In het najaar van 2011 is de Hogeschool van Amsterdam gestart met een onderzoek naar ´wat werkt´ op het gebied van financiële educatie voor aandachtgroepen. Hiervoor is de samenwerking met acht werkveldorganisaties gezocht. Centrale onderzoeksvraag: met welke bestanddelen zijn doelstellingen als zelfwerkzaamheid en zelfredzaamheid voor deze groepen haalbaar. Er heeft een verkenning plaatsgevonden naar het Canadese 'Matched savings', naar een idee van Michael Sharradon. Wie aan het programma deelneemt, opent bij een bank een spaarrekening, een Individual Development Account, om de kosten te dekken van het verwerven van werk, huisvesting of opleiding. Op deze manier zouden mensen kunnen investeren in hun sociaal kapitaal en zich daardoor uit hun armoede bevrijden. Deze voor Nederland ongebruikelijke invalshoek roept de vraag op welke perspectieven deze aanpak voor ons land heeft. In het artikel wordt aandacht gegeven aan de wetenschappelijke bevindingen naar de effectiviteit en randvoorwaarden van het programma. Op de vraag welke perspectieven het model voor Nederland heeft, wordt geen eenduidig antwoord gegeven. Geconcludeerd wordt dat meer inzicht in het ILA programma en een studie naar de juridische(on)mogelijkheden nodig is.