Het betrekken van het gezin en ouders in de logopedische behandeling
wordt steeds belangrijker gevonden. Een vorm van betrokkenheid
is het gezamenlijk opstellen van doelen voor de logopedische
behandeling. Dit gaat niet altijd vanzelf; een logopedist kan sturend
zijn en/of een ouder afwachtend omdat niet duidelijk is welke rol/inbreng
wordt verwacht. Keuzetools, zoals de tool ENGAGE, hebben als
doel de logopedist en ouders van kinderen met TOS te ondersteunen
in het gezamenlijk opstellen van doelen. In evaluatiegesprekken met
logopedisten die ENGAGE hebben gebruikt werd een positief effect
op de samenwerking met ouders genoemd. In deze studie is via interviews
met logopedisten nagegaan wat de verandering in de samenwerking
inhield, en hoe en wanneer deze verandering plaatsvond. Uit
de analyse van de interviews komen verschillende contextfactoren,
mechanismen en uitkomsten naar voren die door logopedisten gelinkt
worden aan ouderbetrokkenheid. Er lijken drie effecten te zijn die bijdragen
aan de ervaren positieve samenwerking: 1) een open en luisterende
houding van de logopedist en hierdoor een grotere inbreng
van ouders in het gesprek, 2) meer uitwisseling en kennis en hierdoor
meer wederzijds begrip tussen logopedist en ouders en passende en
relevante doelstellingen en 3) het proces van gezamenlijk opstellen
van doelen en hierdoor meer ervaren ouderbetrokkenheid.