De gemeente Rotterdam vroeg het lectoraat Publiek Vertrouwen in Veiligheid in 2021 om onderzoek te doen naar de veiligheidsbeleving in het Zuiderpark. Aanleiding waren de aangifte van een verkrachting op klaarlichte dag in het Zuiderpark in september 2020 en signalen van andere partijen over onveiligheidsgevoelens in het Zuiderpark. Uit het onderzoek komt naar voren dat bezoekers en omwonenden het Zuiderpark over het algemeen waarderen. De diversiteit van mensen die het park op drukke dagen bezoeken, draagt in positieve zin bij aan de sfeer en de veiligheidsbeleving. De veiligheidsbeleving komt vooral onder druk te staan als er weinig bezoekers zijn, en als een bepaald type bezoekers domineert (concreet gaat het om groepen jongens, verslaafden en dak- en thuislozen). Vrouwen voelen zich in het park vaker onveilig dan mannen, en voelen zich ’s avonds onveiliger dan overdag. Uit het onderzoek komt naar voren dat vooral vrouwen frequent uiteenlopende (indringende) vormen van seksuele intimidatie meemaken in het park. Het park heeft hierin een zekere reputatie opgebouwd. Aangrijpingspunten voor actie liggen vooral in het vriendelijker, aantrekkelijker en veiliger maken van het Zuiderpark voor vrouwen en het stimuleren van veel en een zo breed en divers mogelijk publiek.
DOCUMENT
Marnix Eysink Smeets, Eric Bervoets en Jan Nap stuiten in hun werk steeds vaker op criminele, overlastgevende en vooral intimiderende (jonge)mannen, omgeven door een sfeer van angst en intimidatie. Het gaat om ogenschijnlijk onaantastbaren, die niemand meer durft te corrigeren en waar ook de overheid geen vat op lijkt te krijgen. Hoe wijdverbreid is dit probleem precies, wat werkt het in de hand, en bovenal: welke aanpak zou hiertegen wél kunnen werken?
DOCUMENT
Hoe veilig is het internet voor jongeren? Zijn online pesterijen, seksuele intimidatie en online oplichting eerder uitzondering of regel? Hoe gaan jongeren om met desinformatie en nepnieuws? Kortom, wat speelt er in deze coronatijd nu jongeren nòg meer afhankelijk zijn van internet? Dit rapport beschrijft de resultaten van een onderzoek naar online veiligheid en mediawijsheid onder 423 Amsterdamse scholieren in het voortgezet onderwijs.
DOCUMENT
Wijkagenten en jongerenwerkers in de Rotterdamse wijk Delfshaven krijgen in toenemende mate te maken met meiden die slachtoffer (dreigen te) worden van ‘exposen’: het online verspreiden van seksueel getint (beeld)materiaal met het doel iemand reputatieschade toe te brengen. Om meer zicht te krijgen op deze ontwikkeling heeft de gemeente Rotterdam het lectoraat Publiek Vertrouwen in Veiligheid gevraagd onderzoek te doen naar de rollen die meiden tussen de 10-23 jaar spelen binnen het fenomeen exposen in Delfshaven. Uit het onderzoek blijkt dat meiden naast slachtoffer, ook omstander en dader zijn. Meiden exposen zelf, om zo andere meiden naar beneden te halen en in een positief daglicht (bij jongens) te komen. Verder valt op dat áls meiden reageren op exposen, zij dat alleen doen richting het slachtoffer, en niet richting de dader. De schuld van het exposen wordt veelal bij het slachtoffer neergelegd. Exposen heeft verregaande consequenties voor slachtoffers. Ze krijgen te maken met seksuele intimidatie, geweld door familieleden, trekken zich terug uit het sociale verkeer uit schaamte en kunnen een negatief zelfbeeld ontwikkelen. Geconcludeerd wordt dat exposen in Delfshaven plaatsvindt binnen een complex systeem van elkaar versterkende en deels overlappende contexten; straat-, wijk- en schaamtecultuur. Daar waar sprake is van een overlap is de kans op verregaande vormen van exposen met verregaande consequenties (en dus verstrekkende schade voor meiden en hun familie) het grootst. Geadviseerd wordt een aanpak in de eerste plaats te richten op meiden die zich in deze overlap bevinden, waarbij aandacht wordt besteed aan het objectieve én het subjectieve veiligheidsprobleem dat rond exposen in Delfshaven is ontstaan.
