The challenges we collectively face, such as climate change, are characterized by more complexity, interdependence, and dynamism than is common for educational practice. This presents a challenge for (university) education. These transition challenges are often described as wicked or VUCA (Volatile, Uncertain, Complex, and Ambiguous) problems. In response, educational innovations that are inspired by ecology such as living labs are starting to emerge, but little is known about how learners engage within and with these more ecological forms of education. This work is an exploratory study into how learners navigate VUCA learning environments linked to tackling sustainability transition challenges, with a focus on the positive qualities of these experiences. This is done through interpretative phenomenological analysis (IPA) of seven students (using semi-structured interviews) of the MSC Metropolitan Analysis, Design and Engineering program, a joint degree from Wageningen University and Delft University of Technology in the Netherlands. The main findings, which are both psychological and educational, of this exploration include openness to new experiences (1), flexibility (2), a process appreciation of learning (3), a desire to create a positive impact on one’s direct biophysical environment (4) and society (5). In addition, we discuss the potential limitations of the malleability of these different qualities and propose future avenues for research into ecological learning for universities. This work closes by highlighting recommendations for educators to consider when designing or engaging in ecological forms of higher education that connect students to sustainability transitions.
DOCUMENT
Presentation 2nd International New Business Model Conference 2018In current society, we observe the emergence of new collaborative forms of organising on a regional scale in which civilians, organisations, and institutions engage in processes of collective action (Ostrom, 2009, 2010a). We refer to these novel forms of organising as communities. We set out to understand how constituents in these communities collaboratively determine their strategic objectives aand subsequently plan and engage in multiple value creating activities that address wicked problems (Faber & Jonker, 2015; Weber & Khademian, 2008). The aim of this contribution is to develop a typology of regional communities trying to address wicked problems through collective action.
MULTIFILE
We live in an increasingly complex world, characterised by interconnected and intractable wicked problems. Systems mapping offers a visual approach for collectively understanding and envisioning how to coordinate the addressing of these problems. The agri-food sector is facing severe problems and systems mapping could be particularly instrumental in helping it navigate these difficulties.
LINK
Sociale innovatie gaat om de bundeling van menskracht met als doel uiteenlopende maatschappelijke kwesties aan te pakken. Sociale innovatie heeft betrekking op nieuwe arrangementen van burgers, overheden en/of bedrijven die ‘maatschappelijke energie’ opwekken om bijvoorbeeld armoede of sociale ongelijkheid tegen te gaan, arbeidsparticipatie te bevorderen of ‘alternatieve’ initiatieven te ondersteunen. Het gaat daarbij om het scheppen van publieke meerwaarde. De verwachtingen over sociale innovatie als oplossing voor hedendaagse maatschappelijke problemen zijn vaak hooggespannen. In Sociale innovatie in de praktijk vragen auteurs zich af of en in hoeverre deze verwachtingen in de praktijk worden waargemaakt. Wat wordt onder sociale innovatie verstaan? Hoe werkt ze en wat is de praktische betekenis ervan? Vragen als deze worden van diverse, en soms ook ontnuchterende, antwoorden voorzien. In deze essaybundel wordt vanuit twee disciplinaire perspectieven (sociologie en bestuurskunde) en drie praktijkgerichte perspectieven naar sociale innovatie gekeken. Terwijl de eerste twee perspectieven in belangrijke mate conceptueel zijn, richten de praktijkgerichte perspectieven de blik op het sociale, het beleids- en het onderwijsdomein. Sociale innovatie in de praktijk is een boek voor mensen die werkzaam zijn in het sociale domein, in de beleidspraktijk evenals voor zowel docenten als studenten in het hoger onderwijs. Sociale innovatie in de praktijk is meer in het algemeen een boek voor iedereen met belangstelling voor maatschappijvraagstukken en hoe daarop innovatieve reacties zijn te geven. De auteurs zijn verbonden aan verschillende hogescholen. De redacteuren hebben alle drie een werkrelatie met Hogeschool Inholland.
