De gemeente Almere wil richting een circulaire economie bewegen, waarin zo min mogelijk grondstoffen gebruikt worden en waarin zo min mogelijk afval ontstaat. Een van de reststromen die een grote milieu-impact hebben is textiel. De indruk bestaat dat steeds meer textiel kortstondig gebruikt wordt of van een zodanige kwaliteit is dat het een korte levensduur heeft (zogenaamde fast-fashion). De gemeente Almere wil de trend van fast-fashion bij jongeren doorbreken, maar weet nog niet goed hoe deze doelgroep te bereiken en hoe meer bewustzijn en een gedragsverandering bij deze doelgroep gerealiseerd kan worden. Het huidige onderzoek is verricht om meer inzicht te krijgen in de gedragsfactoren die bij deze verandering in bewustzijn en gedrag een rol kunnen spelen en het type gedrag waarop de verandering zich kan richten. Voor het het kopen van fast fashion/ niet duurzame kleding bestaan een aantal alternatieven: (1) duurzame merken kopen, (2) tweedehands kleding kopen, (3) kleding ruilen, (4) kleding huren of leasen en tot slot (5) minder kleding kopen. De enquête richt zich vooral op de gedragsfactoren in relatie tot deze vijf gedragsalternatieven. De interviews waren bedoeld om hier verdieping aan te geven. Daarnaast is hierin aandacht besteed aan het type koper (naar de typologie van McNeil en Moore, 2015) en aan de rol van social influencers om meer verdieping te geven aan de gedragsfactor sociale normen. Gezamenlijk wilden wij hiermee de volgende onderzoeksvragen beantwoorden:1. Hoe kunnen de jongeren in Almere getypeerd worden als het gaat om hun kledingkoopgedrag?2. Welke gedragsalternatieven zijn jongeren (in Almere) het meest bereid om te kiezen? 3. Welke gedragsfactoren beïnvloeden de bereidheid om voor deze gedragsalternatieven te kiezen? Aan de hand van 320 enquêtes en 15 interviews is het kledingkoopgedrag van jongeren in Almere (deels gecombineerd met landelijk) onderzocht. Hieruit kan het volgende geconcludeerd worden: •In Almere koopt men grotendeels kleding bij grote fast fashion ketens. Een groot deel van de Almeerse jeugd is dan ook wel in meer of mindere mate met het fenomeen fast fashion in verband te brengen. •De bereidheid om voor duurzamere alternatieven te kiezen is onder jongeren in Almere aanwezig, maar niet heel groot. De aanwezige bereidheid geldt voor het kopen van duurzame merken, tweedehands kleding kopen, kleding ruilen en minder kleding kopen. Voor kleding huren of lenen is nauwelijks bereidheid aanwezig. •Uit de enquête komen drie belangrijke gedragsfactoren naar voren die de bereidheid beïnvloeden: de Attitude (affectief; hoe leuk vs. saai zijn de duurzame alternatieven), Self-Efficacy (hoe makkelijk vs. moeilijk is het kiezen voor de duurzame alternatieven) en de Response Efficacy (hoeveel zin heeft het om te kiezen voor de duurzame alternatieven). In iets minder mate komt ook Cognitieve Attitude naar voren als gedragsfactor (hoe belangrijk is het milieu bij de aankoop van kleding). •Uit de interviews komt vooral veel bevestiging voor het effect van Response Efficacy en Self-Efficacy en van de Cognitieve Attitude naar voren. Daarnaast komt Impulsgedrag als nieuwe factor naar voren (welke rol speelt het weerstand kunnen bieden aan het genot/ plezier dat shoppen oplevert?) •Al met al kan geconcludeerd worden dat de bereidheid om voor duurzame opties te kiezen gemiddeld niet heel hoog is, maar dat de mogelijkheid om deze bereidheid te beïnvloeden wel groot lijkt en er veel verschillende gedragsfactoren zijn waarop aangegrepen kan worden. Voor deze gedragsfactoren is een overzicht van mogelijke interventies gepresenteerd.
