Opinieartikel in Dagblad van het Noorden over muziekscholen.
DOCUMENT
Ouderen die voor het eerst een instrument leren bespelen, blijken daar heel goed toe in staat te zijn. En muziek maken heeft ook nog eens een gunstig effect op het welzijn en de cognitieve vermogens van ouderen. De groeiende vergrijzing van onze samenleving en het gegeven dat ouderen langer gezond blijven maakt dat muziekles geven aan ouderen een vak in ontwikkeling is. Een vak dat kansen biedt voor de professionele muziekdocent. Hoe beïnvloeden muziek en de kunsten het proces van gezond ouder worden? Deze vraag wordt vanuit diverse invalshoeken onderzocht door het lectoraat Lifelong Learning in Music binnen de onderzoekslijn Healthy Ageing through Music & the Arts. De informatie die met Ouderen en Muziek werd verzameld is samengebracht in een Kennisbank die voor iedereen is te raadplegen op ww.hanze.nl/ouderenenmuziek Er bestaan nog vele vragen over het op een effectieve manier muziekles geven aan ouderen en over hoe je deze gevarieerde groep het beste kunt benaderen. In samenwerking met muziekdocenten uit de noordelijke regio is het lectoraat Lifelong Learning in Music met het onderzoeksproject Ouderen en Muziek op zoek gegaan naar mogelijke antwoorden op deze vragen. De resultaten zijn samengevat in deze brochure. De inhoudelijke lijn van het project wordt bewaakt door het Consortium Ouderen en Muziek.
DOCUMENT
Het voorgestelde onderzoek brengt de samenwerkingsvaardigheden in kaart die musici nodig hebben om deel te nemen in transdisciplinaire samenwerkingsverbanden, door analyse van de documentatie van transdisciplinaire projecten en het interviewen van transdisciplinair werkende musici, wetenschappers en maatschappelijke stakeholders. De resultaten worden gedeeld door middel van drie internationale artikelen en presentaties. Het onderzoek is op Codarts ingebed in het lectoraat Transdisciplinary Education Innovation onder leiding van lector en hoogleraar dr. Liesbeth Noordegraaf-Eelens. Dit lectoraat sluit aan bij de visie van Codarts en dan met name het streven om creatieve, ondernemende en onderzoekende podiumkunstenaars op te leiden, die voorbereid zijn op de maatschappij van de eenentwintigste eeuw. Deze maatschappij wordt in toenemende mate geconfronteerd met z.g. “wicked problems”: complexe, ingrijpende problemen, zoals de klimaatcrisis en de vluchtelingencrisis, waarvoor de huidige, op aparte disciplines gebaseerde wijzen van aanpak tekortschieten. Onder universiteiten en kunsthogescholen, en zeker op Codarts, groeit het besef dat het nodig is om het curriculum hierop aan te passen en transdisciplinaire samenwerking te stimuleren en te onderwijzen, zodat kunstenaars, wetenschappers en maatschappelijke stakeholders kunnen leren om de krachten te bundelen om de uitdagingen van de eenentwintigste eeuw op passende wijze het hoofd te bieden. Om succesvol deel te nemen in transdisciplinaire projecten moeten musici op basis van gelijkwaardigheid kunnen samenwerken met andere artiesten, wetenschappers en maatschappelijke stakeholders. Dat is voor veel musici geen vanzelfsprekendheid. In de traditionele muzikale beroepen werken musici vooral samen met andere musici: in grote groepen met een sterk hiërarchische structuur (koor en orkest), in lessituaties (muziekscholen), en in mindere mate in kleine groepen met weinig of geen hiërarchie (bands, kamermuziek). De huidige muziekvakopleidingen zijn grotendeels nog op deze (snel slinkende) beroepspraktijk ingesteld. Het voorgestelde onderzoek beoogt eraan bij te dragen dat transdisciplinaire praktijken op Codarts en op andere muziekvakopleidingen effectiever geïnitieerd en onderwezen kunnen worden.
