Studenten, docenten en lectoren publiceren samen met collega's uit de beroepspraktijk veel waardevolle content. Tot 2006 was er geen platform beschikbaar om deze stroom van kennisproducten landelijk te publiceren. Zowel binnen de hogescholen als voor het beroepenveld was het daardoor lastig om te profiteren van de met publiek geld gefinancierde kennisproducten, laat staan dat er op kon worden voortgebouwd. Als reactie hierop werd op initiatief van het Samenwerkingsverband Hogeschool Bibliotheken en SURFfoundation de HBO-Kennisbank gelanceerd. In dit artikel gaan we in op de meerwaarde van HBO Kennisbank voor bibliotheek, onderwijs en het beroepenveld; ook wordt aandacht besteed aan de architectuur en de laatste ontwikkelingen rondom HBO Kennisbank.
DOCUMENT
Het verslag betreft een experiment, met een looptijd van vijf maanden, om dekennisbank van een kenniscentrum van de Hanzehogeschool Groningen teoptimaliseren, dat wil zeggen 1) de erin opgeslagen kennisproducten op kwaliteit te toetsen, 2) deze zodanig te typeren dat ze qua aard en inhoud herkenbaar worden voor kennis-zoekers, en 3) ze zodanig op een website te etaleren dat ze vindbaar worden voor kenniszoekers. Een redactie-procedure werd hiertoe ontwikkeld en bepoefd. Drie lessen konden uit het experiment geleerd worden. De eerste is dat het met de redactieprocedure doenlijk bleek om met beperkte middelen en met een beperkte inzet van mensen te komen tot een adequate schifting van kennisproducten met en zonder voldoende kwaliteit (dus kennisproducten die wel en die niet in aanmerking kwamen om op de website geëtaleerd te worden). Kwaliteit werd daarbij mede gedefinieerd als ‘van belang voor praktijkbeoefenaren en/of voor een breed publiek’. De tweede is dat heteveneens mogelijk bleek om, met de redactie-procedure, tot een adequate typering van de kennisproducten te komen. De derde les is dat er bij de technische vormgeving van de website, zodanig dat de kennisproducten herkenbaar en vindbaar geëtaleerd worden, veel komt kijken. De kunst is daar een manier voor te vinden die geen irrealistisch beslag op tijd en middelen legt.
DOCUMENT
In deze bijdrage wordt verteld wat de landelijke Kennistafel Effectief Leesonderwijs is en doet en wordt er een overzicht gegeven van de tot nu toe opgeleverde kennisproducten. Deze producten kunnen bruikbaar zijn voor verschillende actoren op scholen tijdens hun gezamenlijke verbeterproces op het gebied van leesonderwijs.
DOCUMENT
We maken op grote schaal steeds meer gebruik van digitale middelen en mogelijkheden in het onderwijs; de leeromgeving is digitaal, we toetsen digitaal, we communiceren digitaal en we ontwikkelen steeds meer digitale lesmaterialen. Kortom: onderwijs digitaliseert. Met de toename van digitale lesmaterialen, is er een groeiende beweging om deze materialen voor iedereen toegankelijk te maken; dus niet alleen voor de eigen studenten of binnen de eigen instelling. Deze vrije toegang tot kennisproducten c.q. leermaterialen is versterkt door de Open Access beweging. De Open Access beweging stimuleer het vrij aanbieden van publicaties voor onderzoek en tevens het vrij aanbieden van o.a. leermaterialen voor het onderwijs. De Open Access beweging is al enkele decennia oud. We zien echter dat de “open-gedachte” nog geen gemeengoed is. Dit geldt zeker voor het onderwijs waarbij het gaat om het delen en hergebruiken van open leermaterialen. Open Leermaterialen, of Open Educational Resources (OER), zijn onderwijs-, leer- en onderzoeksmaterialen die digitaal of analoog vrij beschikbaar en herbruikbaar zijn voor iedereen. Om te weten of het materiaal vrij beschikbaar en herbruikbaar is, staat er een open licentie op. Deze licentie geeft aan hoe iemand de leermaterialen mag (her)gebruiken, wijzigen en (opnieuw) delen. Aan welke type (open) leermaterialen kun je denken? Dat zijn materialen zoals: tekst, beeld, audio, games, simulaties, presentaties, 3Dmodellen, websites, data, e.a..
