De gangbare, DSM-gestuurde interpretatie van depressieve stoornis doet de ervaring van mensen die aan deze stoornis lijden geen recht. Er ontbreken drie wezenlijke aspecten aan de DSM-definitie: een verstoorde wereldbetrekking, een verstoorde lijfelijkheid en een verstoorde temporaliteit. De fenomenologische uitleg van depressie die in mijn proefschrift centraal staat, laat deze psychische stoornis niet naar voren treden als extreme somberheid, maar als existentieel isolement. De ‘stemmingsstoornis’ (mood disorder) is zo beschouwd een afstemmingsstoornis: een verstoring van een proces of gebeuren van synchronisatie op een heel elementair, lijfelijk-affectief niveau. Dat het fenomeen depressie momenteel zo wijdverbreid is – de zogeheten depressie-epidemie – kan in verband worden gebracht met de wijze waarop het individu door de laatmoderne ‘neoliberale’ cultuur tot subject wordt gevormd. De hedendaagse subjectpositie is ‘isolistisch’ van aard. Dit staat op gespannen voet met de menselijke grondbehoefte aan elementaire afstemming. Anders gezegd: de laatmoderne subjectificatie van het individu is depressogeen. LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/bert-van-den-bergh-95476526/
DOCUMENT
Praktisch: Motivation Studenten Theoretisch: Eigentümlichkeiten des professionellen Handelns Nicht algorithmisch, linear und geradlinig sondern heuristisch, zyklisch und rekursiv: ↔ statt →. (Van Strien, 1986) Nicht die Anwendung von Theorie auf Praxis: knowing-in-practiceund reflecting-in-practice(Pragmatismus) statt technische Rationalität (Positivismus). (Schön, 1983) Wichtig ist implizites Wissen: tacitknowledge(Polanyi) Die professionelle Praxis kann nicht ohne weiteres theoretisch bewältigt werden
DOCUMENT
Through a correspondence between two scholars, this paper explores and critiques various ways in which scholars working in ethnography and cultural analysis frame and construct their methodology and object of study. Through the close reading of theoretical accounts of methodology in ethnography and cultural analysis, we examine how these accounts construct the relationship between the scholar and her object of study.We read these scholarly practices as protocols, referring to the ways in which accounts of methodology may be understood as rules/guidelines by which scholars in these fields conduct research. Protocol etymologically refers to protos (first) and kolla (glue). Through the figure of the protocol, we delineate how scholars in ethnography and cultural analysis themselves become implicated in giving accounts of their research methodologies. Somatechnics presents a thoroughly multi-disciplinary scholarship on the body, providing a space for research that critically engages with the ethico-political implications of a wide range of practices and techniques. The term ‘somatechnics’ indicates an approach to corporeality which considers it as always already bound up with a variety of technologies, techniques and technics, thus enabling an examination of the lived experiences engendered within a given context, and the effects that technologies, technés and techniques have on embodiment, subjectivity and sociality.
MULTIFILE
