When it comes to City Logistics, the need to innovate comes from multiple directions. Greenhouse gas emissions must be drastically reduced while at the same time maintaining a vibrant and healthy economy, demanding robust action from each and every sector, including transport. At the same time, competition for scarce and precious common resources in a city (open and green space, an attractive and healthy nvironment, safety, clean air and low noise levels) puts political and societal pressure on supply networks to innovate in order to do more with less consumption of these scarce resources. This needs to be achieved not only by means of low-GHG-emission vehicles, but with less noise, less danger, less local pollution harmful to citizens, fewer transport movements and reduced need for roads and parking spaces.
Worldwide, there is a growing recognition that strategic partnering between cities and universities can bring substantial benefits for both sides. The big question is how to organize such partnerships successfully. This handbook offers insights, best practices and advice for leaders in cities and universities that want to go beyond “ad hoc” projects and take the next step towards a strategic and sustainable partnership. The handbook identifies promising avenues, but also barriers and pitfalls and how to avoid them. Illustrated by a rich variety of examples from European cities, the handbook provides concrete advice on the various stages of strategic city-university collaboration. This handbook intends to provide inspiring practices and guidance to develop strategic interaction between city and university, considering the complex and layered nature of both. The focus lies on the more strategic, transformational types of collaborations, that are more complex.
Cahier #3 explores a series of concrete hackable citymaking practices in Athens, São Paulo and Shenzhen. Despite being situated on different continents and having distinct traditions and political systems, we found a number of dynamics around civic initiatives in these cities that further informed our Hackable city model.
Dit project onderzoekt ontwikkelperspectieven voor de krimpende stad door het realiseren van de Degrowth Daily, een themakrant over Degrowth en de krimpende stad. Tot nu toe wordt de ‘krimpende stad’ vooral als probleem neergezet en is er weinig aandacht voor alternatieve ontwikkelingsperspectieven. Twee vragen staan centraal in dit project: in hoeverre biedt Degrowth een ontwikkelperspectief voor de krimpende stad? En in hoeverre is de krimpende stad geschikt als proeftuin voor praktijken van Degrowth? Het startpunt van het project vormt de notie dat zowel Degrowth als de krimpende stad groei als het dominante ontwikkelingsparadigma in onze samenleving bevragen. De één doet dit vanuit economisch en ecologisch perspectief, de ander vanuit stedenbouwkundigperspectief. Het concept Degrowth raakt de laatste jaren steeds meer in zwang, getuige een toenemende stroom aan academische publicaties, conferenties en andersoortige initiatieven. Er is echter nog weinig over Degrowth vanuit stedenbouwkundig perspectief geschreven. Dit project bouwt voort op het concept ‘kleiner groeien’ (Hermans, 2016) en onderzoekt in hoeverre dit concept mogelijkheden biedt te werken aan een perspectief van “environmental sustainability, social justice and well-being”. De twee onderzoeksvragen worden geadresseerd middels een gerichte literatuurstudie De vondsten hieruit worden getoetst doormiddel van actieonderzoek in de “krimpregio” Parkstad-Limburg. Aan de hand van een focusgroep, interviews en een stakeholder engagement workshop brengt dit onderzoek diverse stakeholder perspectieven samen. Deze perspectieven worden aan de hand van diverse vertelvormen gepresenteerd in de themakrant Degrowth Daily. Deze krant beoogt het maatschappelijke en wetenschappelijke debat over perspectieven voor ‘de krimpende stad’ te verbreden.
