Theaterauteurs schrijven hun stukken steeds vaker niet meer louter achter de computer of in de afzondering van hun zolderkamer. Ze halen overal en nergens hun ideeën, inspiratie en teksten vandaan en ontwikkelen hele nieuwe vormen om toneelstukken in directe samenwerking met de acteurs, regisseurs, vormgevers en dramaturgen te ontwikkelen. Zo schrijft de een op basis van interviews en gebruikt de ander improvisatiemateriaal van de spelers. Ze schrijven op en aan de rand van de theatervloer.
Net zoals theaterteksten in de laatste jaren een stormachtige ontwikkeling hebben doorgemaakt, zo is er in het theater ook een ander schrijfproces ontstaan. Aan de hand van zeven hedendaagse gerenommeerde theaterauteurs (Gerardjan Rijnders, Arne Sierens, Adelheid Roosen, Jos Bours,
Rob de Graaf, Oscar van Woensel en René Pollesch) wordt onderzocht welke schrijfstrategieën en -technieken de toneelschrijver als theatermaker kan hanteren tijdens het schrijfproces.

Daniela Moosmann (1961) studeerde in 1990 af aan de School voor Nieuwe Dansontwikkeling van de Amster- damse Hogeschool voor de Kunsten als uitvoerend danser en docent nieuwe dans, en in 2001 als schrijver en docent literaire vorming aan de faculteit Theater van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht.
In 2005 haalde ze bij de Professional School of the Arts Utrecht haar Master of Arts Theaterdramaturgie. Sinds 1992 is ze als docent verbonden aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Ze schrijft voor theater en geeft les in drama- schrijven en in dramaturgie.