This short paper describes a workshop on “Establishing criteria for an independent 3R-index: Access to 3Rs” and the corporate responsibility of industry for the use of animals in testing. 28 August 2014 Prague, at the World Congress on Alternatives Animal Use in the Life Sciences
LINK
Despite changing attitudes towards animal testing and current legislation to protect experimental animals, the rate of animal experiments seems to have changed little in recent years. On May 15–16, 2013, the In Vitro Testing Industrial Platform (IVTIP) held an open meeting to discuss the state of the art in alternative methods, how companies have, can, and will need to adapt and what drives and hinders regulatory acceptance and use. Several key messages arose from the meeting. First, industry and regulatory bodies should not wait for complete suites of alternative tests to become available, but should begin working with methods available right now (e.g., mining of existing animal data to direct future studies, implementation of alternative tests wherever scientifically valid rather than continuing to rely on animal tests) in non-animal and animal integrated strategies to reduce the numbers of animals tested. Sharing of information (communication), harmonization and standardization (coordination), commitment and collaboration are all required to improve the quality and speed of validation, acceptance, and implementation of tests. Finally, we consider how alternative methods can be used in research and development before formal implementation in regulations. Here we present the conclusions on what can be done already and suggest some solutions and strategies for the future.
DOCUMENT
While the original definition of replacement focuses on the replacement of the use of animals in science, a more contemporary definition focuses on accelerating the development and use of predictive and robust models, based on the latest science and technologies, to address scientific questions without the use of animals. The transition to animal free innovation is on the political agenda in and outside the European Union. The Beyond Animal Testing Index (BATI) is a benchmarking instrument designed to provide insight into the activities and contributions of research institutes to the transition to animal free innovation. The BATI allows participating organizations to learn from each other and stimulates continuous improvement. The BATI was modelled after the Access to Medicine Index, which benchmarks pharmaceutical companies on their efforts to make medicines widely available in developing countries. A prototype of the BATI was field-tested with three Dutch academic medical centers and two universities in 2020-2021. The field test demonstrated the usability and effectiveness of the BATI as a benchmarking tool. Analyses were performed across five different domains. The participating institutes concluded that the BATI served as an internal as well as an external stimulus to share, learn, and improve institutional strategies towards the transition to animal free innovation. The BATI also identified gaps in the development and implementation of 3R technologies. Hence, the BATI might be a suitable instrument for monitoring the effectiveness of policies. BATI version 1.0 is ready to be used for benchmarking at a larger scale.
DOCUMENT
International Innovation is the leading global dissemination resource for the wider scientific, technology and research communities, dedicated to disseminating the latest science, research and technological innovations on a global level. More information and a complimentary subscription offer to the publication can be found at: www.researchmedia.eu
DOCUMENT
Inhibition of the sodium−glucose cotransporter 2 (SGLT2) by canagliflozin in type 2 diabetes mellitus results in large between-patient variability in clinical response. To better understand this variability, the positron emission tomography (PET) tracer [18F]canagliflozin was developed via a Cu-mediated 18F-fluorination of its boronic ester precursor with a radiochemical yield of 2.0 ± 1.9% and a purity of >95%. The GMP automated synthesis originated [18F]canagliflozin with a yield of 0.5−3% (n = 4) and a purity of >95%. Autoradiography showed [18F]canagliflozin binding in human kidney sections containing SGLT2. Since [18F]canagliflozin is the isotopologue of the extensively characterized drug canagliflozin and thus shares its toxicological and pharmacological characteristics, it enables its immediate use in patients.
DOCUMENT
This study explores waste management literacy among secondary school communities in Tangerang City, Indonesia, using the Knowledge, Attitude, Behavior (KAB) model within the 3R (Reduce, Reuse, Recycle) framework. Employing a mixed-methods sequential explanatory design, the research integrates quantitative data from 357 participants including principals, teachers, staff, and students from seven schools near the Rawa Kucing Landfill, with qualitative insights from follow up interviews. This study was applied to multiple regression and correlation analyses to evaluate relationships between knowledge, attitude, and behavior. Results show that while knowledge positively influences behavior, attitude unexpectedly correlates negatively, revealing an attitude-behaviorgap. Although respondents generally hold positive attitudes toward waste management, these attitudes do not consistently translate into active engagement. The study’s qualitative phase uses interviews to identify barriers contributing to this gap, uncovering individual, social, and structural obstacles such as inadequate facilities and established waste practices that hinder effective waste management. Advocating for a comprehensive approach, the study recommends providing schools with 3R bins and training, sustainable behavior modeling by teachers, alignment of municipal waste collection with school efforts, family reinforcement of waste practices, and curricular integration of waste management. This coordinated approach seeks to bridge the attitude-behavior gap and promote sustainable waste practices across school communities in Tangerang City.
