In het hoger onderwijs zijn diverse hybride
leeromgevingen ontstaan op het snijvlak van onderwijs en
werkveld. Dit artikel verkent hoe deze leeromgevingen adaptief
vermogen, zelfsturend leervermogen en multidisciplinair
samenwerken stimuleren. Bij 12 hybride leeromgevingen zijn
42 interviews afgenomen, waarin drie categorieën van interventies
zijn geïdentificeerd: 1) coaching gericht op het stellen
van doelen, monitoren van voortgang, en reflectie dat zelfsturing
ondersteunt (2) structureren van taken zodat planvorming
en reflectie elkaar kort-cyclisch opvolgen, en (3) inzetten van
werkvormen gericht op leren kennen en benutten van elkaars
kwaliteiten en perspectieven zodat deze perspectieven worden
ingezet in besluitvorming. Deze interventies in combinatie met
kenmerken van de leeromgeving zoals het werken aan wicked
problems, verantwoordelijkheid krijgen, tijd om te leren en
diversiteit aan stakeholders, lijken adaptief vermogen, zelfsturend
leervermogen en multidisciplinair samenwerken te
stimuleren.