DOCUMENT
Interview met Marnix Eysink Smeets in Trouw- Jongeren, volwassenen of hele gezinnen die een wijk terroriseren, die buurtbewoners intimideren en denken boven de wet te staan: politie en gemeente zijn niet goed voorbereid op de aanpak van deze zogeheten onaantastbaren. Dat zegt lector Marnix Eysink Smeets, die onderzoek doet naar dit fenomeen.
DOCUMENT
Interview door Margaret Chotkowski en Jeanette van der Does, onderzoekers bij de Inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid. De Inspectie SZW is momenteel bezig met een verkenning naar de problematiek van psychosociale arbeidsbelasting (PSA) bij werkende mantelzorgers en de rol van werkgevers. Wat (kunnen) zij doen aan de preventie van de problemen door PSA bij deze groep werknemers? Bij PSA gaat het om werkdruk en ongewenste omgangsvormen zoals (seksuele)intimidatie, pesten en discriminatie, zowel door de collega’s en leidinggevende als door bijvoorbeeld klanten.Het lectoraag Gezondheid en Bewegen voert binnen het Topfit project onderzoek uit naar werkende mantelzorgers.
MULTIFILE
Het begrip high impact crime is niet echt meegegroeid met de veranderingen in de samenleving. Hoogste tijd dus om opnieuw na te denken over wat de high impact crimes van deze tijd eigenlijk zijn. Online slutshaming hoort daar zeker bij. Die erkenning is belangrijk zodat de jonge vrouwen die het treft weten dat ze niet alleen staan.
LINK
Deze week werd bekend dat prominente Brits-Nederlandse intellectueel Ian Buruma opstapte als hoofdredacteur van de New York Review of Books, een vooraanstaand, Amerikaans literatuurtijdschrift. Niet vanwege vroeg pensioen - hij bekleedde de functie pas een jaar - maar omdat zijn positie hevig onder vuur kwam te liggen naar aanleiding van zijn publicatie en verdediging van een essay van een #metoo verdachte. Het toont de enorme emoties die online nog steeds vrijkomen naar aanleiding van misbruik. Maar het laat ook zien hoe de persoon die een te gevoelige kwestie aanraakt direct lijdend voorwerp wordt van een bedenkelijk schervengericht. LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/gertjangeling/ https://www.linkedin.com/in/gerben-bakker-50148818/
MULTIFILE
Op basis van bijna 400 uur observatie in twee Nederlandse ziekenhuizen schetst dit rapport een gedetailleerd en indringend beeld van de leefwereld van de spoedeisende hulp. Agressie, zo bleek, is geen objectief gegeven, maar ontstaat in interactie met mensen en dingen. Gedrag wat de een ervaart als een persoonlijke bedreiging is voor de ander een begrijpelijke uiting van pijn. En wat voor de een teken is van professionele kalmte is voor de ander een gebrek aan empathie. In veel agressieincidenten blijkt het niet eenvoudig om ‘daders’ en ‘slachtoffers’ van elkaar te onderscheiden.
DOCUMENT
De onderwerpen inclusie en diversiteit zijn nogal eens voedingsbodem voor conflictstof en polarisatie. Hoe voorkom je dat en wat staat je daarbij als hogeschool of als docent te doen? Machteld de Jong, lector Diversiteitsvraagstukken aan Hogeschool Inholland, laat daarover haar licht schijnen.
LINK
