Pleidooi om bewoners en ondernemers veel actiever te betreffen bij het krimpvraagstuk, en dit niet alleen aan de politici over te laten. Op die manier creëer je volgens de schrijver draagvlak voor een succesvol krimpbeleid.
LINK
Het is nogal aanmatigend van de oud-politici om vanuit hun bevoorrechte positie een podcast over 'beter in gesprek gaan' te maken, vinden Sabrina Keinemans en Maja Rocak.
LINK
Politici zijn gevangen in de mythe van de objectiviteit. Alles moet meetbaar, bewezen en doorgerekend worden. De kiezer gelooft het niet meer. Hij weet wel beter. Experts bestaan niet in de politiek. Wetenschappelijke objectiviteit bestaat niet in de politiek. Dat is ook het laatste wat kiezers van politici verwachten.
DOCUMENT
Tientallen jaren lang stimuleerde de overheid mensen om het beste uit zichzelf halen, en hun kansen te pakken. Dat dit ten koste ging van anderen, mocht de pret niet drukken. Het verzet tegen de coronamaatregelen sluit naadloos aan op dit beleid en kan niet afgedaan worden als de strapatsen van 'wappies' of fundamentalisten, zoals Jos van der Lans doet.
LINK
In 2007 publiceerde het ministerie van Justitie (toen nog zonder ‘Veiligheid’) het boek ‘Justitie over morgen. Scenario’s en strategieën voor 2015’ (Ministerie van Justitie, 2007). In dit artikel worden, anno 2015, de scenario’s nog eens bezien om na te gaan welk scenario het meest van toepassing is. De auteur komt uit bij het scenario ‘Bang Nederland’ en gaat in dit artikel in op die angst en de morele vragen die de discussie aangaande de toestroom van vreemdelingen oproept, en met name ook op de gevolgen die dit heeft voor kinderen. Kan er in dit bange land nog aandacht zijn voor de humanitaire vraagstukken. Of valt het wel mee met ‘Bang Nederland’?
DOCUMENT
Printversie van rede uitgesproken in december 2023 bij Gaafland, een theatrale avond met kunstenaars, acteurs en muzikanten over burgerparticipatie. Inspraakavonden, burgerinitiatieven, referenda: hoe (goed) is de samenwerking tussen burgers en politici in onze stad?
DOCUMENT
Dit paper onderzoekt de oorsprong van Geert Wilders' media-appeal. Geen Nederlandse politicus heeft in de voorbije vijf jaar zoveel journalistieke aandacht gegenereerd als de leider van de Partij voor de Vrijheid (PVV). Althans, dat is een wijdverbreid idee onder politici, academici en journalisten zelf. Hier staat de vraag centraal wat Wilders aantrekkelijk maakt als onderwerp en bron van nieuws voor Nederlandse journalisten. Daartoe wordt eerst een overzicht gegeven van theorieën die verklaren hoe (rechts-) populistische politici media-aandacht verkrijgen. In het algemeen geldt daarbij dat zij - om succesvol te zijn - evenwicht trachten te vinden tussen een outsiderpositie die hen nieuwswaardig maakt, en een establishment-positie die hen geloofwaardigheid verschaft bij zowel publiek, medepolitici als media. In een secundaire analyse worden vervolgens 62 studies onderzocht die in de voorbije jaren zijn gedaan naar Wilders en naar zijn verhouding met de media. Hieruit blijkt dat Wilders in sterke mate voldoet aan het profiel van de rechts-populistische politicus uit de literatuur, maar dat hij tegelijkertijd een autoriteit, effectiviteit en legitimiteit bezit die hem mainstream maken. Beide - ogenschijnlijk tegenstrijdige - beelden van de PVV-leider verklaren zijn aantrekkingskracht voor journalisten: dat van outsider én dat van insider. Hij komt daarmee vergaand tegemoet aan medialogica en wat deze van politici vraagt. Bovendien verschaffen de felle reacties van tegenstanders hem extra publiciteit: reacties die hij vaak zelf oproept door zijn emotionele, provocatieve en confronterende boodschap.
DOCUMENT
Politici die weigeren te erkennen dat ook aan de capaciteit om vluchtelingen op te vangen een bovengrens zit zijn volstrekt onverantwoordelijk.
MULTIFILE
De afgelopen decennia lijkt de kritiek op de media en de journalistiek in Nederland toe te nemen. Politieke actoren verwijten hen de feiten te overdrijven en mediahypes te creëren. Ze zouden te veel nadruk leggen op strategie en conflict, meer oog hebben voor amusement dan voor informatie en hun toegenomen macht misbruiken. Politici geven de media de schuld van het dalende publieke vertrouwen in de politiek. Maar niet alleen politici, ook het publiek lijkt geïrriteerd of tenminste ontevreden over hoe de media functioneren. Journalisten en media worden bekritiseerd dat ze de werkelijke problemen in de samenleving niet aan de orde stellen, met als gevolg een toenemende kloof tussen politiek en burgers. De kritiek op het functioneren van de media heeft geleid tot een permanent debat over de verantwoordelijkheid van de media en hoe ze ter verantwoording zouden moeten worden geroepen. Die kritiek en de druk om verantwoording af te leggen, is het uitgangspunt van deze dissertatie. Hoe hebben de media hierop gereageerd?
DOCUMENT
Volt doet in maart in tien gemeenten mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Niet alle journalisten kunnen al goed met de partij overweg. Wat moet je in hemelsnaam aan Volt-politici vragen? Bij eerdere nieuwe partijen als de Partij voor de Dieren en Forum voor Democratie is het op hoofdlijnen duidelijk waar ze voor staan. Volt lijkt een doublure van bestaande partijen en heeft een opvallend algemeen programma, terwijl de partij het wel goed doet in de peilingen. Wat wil Volt?
MULTIFILE
