The study evaluated two speech recognition systems, Wav2vec2 and Whisper, for potential biases for Dutch speakers.Results obtained by evaluating on the JASMIN corpus revealed biases against non-native speakers, children, and the elderly,with (slightly) better performance for women. The study emphasizes the need for ASR systems to handle variations in speakingin order to reach equal performance among all users.
DOCUMENT
It is crucial that ASR systems can handle the wide range of variations in speech of speakers from different demographic groups, with different speaking styles, and of speakers with (dis)abilities. A potential quality-of-service harm arises when ASR systems do not perform equally well for everyone. ASR systems may exhibit bias against certain types of speech, such as non-native accents, different age groups and gender. In this study, we evaluate two widely-used neural network-based architectures: Wav2vec2 and Whisper on potential biases for Dutch speakers. We used the Dutch speech corpus JASMIN as a test set containing read and conversational speech in a human-machine interaction setting. The results reveal a significant bias against non-natives, children and elderly and some regional dialects. The ASR systems generally perform slightly better for women than for men.
MULTIFILE
Most multi‑problem young adults (18–27 years old) have been exposed to childhood maltreatment and/or have been involved in juvenile delinquency and, therefore, could have had Child Protection Service (CPS) interference during childhood. The extent to which their childhood problems persist and evolve into young adult‑ hood may differ substantially among cases. This might indicate heterogeneous profiles of CPS risk factors. These pro‑ files may identify combinations of closely interrelated childhood problems which may warrant specific approaches for problem recognition and intervention in clinical practice. The aim of this study was to retrospectively identify distinct statistical classes based on CPS data of multi‑problem young adults in The Netherlands and to explore whether these classes were related to current psychological dysfunctioning and delinquent behaviour. This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution 4.0 International License (http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/).
MULTIFILE
This report gives a summary of how the control is set up for the DC grid in the VAP_DC project.
DOCUMENT
De gemeente Den Haag buigt zich al jaren over de revitalisering van de winkelstraat Stationsweg. Ze typeert de straat, die tussen het station Hollands Spoor en de binnenstad ligt, als ‘de rode loper’. Dit roept het beeld op van een aantrekkelijk route waar men plezier aan beleeft. De vraag is in hoeverre deze visie aansluit bij de alledaagse beleving van bezoekers. Diverse passanten en klanten zijn benaderd om dit te onderzoeken. Er blijkt een behoorlijke discrepantie te bestaan tussen de manier waarop zij de straat gebruiken en beleven en het idee van ‘de rode loper’. Voor veel passanten is de straat vooral een efficiënte route naar de binnenstad en zeker niet een straat waar men naar de etalages kijkend kalmpjes doorheen loopt. Voor veel klanten is de straat geen route, maar juist een bestemming waar ze onder meer hun dagelijkse boodschappen doen en vertrouwd raken met anderen. The Municipality of The Hague has been making efforts to revitalize the shopping street Stationsweg for several years. The street, located between the Hollands Spoor railway station and city centre, is characterized as ‘the red carpet’. This gives the street the image of an exclusive shopping destination. However, the question is to what extent this image matches the everyday experiences of its visitors. To determine this, several passers-by and customers were approached. There appears to be a substantial discrepancy between how they experience the street and the image of ‘the red carpet’. For many passers-by, the street is simply an efficient route to the city centre, rather than a street for window shopping or strolling. Furthermore, instead of a route, many consider the street a destination, where they do their daily shopping and meet others.
DOCUMENT
From the article This paper describes a joint effort by two educational and scientific institutes, the HU University of Applied Sciences and Utrecht University, in designing a BPM course that not only transfers theoretical knowledge but lets students also experience real life BPM-systems and implementation issues. We also describe the implementation of the developed module with an indication of its success: it is now running for the fifth time, and although there continue to be points for improvement, over the years several scientific papers in the BPM domain resulted from the course, as well as a reasonable amount of students started their final thesis project in the BPM-domain.
MULTIFILE
We present a novel architecture for an AI system that allows a priori knowledge to combine with deep learning. In traditional neural networks, all available data is pooled at the input layer. Our alternative neural network is constructed so that partial representations (invariants) are learned in the intermediate layers, which can then be combined with a priori knowledge or with other predictive analyses of the same data. This leads to smaller training datasets due to more efficient learning. In addition, because this architecture allows inclusion of a priori knowledge and interpretable predictive models, the interpretability of the entire system increases while the data can still be used in a black box neural network. Our system makes use of networks of neurons rather than single neurons to enable the representation of approximations (invariants) of the output.
