BackgroundPeople with intellectual disabilities (ID) have a lower life expectancy than their peers without ID. A contributing factor to the lower life expectancy and early mortality could be sarcopenia: low muscle mass and low muscle function. In the general population, sarcopenia strongly predicts early mortality, but this association is unknown in people with ID. Therefore, this study aims to explore the association between sarcopenia and 5-year mortality in older adults with ID.MethodsIn the Healthy Ageing and Intellectual Disabilities (HA-ID) study, the prevalence of sarcopenia was measured at baseline among 884 older adults (≥50 years) with ID. All-cause mortality was measured over a 5-year follow-up period. Univariable and multivariable Cox proportional hazard models were applied to determine the association between sarcopenia (no sarcopenia, pre-sarcopenia, sarcopenia, severe sarcopenia) and early mortality, adjusted for age, sex, level of ID, presence of Down syndrome, and co-morbidity (chronic obstructive pulmonary disease, diabetes type 2 and metabolic syndrome).ResultsThe unadjusted hazard ratio (HR) for sarcopenia was 2.28 [95% confidence interval (CI) 1.48–3.42], P < 0.001), and 2.40 (95% CI 1.40–4.10, P = 0.001) for severe sarcopenia. When adjusted for age, sex, level of ID, and Down syndrome, sarcopenia (HR = 1.72, 95% CI 1.08–2.75, P = 0.022) and severe sarcopenia (HR = 1.86, 95% CI 1.07–3.23, P = 0.028) were significantly associated with early mortality. When additionally adjusted for co-morbidity, the adjusted HR decreased to 1.62 (95% CI 1.02–2.59, P = 0.043) and 1.81 (95% CI 1.04–3.15, P = 0.035) for sarcopenia and severe sarcopenia, respectively.ConclusionSarcopenia is an independent risk factor for early mortality in older adults with ID over a 5-year follow-up period. Our results stress the need to delay the incidence and development of sarcopenia in older adults with ID.
The objective of the study described in this paper is to define safety metrics that are based on the effectiveness of risk controls. Service providers define and implement such risk controls in order to prevent hazards developing into an accident. The background of this research is a specific need of the aviation industry where small and medium-sized enterprises lack large amounts of safety-related data to measure and demonstrate their safety performance proactively. The research department of the Aviation Academy has initiated a 4-year study, which will test the possibility to develop new safety indicators that will be able to represent safety levels proactively without the benefit of large data sets. As part of the development of alternative safety metrics, safety performance indicators were defined that are based on the effectiveness of risk controls. ICAO (2013) defines a risk control as “a defence with specific mitigation actions, preventive controls or recovery measures put in place to prevent the realization of a hazard or its escalation into an undesirable consequence”. Examples of risk controls are procedures, education and training, a piece of equipment etc. It is crucial for service providers to determine whether the introduced risk controls are indeed effective in reducing the targeted risk. ICAO (2013) describes the effectiveness of risk control as "the extent to which the risk control reduces or eliminates the safety risks”, but does not provide guidance on how to measure the effectiveness of risk control. In this study, a generic metrics for the effectiveness of risk controls based on their effectiveness was developed. The definition of the indicators allows, for each risk control, derivation of specific indicators based on the generic metrics. The suitability of the metrics will subsequently be tested in pilot studies within the aviation industry.
Toenemende prevalentie van overgewicht en obesitas onder jeugd wordt, in ieder geval ten dele, veroorzaakt door te weinig fysieke activiteit. Omdat ieder kind een groot deel van zijn of haar jeugdige leven op school doorbrengt kunnen scholen een centrale rol spelen in het tegengaan van deze bewegingsarmoede. Het meest voor de hand liggende schoolvak lijkt hierbij de lichamelijke opvoeding1 (LO) te zijn. De belangrijkste doelstelling van het schoolvak LO is immers om leerlingen dusdanig te motiveren en enthousiast te maken voor sport en bewegen zodat dit uiteindelijk resulteert in een actieve leefstijl, zowel buiten school als in het verdere leven. Daarnaast is LO tevens het enige verplichte schoolvak waar fysieke activiteit een centrale plek inneemt; de les zelf is in potentie ook een structurele bron van fysieke activiteit. Globaal gezien kan LO dus op een indirecte en een directe manier bijdragen aan de fysieke activiteit van leerlingen, een tweedeling die werd geïntroduceerd in hoofdstuk 1. Waar echter tot op heden onduidelijkheid over bestaat, zeker wat betreft de Nederlandse situatie, is hoe groot de bijdrage van de LO aan dagelijkse fysieke activiteit feitelijk is. De vraag die daarom centraal staat in dit proefschrift is in hoeverre het vak LO, zoals dat op dit moment gegeven wordt op basis- en voortgezet onderwijs, een bijdrage levert aan de fysieke activiteit van kinderen en adolescenten, zowel direct (de les als bron van fysieke activiteit), als indirect (motivatie voor een actieve leefstijl). Voor de beantwoording van deze vraag zijn een aantal studies uitgevoerd. Allereerst is in hoofdstuk 2 door middel van een literatuurstudie onderzocht in hoeverre interventies met een LO-component effectief zijn in het stimuleren van fysieke activiteit. Hieruit blijkt dat er alleen overtuigend bewijs bestaat voor een directe bijdrage van de les LO aan de fysieke activiteit van kinderen en adolescenten. Oftewel, in de les LO zelf wordt er matig-tot-intensief bewogen. De effecten van interventies met een LO component op de fysieke activiteit buiten school of in het latere