Regelmatig duiken in de media berichten op over virtuele verkrachtingen of aanrandingen. Virtuele verkrachting en aanranding houden in de kern in dat het slachtoffer ongewenst geconfronteerd wordt met beelden van seksuele aard die betrekking hebben op de eigen avatar (zijn of haar virtuele representatie in de virtuele wereld van een computerspel). Ook andere gebruikers van het computerspel worden ongewenst geconfronteerd met deze beelden. Dit artikel behandelt de vraag of virtuele verkrachting en aanranding onder de werking van het strafrecht gebracht zouden moeten worden. Deze vraag wordt vanuit een juridisch-filosofisch perspectief beantwoord.