LINK
Vanuit verslavingsreclassering Antes in Rotterdam, inmiddels Fivoor, kwam in 2022 de vraag bij het lectoraat Werken in Justitieel Kader om input te geven aan het proces van verantwoord beslissen van reclasseringswerkers. De organisatie had behoefte aan een beter fundament voor het nemen van beslissingen en voor het verantwoorden daarvan. De ca. 50 reclasseringswerkers bij Fivoor reclassering Rotterdam zijn werkzaam vanuit vier verschillende teams: advies, toezicht, werkstraffen en interventies. De organisatie heeft daarnaast twee kwaliteitsfunctionarissen, een manager bedrijfsvoering/teamleider, twee teamleiders en ondersteunend personeel. Er is veel verloop geweest in de afgelopen jaren, zowel onder teamleiders als onder reclasseringswerkers. Een relatief grote groep reclasseringswerkers is nog maar kort in dienst. De teamleider van ‘advies’ is tevreden over het proces van verantwoord beslissen bij de adviseurs. Bij het team toezicht lijkt dat minder goed te gaan. Beide teams functioneren los van elkaar. De indruk is dat de toezichthouders veel vanuit het hier-en-nu werken, niet altijd even methodisch en zich soms te veel laten leiden door de waan van de dag. Het proces van beslissen lijkt vaak vrij technisch aangevlogen te worden. Het werken met kritische prestatie-indicatoren (KPI’s) heeft geleid tot een cultuur van technische verantwoording. Er is een structuur van monitoring vastgelegd waarbij casussen een keer in de 6 maanden besproken moeten worden. Ook dat werkt eerder een sfeer van verantwoorden in de hand dan van verantwoord beslissen. Er lijkt (te) weinig met elkaar gesproken te worden over beweegredenen achter beslissingen; men lijkt daarover onvoldoende in gesprek te gaan met elkaar. Casussen worden in de regel per ‘kamer’ (6 à 8 mensen) besproken en beslissingen worden vaak ook binnen die kamers genomen. Die kamers zijn meestal op discipline geordend (bv. ISD, veelpleger, tbs). Dat vergroot de kans op groepsdenken en verkleint de kans op kritische uitwisseling en goed doordenken van te nemen beslissingen. Naast casuïstiekbesprekingen per kamer zijn er intervisiegroepen, die worden begeleid door iemand van de Reclasseringsacademie. Deze hebben niet als primair doel te komen tot het nemen van beslissingen en staan verder los van deze casuïstiekbesprekingen. De kwaliteitsfunctionarissen hebben geen (duidelijke) taak in casuïstiekbesprekingen. Zij zijn vooral gericht op het bieden van individuele begeleiding en niet op het geven van input aan de casuïstiekbesprekingen. Het personeel van toezicht is niet zoals bij veel andere reclasseringsorganisaties in 2017 getraind in de nieuwe RISC en verantwoord beslissen (dat werd veelal door trainers samen met studenten van de masteropleiding Forensisch Sociale Professional gedaan). Deze training gaf input op het proces van verantwoord beslissen door in te gaan op de theorie over heuristieken en biases van (met name) Kahneman en deze aan de hand van een PowerPointpresentatie en filmpjes te bespreken en vertalen naar de eigen werkpraktijk. De adviseurs hebben die training wel gehad, maar dit lijkt al weg gezakt. Van reclasseringswerkers wordt verwacht dat zij op basis van kennis van zaken op het juiste moment en op de juiste manier verantwoorde beslissingen nemen, die passen bij de bij de cliënt. Dat vraagt om het combineren van drie kennisbronnen: wetenschappelijke kennis, professionele expertise en cliëntexpertise. Onder wetenschappelijke kennis verstaan we de kennis die met (systematisch) onderzoek verkregen is over effectief handelen en effectieve interventies in de reclasseringspraktijk (bijvoorbeeld een bepaalde methode of werkwijze). Onder professionele expertise verstaan we de expertise die de professional door opleiding (uiteraard is dat ook grotendeels wetenschappelijke kennis) en ervaring heeft ontwikkeld. Onder cliëntexpertise verstaan we de inbreng van cliënten over hun doelen en wensen en mogelijkheden. Het nemen van beslissingen op basis van de combinatie van deze drie ‘kennisbronnen’ noemen we Evidence-Based Practice (EBP).
DOCUMENT
Assistive Technology (AT) is any technology that supports people with functional difficulties to perform their daily activities with less difficulty and/or obstruction, thus contributing to a more fulfilling life. This refers to people of all ages and to all kinds of functional limitations, either permanent or temporary. Assistive products can be traditional physical products, such as wheelchairs, eyeglasses, hearing aids, or prostheses, but they can also be special input devices, care robots, computers with accessible software, apps for smartphones, home automation solutions, virtual realities, etc. It is essential to understand that AT involves more than just familiar products, and that it also includes knowledge about the personalized selection of appropriate solutions, provisions, and services, as well as the training of all parties involved, the measurement of outcomes and impacts, awareness of ethical issues, etc.
DOCUMENT
During the last twenty years, a remarkable new type of service has been developed in the world of sports, which can be described as the indoorisation of outdoor sports. Typical outdoor sports like climbing, skiing, surfing, rowing, and skydiving, which used to be exclusively practiced in a natural environment of mountains, oceans, rivers and the air, are now being offered for consumption in safe, predictable and controlled indoor centers. The present article emphasizes the rise of indoor lifestyle sports, such as rafting, snowboarding, skydiving and surfing. It discusses the conditions under and ways in which commercial entrepreneurs in the Netherlands have created this market, the meanings that they have ascribed to their centers and the dilemmas with which they have been confronted. It is argued that the rise of this economic market cannot be understood if it is solely interpreted as the result of economic, technological or natural developments. These economic activities were also embedded in and influenced by shared understandings and their representations in structured fields of outdoor sports, mainstream sports and leisure experience activities. A better understanding of the indoorisation of outdoor lifestyle sports can be achieved by recognizing how these structures and cultures pervaded the rise of this new market.
DOCUMENT
