Als ik onderzoek doe, ervaar ik mezelf in een andere wereld dan wanneer ik als coach of supervisor aan het werk ben. Bij het doen van onderzoek – ik houd me vooral bezig met empirisch-analytisch onderzoek – verzamel ik feiten en probeer ik de werkelijkheid van buitenaf te begrijpen. Als supervisor stap ik zelf in die werkelijkheid om te ervaren wat ik bij mezelf en de ander aantref en van daaruit te werk te gaan. Ik voel me thuis in beide werelden, maar worstel soms ook met het verschil. Zou fenomenologisch onderzoek misschien een brug kunnen slaan tussen die twee? De methode krijgt immers een plek in steeds meer opleidingen voor begeleidingskundigen.
Om meer inzicht te krijgen in hoe dat georganiseerd is en ervaren wordt, sprak ik met twee opleiders en vroeg ik drie (ex-)studenten van de opleidingen om een schriftelijke weergave van hun ervaringen met fenomenologisch onderzoek.