted to, once patients require assistance in basic mobility or have a urinary catheter they are at risk of physical inactivity during hospital stay.Implementing routine assessments on the independence of basic mobility and urine catheter presence may therefore assist healthcare professionals in identifying physically inactive patients before they experience functional decline.
MULTIFILE
Objectives: Promoting unstructured outside play is a promising vehicle to increase children’s physical activity (PA). This study investigates if factors of the social environment moderate the relationship between the perceived physical environment and outside play. Study design: 1875 parents from the KOALA Birth Cohort Study reported on their child’s outside play around age five years, and 1516 parents around age seven years. Linear mixed model analyses were performed to evaluate (moderating) relationships among factors of the social environment (parenting influences and social capital), the perceived physical environment, and outside play at age five and seven. Season was entered as a random factor in these analyses. Results: Accessibility of PA facilities, positive parental attitude towards PA and social capital were associated with more outside play, while parental concern and restriction of screen time were related with less outside play. We found two significant interactions; both involving parent perceived responsibility towards child PA participation. Conclusion: Although we found a limited number of interactions, this study demonstrated that the impact of the perceived physical environment may differ across levels of parent responsibility.
MULTIFILE
This paper introduces a creative approach aimed at empowering desk-bound occupational groups to address the issue of physical inactivity at workplaces. The approach involves a gamified toolkit called Workplace Vitality Mapping (WVM) (see Figure 1) designed to encourage self-reflection in sedentary contexts and foster the envision of physical vitality scenarios. This hybrid toolkit comprises two main components: A Card Game (on-site) for context reflection and a Co-design Canvas (Online) for co-designing vitality solutions. Through the card games, participants reflect on key sedentary contexts, contemplating their preferable physical vitality scenarios with relevant requirements. The co-design canvas facilitates the collaborative construction and discussion of vitality scenarios’ development. The perceptions and interactions of the proposed toolkit from the target group were studied and observed through a hybrid workshop, which demonstrated promising results in terms of promoting participants’ engagement experience in contextual reflections and deepening their systemic understanding to tackle the physical inactivity issue. As physical inactivity becomes an increasingly pressing concern, this approach offers a promising participatory way for gaining empathetic insights toward community-level solutions.
DOCUMENT
In very old and/or frail older people living in long-term care facilities, physical inactivity negatively affects activities of daily living. The main reason to assess older adults' perceived fitness is to establish the relation with their beliefs about their ability to perform physical activity adjusted to daily tasks. The Self-Assessment of Physical Fitness scale was developed to address these needs. The aim of this study was to estimate the test-retest reliability and construct validity of the scale. 76 elderly people (M age = 86.0 yr., SD = 6.3) completed the test. Cronbach's a was .71. One-week test-retest reliability ICC's ranged from .66 (SAPF aerobic endurance and SAPF balance) to .70 (SAPF sum score). Concurrent validity with the Groningen Fitness Test for the Elderly was fair to moderate. Despite the limited number of participants (N = 76), results suggest that the scale may be useful as an assessment of perceived fitness in older adults.
LINK
Main goal of the Sport Physical Education And Coaching in Health Project (SPEACH/Erasmus+ sport 557083-EPP-1-2014-1-NL-SPO-SCP) is to increase awareness and behavioural change in sport professionals and European citizens towards an active and healthy lifestyle. Sedentariness and physical inactivity are a cross-national problem. Therefore, the project builds upon a strong collaborative-partnership to contribute in solving this problem on the European level and to increase sport and physical activity participation.