LINK
This paper addresses the following question: What is the current opinion and conception of ordinary Dutch people regarding the influx of refugees from the Middle East, and how can local government formulate a policy on this issue?
DOCUMENT
Waarom dit onderzoek? In de gemeente Den Haag lopen verschillende programma’s die tot doel hebben de sociale en fysieke leefbaarheid en veiligheid van wijken en straten te verbeteren. De Wijkagenda’s en de Aanpak Prioritaire Gebieden zijn in dit kader twee belangrijke, elkaar deels overlappende, programma’s. Beide gemeentelijke programma’s hebben samenwerking met bewoners, ondernemers en partnerorganisaties als uitgangspunt. Bewonersparticipatie speelt een belangrijke rol. De Wijkagenda’s worden in alle Haagse wijken ontwikkeld. Hierin staat wat voor een periode van vier jaar de belangrijkste verbeterpunten zijn. De Aanpak Prioritaire Gebieden richt zich op specifieke straten en pleinen waar ‘wicked problems’ spelen: ingewikkelde vraagstukken waarbij veel verschillende partijen betrokken zijn, er geen eenduidige probleemdefinitie bestaat, en er geen eenvoudige oplossingen voorhanden zijn. Dit is in eerste instantie een tweejarig programma. Het onderzoek heeft als doel de voortgang van deze programma’s te monitoren en evalueren, en aanbevelingen te doen voor structurele monitoring.
DOCUMENT
Wicked problems ask for new, smart forms of governance beyond a singular focus on hierarchy, market or community. Based on the case studies presented in the individual articles of this special issue, this concluding article describes what smart governance could entail and discusses its strengths and weaknesses, both as a concept and a practical tool.
LINK
Steeds vaker worden complexe vraagstukken uit de samenleving, ook wel ‘wicked problems’, met verschillende disciplines en stakeholders opgepakt. Deze samenwerking werkt als een vliegwiel om tot nieuwe kennis en oplossingen te komen als er geen eenvoudig antwoord is. Labs, hybride leeromgevingen, bieden studenten de kans om hier ervaring mee op te doen. Zo worden ze voorbereid op toekomstige samenwerkingen als professional. Welke vormen van samenwerken kom je tegen in labs? Welke competenties hebben studenten nodig in een samenwerking met verschillende disciplines? Leidt het deelnemen aan labs automatisch tot effectief samenwerken met andere disciplines? Hoe ontwikkelen studenten de competenties voor deze vormen van samenwerking? Wat vraagt dat van het ontwerp van een lab als leeromgeving? Antwoord op deze en andere vragen vind je in deze publicatie van het lectoraat Teaching, Learning & Technology zodat je in zeven minuten weer bent bijgepraat over samenwerken in een lab.
DOCUMENT
Higher education has the potential to act as ecosystem catalysts, connecting with the places our institutions which they are a part of, for learning-based changes with wicked (sustainability) challenges. This, however, calls for reorienting and rethinking of the higher educational narratives and subsequent practices towards more ecological and relational ones. In this study, a pilot aimed to connect a course at The Hague University of Applied Sciences (The Netherlands) to an industrial park next to the university which is undergoing transition towards a sustainable living space. The pilot, which ran from September 2020 to February 2021, included 17 students from 9 nationalities and 12 different bachelor programmes, and was designed according to the concepts of an ‘ecology of learning’. In this semester long course, called Mission Impact, students reflected every five-weeks, to capture their learning experiences using a combination of arts-based and narrative reflection methods. Two questions guided the analysis: (1) what are the key design characteristics of an ecological approach to higher education that connects to sustainability transformations (in times of COVID-19) and (2) what does this type of education asks from to learners. The reflective artefacts were analysed using Narratives of T-Mapping and juxtaposed with autoethnographic insights maintained by the first author for triangulation. Preliminary results of this pilot include the structure in chaos, space for transformation, openness for emerging futures & action confidence as components of such an ecological education that connects to and co-creates sustainability transformations.
DOCUMENT