LINK
Toenemende prevalentie van overgewicht en obesitas onder jeugd wordt, in ieder geval ten dele, veroorzaakt door te weinig fysieke activiteit. Omdat ieder kind een groot deel van zijn of haar jeugdige leven op school doorbrengt kunnen scholen een centrale rol spelen in het tegengaan van deze bewegingsarmoede. Het meest voor de hand liggende schoolvak lijkt hierbij de lichamelijke opvoeding1 (LO) te zijn. De belangrijkste doelstelling van het schoolvak LO is immers om leerlingen dusdanig te motiveren en enthousiast te maken voor sport en bewegen zodat dit uiteindelijk resulteert in een actieve leefstijl, zowel buiten school als in het verdere leven. Daarnaast is LO tevens het enige verplichte schoolvak waar fysieke activiteit een centrale plek inneemt; de les zelf is in potentie ook een structurele bron van fysieke activiteit. Globaal gezien kan LO dus op een indirecte en een directe manier bijdragen aan de fysieke activiteit van leerlingen, een tweedeling die werd geïntroduceerd in hoofdstuk 1. Waar echter tot op heden onduidelijkheid over bestaat, zeker wat betreft de Nederlandse situatie, is hoe groot de bijdrage van de LO aan dagelijkse fysieke activiteit feitelijk is. De vraag die daarom centraal staat in dit proefschrift is in hoeverre het vak LO, zoals dat op dit moment gegeven wordt op basis- en voortgezet onderwijs, een bijdrage levert aan de fysieke activiteit van kinderen en adolescenten, zowel direct (de les als bron van fysieke activiteit), als indirect (motivatie voor een actieve leefstijl). Voor de beantwoording van deze vraag zijn een aantal studies uitgevoerd. Allereerst is in hoofdstuk 2 door middel van een literatuurstudie onderzocht in hoeverre interventies met een LO-component effectief zijn in het stimuleren van fysieke activiteit. Hieruit blijkt dat er alleen overtuigend bewijs bestaat voor een directe bijdrage van de les LO aan de fysieke activiteit van kinderen en adolescenten. Oftewel, in de les LO zelf wordt er matig-tot-intensief bewogen. De effecten van interventies met een LO component op de fysieke activiteit buiten school of in het latere leven zijn minder overtuigend of zelfs afwezig. In hoofdstuk 3 wordt een cross-sectionele studie beschreven waarin middels het combineren van gegevens vanuit een hartslag-versnellingsmeter met de gegevens uit een activiteitendagboek voor het eerst inzicht verkregen wordt in de daadwerkelijke bijdrage van een reguliere les LO (naast andere fysieke activiteiten zoals fietsen) aan de totale dagelijkse fysieke activiteit van middelbare scholieren. De resultaten wijzen uit dat 17% van de totale hoeveelheid beweging onder schooltijd zijn oorsprong vindt in de lessen LO en dat op dagen dat een leerling een les LO heeft, deze les verantwoordelijk is voor ongeveer 30% van de totale fysieke activiteit op die dag. Opvallend is daarnaast dat 15% van de totale fysieke activiteit op een weekdag zijn oorsprong vindt in het actief transport naar school, voornamelijk fietsen. Hoofdstuk 4 beschrijft een studie waarin de focus ligt op de intensiteit van lessen LO in het voortgezet onderwijs (VO) en het basisonderwijs (BO). Tevens is gekeken naar factoren die de intensiteit van een les beïnvloeden. De resultaten wijzen uit dat 47% en 40% van een les LO op respectievelijk het VO en het BO voldoet aan de intensiteit van bewegen zoals omschreven in de Nederlandse Norm voor Gezond Bewegen (matig-tot-intensief fysiek actief). Dit komt overeen met ongeveer een derde van de dagelijks aanbevolen hoeveelheid beweging voor deze doelgroep. Opvallend is dat op het VO jongens significant actiever zijn tijdens de lessen LO dan meisjes. Dit verschil blijkt zijn oorsprong te hebben in lessen waarin competitieve spelvormen (basketbal, voetbal etc.) centraal staan. Mogelijkerwijs verhindert de dominantie van jongens tijdens spelvormen dat meisjes in een les even actief kunnen zijn als jongens. Dit is een serieuze beperking van de mate waarin een les LO kan bijdragen aan het totale beweeggedrag van meisjes, gezien het feit dat ongeveer 60% van het Nederlandse LO curriculum uit (veelal competitieve) spelvormen bestaat.