DOCUMENT
This article seeks to contribute to the literature on circular business model innovation in fashion retail. Our research question is which ‘model’—or combination of models—would be ideal as a business case crafting multiple value creation in small fashion retail. We focus on a qualitative, single in-depth case study—pop-up store KLEER—that we operated for a duration of three months in the Autumn of 2020. The shop served as a ‘testlab’ for action research to experiment with different business models around buying, swapping, and borrowing second-hand clothing. Adopting the Business Model Template (BMT) as a conceptual lens, we undertook a sensory ethnography which led to disclose three key strategies for circular business model innovation in fashion retail: Fashion-as-a-Service (F-a-a-S) instead of Product-as-a-Service (P-a-a-S) (1), Place-based value proposition (2) and Community as co-creator (3). Drawing on these findings, we reflect on ethnography in the context of a real pop-up store as methodological approach for business model experimentation. As a practical implication, we propose a tailor-made BMT for sustainable SME fashion retailers. Poldner K, Overdiek A, Evangelista A. Fashion-as-a-Service: Circular Business Model Innovation in Retail. Sustainability. 2022; 14(20):13273. https://doi.org/10.3390/su142013273
DOCUMENT
While consumers have become increasingly aware of the need for sustainability in fashion, many do not translate their intention to purchase sustainable fashion into actual behavior. Insights can be gained from those who have successfully transitioned from intention to behavior (i.e., experienced sustainable fashion consumers). Despite a substantial body of literature exploring predictors of sustainable fashion purchasing, a comprehensive view on how predictors of sustainable fashion purchasing vary between consumers with and without sustainable fashion experience is lacking. This paper reports a systematic literature review, analyzing 100 empirical articles on predictors of sustainable fashion purchasing among consumer samples with and without purchasing experience, identified from the Web of Science and Scopus databases.
MULTIFILE
This text has become a performance of (affirmative) entrepreneurship. This is done by a set of writing (and methodological) techniques: autoethnography, the triptych of mimesis, poiesis, kinesis and a life journey that forms the base of the chapter. As such, this text challenges some well-known shortcomings of entrepreneurship research such as being enacted by a distant observer/writer, decontextualized accounts of entrepreneurship and disregard of creativity and playfulness. The main contribution of the chapter is methodological, in its broadest sense (Steyaert, 2011): I propose autoethnography as “more than method” for engaging with processes of (affirmative) Entrepreneuring that speak to the increased attention for narrativity and playfulness in entrepreneurship (see for example Hjorth, 2017: Hjorth and Steyaert, 2004: Gartner, 2007; Johannisson, 2011). The autoethnographic story offers an engaging and relevant account of the practice of entrepreneurship and provides rich emic insight into the socio-materiality of lived experience. It also highlights the temporality of entrepreneurship – both in terms of chronos (continuous flow of time) and Kairos (taking advantage of the “right moment”) (Johannisson, 2011). And as I continue performing affirmations, I am curious how you are Entrepreneuring your life – tell me. This is a draft chapter/article. The final version is available in Research Handbook on Entrepreneurial Behavior, Practice and Process edited by William B. Gartner and Bruce T. Teague, published in 2020, Edward Elgar Publishing Ltd https://doi.org/10.4337/9781788114523
DOCUMENT
In a rapidly evolving world, the need for innovative approaches to societal challenges is more critical than ever. As partners of the Network Applied Design Research (NADR), we believe that applied design research can be a promising approach for addressing complex issues in many domains, such as health-care, digital media, and urban sustainability. But what makes applied design research such a power-ful force for societal change? And how can designers move beyond mere problem-solving to create lasting impact? To discuss this, NADR applies an annual knowledge cycle where researchers submit contributions that are mutually reflected upon. The contributions you can read in these preceedings are the result of such a knowledge-sharing process. The twenty-one contributions are divided into four themes, each addressing a different dimension of the issue at hand. Contributions in part 1 – Connecting System Levels - emphasise the relationship between small-scale interventions and large-scale change. Contributions in part 2 - Theory of Change - examine how change processes actually take place. Contributions in part 3 - Balancing Different Worldviews - address the unique perspective that each stakeholder involved contributes. And contributions in part 4 - Beyond Solutionism - discuss whether it is at all possible to develop ready-made ‘solutions’ to the complex challenges we are facing.
DOCUMENT
Over de ontwikkeling van binnensteden en de rol van retail daarbij, en de aanpak in Eindhoven.
DOCUMENT
In dit krantenartikel pleit Bianca Harms in het kader van duurzame consumptie voor het boycotten van Black Friday.
DOCUMENT
Ineens laat de coronacrisis iets boeiends zien: niet de cijfers over besmettingen, maar informatie over ons gedrag is voor de overheid aanleiding coronamaatregelen al of niet op te schroeven.
DOCUMENT