DOCUMENT
Rond 2015 werd met het nieuwe fenomeen practoraten een start gemaakt met het realiseren van een duurzame verbinding tussen praktijkonderzoek en onderwijsverbetering in het mbo. Echter, de manier waarop de opbrengsten van practoraten invloed konden hebben op de (verbetering van de) onderwijspraktijk was (en is) voor veel practoraten een lastig vraagstuk. Het probleem van het benutten van opbrengsten uit onderzoek door derden wordt in de literatuur geconceptualiseerd als een kennisbenuttingsprobleem. In voorliggend onderzoek gebruiken we het model van Castelijns en Vermeulen om het proces van kennisbenutting in de context van practoraten te begrijpen en te bevorderen. Een consortium van hbo- en mbo-instellingen deed onderzoek naar de vraag: Welke kennisbenuttingsstrategieën hanteren practoren om kennisbenutting bij docenten(teams) te stimuleren en welke kennisbenuttingsstrategieën hanteren docenten(teams) om kennis te benutten? De aanpak in het onderzoeksproject werd gekenmerkt door het verbinden van activiteiten en praktische inzichten van practoraten in mbo-instellingen met onderzoeksactiviteiten en wetenschappelijke inzichten. In antwoord op de onderzoeksvraag concluderen we dat de strategieën Beïnvloeden en overtuigen van docenten(teams) om kennis te benutten, Ontwikkelen van toepassingen en procedures voor implementatie van kennis in de onderwijspraktijk en In samenwerking met docenten(teams) nieuwe kennis co-creëren en transformeren die door practoren worden gehanteerd, gespiegeld worden door docenten(teams). Hiermee is het aannemelijk dat de opbrengsten van de kennisbenuttingsstrategieën van practoraten en docententeams variëren van informatie tot kennis, en wijsheid.
DOCUMENT
Deze bijlage is onderdeel van het project en het eindrapport Benutting van kennis uit onderzoek bevorderen in het onderwijs: hoe doe je dat? Een onderzoek naar kennisbenutting in de context van practoraten.
DOCUMENT
Rond 2015 werd middels practoraten een start gemaakt met het realiseren van een duurzame verbinding tussen praktijkonderzoek en onderwijsverbetering in het mbo. Een practoraat is een expertiseplatform binnen een mbo-instelling waar praktijk(gericht) onderzoek wordt uitgevoerd. Doel is het bijdragen aan onderwijsvernieuwing en verspreiden van kennis. Voor het bereiken van dit doel wordt van practoraten verwacht dat ze kennisbenutting van practoraatsopbrengsten in scholen stimuleren. De praktijkvraag was hoe practoraten aan deze verwachting kunnen voldoen. In voorliggend onderzoek is een model dat kennisbenutting als dynamische interactie adresseert gehanteerd om het proces van kennisbenutting in de context van practoraten te begrijpen en te bevorderen. Het onderzoek richt zich op de vraag welke strategieën practoren hanteren om kennisbenutting bij docenten(teams) te stimuleren, en welke strategieën docenten(teams) hanteren om kennis te benutten. Het onderzoeksdesign wordt gekenmerkt door het verbinden van activiteiten en praktische inzichten van practoraten in mbo-instellingen met onderzoeksactiviteiten en wetenschappelijke inzichten. Er zijn diverse kwalitatieve en kwantitatieve methoden van dataverzameling ingezet. We concluderen dat het model van kennisbenutting als een dynamische interactie zowel passend is voor de wijze waarop practoren kennisbenutting willen stimuleren en als wijze waarop docenten(teams) opbrengsten van practoraten benutten.
DOCUMENT
Tien jaar geleden ging het eerste vangnetwerk van start in Rotterdam Charlois, als manier om eenzaamheid in de wijk tegen te gaan. Inmiddels krijgen deze netwerken in verschillende regio’s voet aan de grond. Initiatiefnemer en sociaal werker Jenny Zwijnenburg onderzocht de werkzame elementen van deze manier van werken, zodat iedereen zijn eigen vangnetwerk kan beginnen.
LINK
Het kenniscentrum CaRES van de Hanzehogeschool Groningen heeft in 2013 een set kwalitatieve indicatoren voor praktijkgericht onderzoek opgesteld. Er zijn criteria geformuleerd voor de rubrieken Praktijk, Wetenschap en Onderwijs. Daarbij hebben lectoren en kenniskringleden uitgesproken te streven naar kennispakketten. Een kennispakket is een serie samenhangende kennisproducten die balans brengen tussen de drie domeinen die het onderzoek in het HBO moet bedienen: beroepspraktijk, wetenschap en onderwijs. De criteria zijn opgesteld tijdens interne reviews van eigen onderzoek. Daarbij is gebruik gemaakt van een landelijk, door lectoren ontwikkelde reviewmethode.
DOCUMENT