DOCUMENT
Toenemende prevalentie van overgewicht en obesitas onder jeugd wordt, in ieder geval ten dele, veroorzaakt door te weinig fysieke activiteit. Omdat ieder kind een groot deel van zijn of haar jeugdige leven op school doorbrengt kunnen scholen een centrale rol spelen in het tegengaan van deze bewegingsarmoede. Het meest voor de hand liggende schoolvak lijkt hierbij de lichamelijke opvoeding1 (LO) te zijn. De belangrijkste doelstelling van het schoolvak LO is immers om leerlingen dusdanig te motiveren en enthousiast te maken voor sport en bewegen zodat dit uiteindelijk resulteert in een actieve leefstijl, zowel buiten school als in het verdere leven. Daarnaast is LO tevens het enige verplichte schoolvak waar fysieke activiteit een centrale plek inneemt; de les zelf is in potentie ook een structurele bron van fysieke activiteit. Globaal gezien kan LO dus op een indirecte en een directe manier bijdragen aan de fysieke activiteit van leerlingen, een tweedeling die werd geïntroduceerd in hoofdstuk 1. Waar echter tot op heden onduidelijkheid over bestaat, zeker wat betreft de Nederlandse situatie, is hoe groot de bijdrage van de LO aan dagelijkse fysieke activiteit feitelijk is. De vraag die daarom centraal staat in dit proefschrift is in hoeverre het vak LO, zoals dat op dit moment gegeven wordt op basis- en voortgezet onderwijs, een bijdrage levert aan de fysieke activiteit van kinderen en adolescenten, zowel direct (de les als bron van fysieke activiteit), als indirect (motivatie voor een actieve leefstijl). Voor de beantwoording van deze vraag zijn een aantal studies uitgevoerd. Allereerst is in hoofdstuk 2 door middel van een literatuurstudie onderzocht in hoeverre interventies met een LO-component effectief zijn in het stimuleren van fysieke activiteit. Hieruit blijkt dat er alleen overtuigend bewijs bestaat voor een directe bijdrage van de les LO aan de fysieke activiteit van kinderen en adolescenten. Oftewel, in de les LO zelf wordt er matig-tot-intensief bewogen. De effecten van interventies met een LO component op de fysieke activiteit buiten school of in het latere leven zijn minder overtuigend of zelfs afwezig. In hoofdstuk 3 wordt een cross-sectionele studie beschreven waarin middels het combineren van gegevens vanuit een hartslag-versnellingsmeter met de gegevens uit een activiteitendagboek voor het eerst inzicht verkregen wordt in de daadwerkelijke bijdrage van een reguliere les LO (naast andere fysieke activiteiten zoals fietsen) aan de totale dagelijkse fysieke activiteit van middelbare scholieren. De resultaten wijzen uit dat 17% van de totale hoeveelheid beweging onder schooltijd zijn oorsprong vindt in de lessen LO en dat op dagen dat een leerling een les LO heeft, deze les verantwoordelijk is voor ongeveer 30% van de totale fysieke activiteit op die dag. Opvallend is daarnaast dat 15% van de totale fysieke activiteit op een weekdag zijn oorsprong vindt in het actief transport naar school, voornamelijk fietsen. Hoofdstuk 4 beschrijft een studie waarin de focus ligt op de intensiteit van lessen LO in het voortgezet onderwijs (VO) en het basisonderwijs (BO). Tevens is gekeken naar factoren die de intensiteit van een les beïnvloeden. De resultaten wijzen uit dat 47% en 40% van een les LO op respectievelijk het VO en het BO voldoet aan de intensiteit van bewegen zoals omschreven in de Nederlandse Norm voor Gezond Bewegen (matig-tot-intensief fysiek actief). Dit komt overeen met ongeveer een derde van de dagelijks aanbevolen hoeveelheid beweging voor deze doelgroep. Opvallend is dat op het VO jongens significant actiever zijn tijdens de lessen LO dan meisjes. Dit verschil blijkt zijn oorsprong te hebben in lessen waarin competitieve spelvormen (basketbal, voetbal etc.) centraal staan. Mogelijkerwijs verhindert de dominantie van jongens tijdens spelvormen dat meisjes in een les even actief kunnen zijn als jongens. Dit is een serieuze beperking van de mate waarin een les LO kan bijdragen aan het totale beweeggedrag van meisjes, gezien het feit dat ongeveer 60% van het Nederlandse LO curriculum uit (veelal competitieve) spelvormen bestaat.
DOCUMENT
Patients with cardiovascular risk factors can reduce their risk of cardiovascular disease by increasing their physical activity and their physical fitness. According to the guidelines for cardiovascular risk management, health professionals should encourage their patients to engage in physical activity. In this paper, we provide insight regarding the systematic development of a Web-based intervention for both health professionals and patients with cardiovascular risk factors using the development method Intervention Mapping. The different steps of Intervention Mapping are described to open up the “black box” of Web-based intervention development and to support future Web-based intervention development.
LINK
The consequences of cardiovascular diseases are substantial and include increasing numbers of morbidity and mortality. With a population getting more and more inactive and having a sedentary lifestyle, the risk for cardiovascular disease and type 2 diabetes rises. This dissertation reports on people with one or more cardiovascular risk factor(s) and who are having an inactive lifestyle, and how healthcare professionals can encourage these people at risk to become and stay physically active in a way that cardiovascular fitness is improved. The assumption is that if an intervention can reduce the prevalence of risk factors, it can also reduce the prevalence of disease. When cardiovascular fitness improves and a person is capable of keeping a physically active lifestyle, levels and number of cardiovascular risk factors can decrease in a population.
DOCUMENT