DOCUMENT
Implementation of reliable methodologies allowing Reduction, Refinement, and Replacement (3Rs) of animal testing is a process that takes several decades and is still not complete. Reliable methods are essential for regulatory hazard assessment of chemicals where differences in test protocol can influence the test outcomes and thus affect the confidence in the predictive value of the organisms used as an alternative for mammals. Although test guidelines are common for mammalian studies, they are scarce for non-vertebrate organisms that would allow for the 3Rs of animal testing. Here, we present a set of 30 reporting criteria as the basis for such a guideline for Developmental and Reproductive Toxicology (DART) testing in the nematode Caenorhabditis elegans. Small organisms like C. elegans are upcoming in new approach methodologies for hazard assessment; thus, reliable and robust test protocols are urgently needed. A literature assessment of the fulfilment of the reporting criteria demonstrates that although studies describe methodological details, essential information such as compound purity and lot/batch number or type of container is often not reported. The formulated set of reporting criteria for C. elegans testing can be used by (i) researchers to describe essential experimental details (ii) data scientists that aggregate information to assess data quality and include data in aggregated databases (iii) regulators to assess study data for inclusion in regulatory hazard assessment of chemicals.
DOCUMENT
This study evaluates the effectiveness of the European Union's Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) in quantitatively measuring the transition of companies to a circular economy. First, using the most recent literature review on circularity metrics, a complete overview of the currently available circularity metrics is developed. Subsequently, it is determined which circularity metrics can be generated with the available quantitative datapoints of CSRD. The metrics that can be generated were analyzed on their ability to cover all circular strategies, to represent different Product-as-a-Service systems and to acknowledge the key role of Critical Raw Materials in a circular economy. The study finds that, with data disclosed under CSRD, metrics can be generated to cover all circular strategies. However, gaps remain in representing pay-per-use and pay-perperformance systems and the use of Critical Raw Materials. Recommendations are to include ‘Product utilization’ and ‘Mass of Critical Raw Materials used’ in the data disclosed under CSRD and to have an independent institution report data to enable benchmarking of performances. Finally, this study concludes with an overview of the metrics which enable to measure circular transitions using data disclosed by CSRD
DOCUMENT
With this project we strived to contribute to structural reduction of post-harvest food losses and food quality improvement in the Kenyan avocado and dairy value chains through the application of technical solutions and tools as well as improved coordination in those food chains. The consortium had four types of partners: 1. Universities (2 Kenyan, 4 Dutch), 2. Private sector actorsin those chains, 3. Organisations supporting those chains, and 4. Network partners. The applied research has been implemented in cooperation with all partners, whereby students at involved universities conducted most of the field studies and all other consortium partners support and interact depending on the phases.The FORQLAB project targeted two areas in Kenya for both commodities, a relatively well-developed chain in the central highlands and a less-develop chain in Western-Kenya. The research methods were the business to business and multi-stakeholder (living lab) approaches to increase the potential for uptake of successful interventions in the chain. The project consisted of four phases: 1. Inventory and inception, 2. Applied research, 3. Spreading research outputs through living lab networks, 4. Translation of project output in curricula and trainings. The outcomes were: two knowledge exchange platforms (Living Labs) supported with some advice for sustainable food loss reduction, a research agenda, proposals for ICT and other tech solutions and an implementation strategy; communication and teaching materials for universities and TVETs; and knowledge transfer and uptake.
DOCUMENT