leven zijn minder overtuigend of zelfs afwezig. In hoofdstuk 3 wordt een cross-sectionele studie beschreven waarin middels het combineren van gegevens vanuit een hartslag-versnellingsmeter met de gegevens uit een activiteitendagboek voor het eerst inzicht verkregen wordt in de daadwerkelijke bijdrage van een reguliere les LO (naast andere fysieke activiteiten zoals fietsen) aan de totale dagelijkse fysieke activiteit van middelbare scholieren. De resultaten wijzen uit dat 17% van de totale hoeveelheid beweging onder schooltijd zijn oorsprong vindt in de lessen LO en dat op dagen dat een leerling een les LO heeft, deze les verantwoordelijk is voor ongeveer 30% van de totale fysieke activiteit op die dag. Opvallend is daarnaast dat 15% van de totale fysieke activiteit op een weekdag zijn oorsprong vindt in het actief transport naar school, voornamelijk fietsen. Hoofdstuk 4 beschrijft een studie waarin de focus ligt op de intensiteit van lessen LO in het voortgezet onderwijs (VO) en het basisonderwijs (BO). Tevens is gekeken naar factoren die de intensiteit van een les beïnvloeden. De resultaten wijzen uit dat 47% en 40% van een les LO op respectievelijk het VO en het BO voldoet aan de intensiteit van bewegen zoals omschreven in de Nederlandse Norm voor Gezond Bewegen (matig-tot-intensief fysiek actief). Dit komt overeen met ongeveer een derde van de dagelijks aanbevolen hoeveelheid beweging voor deze doelgroep. Opvallend is dat op het VO jongens significant actiever zijn tijdens de lessen LO dan meisjes. Dit verschil blijkt zijn oorsprong te hebben in lessen waarin competitieve spelvormen (basketbal, voetbal etc.) centraal staan. Mogelijkerwijs verhindert de dominantie van jongens tijdens spelvormen dat meisjes in een les even actief kunnen zijn als jongens. Dit is een serieuze beperking van de mate waarin een les LO kan bijdragen aan het totale beweeggedrag van meisjes, gezien het feit dat ongeveer 60% van het Nederlandse LO curriculum uit (veelal competitieve) spelvormen bestaat.
Receiving the first “Rijbewijs” is always an exciting moment for any teenager, but, this also comes with considerable risks. In the Netherlands, the fatality rate of young novice drivers is five times higher than that of drivers between the ages of 30 and 59 years. These risks are mainly because of age-related factors and lack of experience which manifests in inadequate higher-order skills required for hazard perception and successful interventions to react to risks on the road. Although risk assessment and driving attitude is included in the drivers’ training and examination process, the accident statistics show that it only has limited influence on the development factors such as attitudes, motivations, lifestyles, self-assessment and risk acceptance that play a significant role in post-licensing driving. This negatively impacts traffic safety. “How could novice drivers receive critical feedback on their driving behaviour and traffic safety? ” is, therefore, an important question. Due to major advancements in domains such as ICT, sensors, big data, and Artificial Intelligence (AI), in-vehicle data is being extensively used for monitoring driver behaviour, driving style identification and driver modelling. However, use of such techniques in pre-license driver training and assessment has not been extensively explored. EIDETIC aims at developing a novel approach by fusing multiple data sources such as in-vehicle sensors/data (to trace the vehicle trajectory), eye-tracking glasses (to monitor viewing behaviour) and cameras (to monitor the surroundings) for providing quantifiable and understandable feedback to novice drivers. Furthermore, this new knowledge could also support driving instructors and examiners in ensuring safe drivers. This project will also generate necessary knowledge that would serve as a foundation for facilitating the transition to the training and assessment for drivers of automated vehicles.
Human kind has a major impact on the state of life on Earth, mainly caused by habitat destruction, fragmentation and pollution related to agricultural land use and industrialization. Biodiversity is dominated by insects (~50%). Insects are vital for ecosystems through ecosystem engineering and controlling properties, such as soil formation and nutrient cycling, pollination, and in food webs as prey or controlling predator or parasite. Reducing insect diversity reduces resilience of ecosystems and increases risks of non-performance in soil fertility, pollination and pest suppression. Insects are under threat. Worldwide 41 % of insect species are in decline, 33% species threatened with extinction, and a co-occurring insect biomass loss of 2.5% per year. In Germany, insect biomass in natural areas surrounded by agriculture was reduced by 76% in 27 years. Nature inclusive agriculture and agri-environmental schemes aim to mitigate these kinds of effects. Protection measures need success indicators. Insects are excellent for biodiversity assessments, even with small landscape adaptations. Measuring insect biodiversity however is not easy. We aim to use new automated recognition techniques by machine learning with neural networks, to produce algorithms for fast and insightful insect diversity indexes. Biodiversity can be measured by indicative species (groups). We use three groups: 1) Carabid beetles (are top predators); 2) Moths (relation with host plants); 3) Flying insects (multiple functions in ecosystems, e.g. parasitism). The project wants to design user-friendly farmer/citizen science biodiversity measurements with machine learning, and use these in comparative research in 3 real life cases as proof of concept: 1) effects of agriculture on insects in hedgerows, 2) effects of different commercial crop production systems on insects, 3) effects of flower richness in crops and grassland on insects, all measured with natural reference situations
