Crime scenes can always be explained in multiple ways. Traces alone do not provide enough information to infer a whole series of events that has taken place; they only provide clues for these inferences. CSIs need additional information to be able to interpret observed traces. In the near future, a new source of information that could help to interpret a crime scene and testing hypotheses will become available with the advent of rapid identification techniques. A previous study with CSIs demonstrated that this information had an influence on the interpretation of the crime scene, yet it is still unknown what exact information was used for this interpretation and for the construction of their scenario. The present study builds on this study and gains more insight into (1) the exact investigative and forensic information that was used by CSIs to construct their scenario, (2) the inferences drawn from this information, and (3) the kind of evidence that was selected at the crime scene to (dis)prove this scenario. We asked 48 CSIs to investigate a potential murder crime scene on the computer and explicate what information they used to construct a scenario and to select traces for analysis. The results show that the introduction of rapid ID information at the start of an investigation contributes to the recognition of different clues at the crime scene, but also to different interpretations of identical information, depending on the kind of information available and the scenario one has in mind. Furthermore, not all relevant traces were recognized, showing that important information can be missed during the investigation. In this study, accurate crime scenarios where mainly build with forensic information, but we should be aware of the fact that crime scenes are always contaminated with unrelated traces and thus be cautious of the power of rapid ID at the crime scene.
In the high-tech mechatronics world, aluminum and steel are well known materials, while carbon fiber is often neglected. In the RAAK project 'Composites in Mechatronics', the use of carbon fiber composites in mechatronics is investigated.
Many lithographically created optical components, such as photonic crystals, require the creation of periodically repeated structures [1]. The optical properties depend critically on the consistency of the shape and periodicity of the repeated structure. At the same time, the structure and its period may be similar to, or substantially below that of the optical diffraction limit, making inspection with optical microscopy difficult. Inspection tools must be able to scan an entire wafer (300 mm diameter), and identify wafers that fail to meet specifications rapidly. However, high resolution, and high throughput are often difficult to achieve simultaneously, and a compromise must be made. TeraNova is developing an optical inspection tool that can rapidly image features on wafers. Their product relies on (a) knowledge of what the features should be, and (b) a detailed and accurate model of light diffraction from the wafer surface. This combination allows deviations from features to be identified by modifying the model of the surface features until the calculated diffraction pattern matches the observed pattern. This form of microscopy—known as Fourier microscopy—has the potential to be very rapid and highly accurate. However, the solver, which calculates the wafer features from the diffraction pattern, must be very rapid and precise. To achieve this, a hardware solver will be implemented. The hardware solver must be combined with mechatronic tracking of the absolute wafer position, requiring the automatic identification of fiduciary markers. Finally, the problem of computer obsolescence in instrumentation (resulting in security weaknesses) will also be addressed by combining the digital hardware and software into a system-on-a-chip (SoC) to provide a powerful, yet secure operating environment for the microscope software.
Kwetsbare thuiswonende ouderen met een acute zorgvraag worden regelmatig opgenomen in het ziekenhuis. Het voorkómen van een onnodige acute opname is belangrijk. Een acute opname leidt namelijk vaak tot negatieve uitkomsten voor ouderen, zoals het vergroten van kwetsbaarheid, lichamelijke achteruitgang en functieverlies. Uit meerdere gespreksrondes met wijkverpleegkundigen blijkt dat zij het lastig vinden om de medische urgentie van een acute zorgvraag van ouderen goed in te schatten, en zodanig over te dragen naar de huisarts, zodat deze de urgentie begrijpt en oppakt. Ambulancezorgprofessionals geven aan dat zij de medische toestand juist goed in beeld hebben, maar de ondersteuningsbehoefte bij kwetsbare oudere moeilijk in kunnen schatten en niet weten wiens verantwoordelijkheid het is om de ondersteuningsbehoefte aan over te dragen. Beide disciplines kunnen van elkaar leren. Met dit project beogen wij door ontwerpgericht onderzoek kennisuitwisseling tot stand te brengen en nieuwe toepasbare kennis en handvatten te ontwikkelen om de handelingsverlegenheid van wijkverpleegkundigen en ambulancezorgprofessionals bij kwetsbare ouderen te verminderen. Hiermee dragen we bij aan het oplossen van de knelpunten in de acute zorgverlening voor kwetsbare ouderen in de thuissituatie en ondersteunen we maatschappelijke ontwikkelingen gericht op het organiseren van zorg dicht bij de patiënt. De eerste stap van het plan van aanpak is om knelpunten en oorzaken verder in kaart te brengen, met behulp van een PRISMA-analyse van echte ‘vastgelopen’ casuïstiek van kwetsbare ouderen met een acute zorgvraag. Vervolgens worden instrumenten in kaart gebracht via een rapid literatuurreview, aangevuld met via een enquête verkregen gegevens onder professionals in Nederland. Deze informatie wordt verwerkt in een drietal ontwerpsessies, waarbij handvatten voor wijkverpleegkundigen en ambulancezorgprofessionals in co-creatie worden ontwikkeld. Vervolgens worden deze handvatten in een pilot getest op haalbaarheid. Met deze uitkomsten worden handvatten zo nodig aangepast en vervolgens verspreid onder betrokken professionals via diverse kanalen, kennissessies en in het HBO-onderwijs opgenomen.
De technische en economische levensduur van auto’s verschilt. Een goed onderhouden auto met dieselmotor uit het bouwjaar 2000 kan technisch perfect functioneren. De economische levensduur van diezelfde auto is echter beperkt bij introductie van strenge milieuzones. Bij de introductie en verplichtstelling van geavanceerde rijtaakondersteunende systemen (ADAS) zien we iets soortgelijks. Hoewel de auto technisch gezien goed functioneert kunnen verouderde software, algorithmes en sensoren leiden tot een beperkte levensduur van de gehele auto. Voorbeelden: - Jeep gehackt: verouderde veiligheidsprotocollen in de software en hardware beperkten de economische levensduur. - Actieve Cruise Control: sensoren/radars van verouderde systemen leiden tot beperkte functionaliteit en gebruikersacceptatie. - Tesla: bij bestaande auto’s worden verouderde sensoren uitgeschakeld waardoor functies uitvallen. In 2019 heeft de EU een verplichting opgelegd aan automobielfabrikanten om 20 nieuwe ADAS in te bouwen in nieuw te ontwikkelen auto’s, ongeacht prijsklasse. De mate waarin deze ADAS de economische levensduur van de auto beperkt is echter nog onvoldoende onderzocht. In deze KIEM wordt dit onderzocht en wordt tevens de parallel getrokken met de mobiele telefonie; beide maken gebruik van moderne sensoren en software. We vergelijken ontwerpeisen van telefoons (levensduur van gemiddeld 2,5 jaar) met de eisen aan moderne ADAS met dezelfde sensoren (levensduur tot 20 jaar). De centrale vraag luidt daarom: Wat is de mogelijke impact van veroudering van ADAS op de economische levensduur van voertuigen en welke lessen kunnen we leren uit de onderliggende ontwerpprincipes van ADAS en Smartphones? De vraag wordt beantwoord door (i) literatuuronderzoek naar de veroudering van ADAS (ii) Interviews met ontwerpers van ADAS, leveranciers van retro-fit systemen en ontwerpers van mobiele telefoons en (iii) vergelijkend rij-onderzoek naar het functioneren van ADAS in auto’s van verschillende leeftijd en prijsklassen.
