"Solo is een cognitieve vaardigheidstraining die op individuele basis wordt gegeven. Uniek aan deze interventie is de gecombineerde aanpak van effectieve What Works-methoden en desistancedoelen. In dit vooronderzoek is nagegaan of doorontwikkeling van Solo zinvol is. Er is wetenschappelijk bewijs verzameld over de werkzaamheid van Solo en er is onderzocht of de interventie aansluit op de behoeften van de deelnemers. Er is een literatuurverkenning gedaan, een enquête uitgezet, interviews gehouden, evaluatieformulieren voor deelnemers verzameld en trainingsregistratie geanalyseerd. Portefeuillehouders, coördinatoren, trainers, coaches en deelnemers vormden de respondentgroepen. Tweeëndertig trainers geven vooral bij Reclassering Nederland Solo-trainingen. Deze trainers geven niet vaak een training. Vanaf 2020 worden er, mede door COVID-19, veel individuele CoVa’s gegeven omdat deze training makkelijker uitvoerbaar zou zijn dan Solo. Solo is een goed vormgegeven interventie: het verandermodel is afgestemd op het verklaringsmodel en de oefeningen vloeien voort uit de methodieken. De interventie is een evidence-based practice, in die zin dat de programma-inhoud is gebaseerd op de best beschikbare informatie over doelmatigheid en doeltreffendheid. De effectiviteit van Solo is echter niet bekend. Trainers en coaches zijn het oneens of Solo geschikt is voor cliënten die het delict ontkennen, cliënten met lvb en cliënten met een beperkt vermogen tot zelfreflectie. Zij vinden de interventie wel geschikt voor o.a. jong volwassenen, prikkelgevoelige cliënten (bijv. door autisme of ADHD) en verlegen, kwetsbare cliënten. Deelnemers vinden het belangrijk dat een Solo-trainer rust uitstraalt, structureert, goed luistert, ingaat op hun behoeften, let op hoe hij leerstof overbrengt en op de juiste manier doorvraagt. Solo-trainers die tevens reclasseringswerker zijn, merken dat de veranderde reclasseringscontext andere eisen stelt aan hun rol en vaardigheden. Zij vinden dat zij hun kennis van risicomanagement, gedragsverandering en 'lastige' doelgroepen kunnen gebruiken in samenwerkingsverbanden en geïntegreerde, duurzame teams. Uit dit vooronderzoek blijkt dat het wenselijk is om Solo door te ontwikkelen. Adviezen voor aanpassing zijn resp. het uitwerken van het theoretisch kader, opstellen van een duidelijk profiel van Solo (incl. functieprofiel voor trainers), intensiveren van coaching, terugbrengen van het aantal formulieren, vereenvoudigen van de programmahandleiding en delictanalyse en het toevoegen van beeldmateriaal en rollenspelen. Per oefening/werkvorm zijn suggesties voor verbetering gegeven. Coaching zou zich moeten richten op de afweging welke combinatie van methodieken, oefeningen en werkvormen het meest passend is bij een deelnemer. Dit leidt tot meer flexibiliteit in de toepassing van Solo, maar met behoud van programma-integriteit."
Background: To determine whether adolescents with generalized hypermobility spectrum disorder/hypermobile Ehlers-Danlos syndrome (G-HSD/hEDS) show changes in the level of disability, physical functioning, perceived harmfulness and pain intensity after completing multidisciplinary rehabilitation treatment.Methods: Pre-test post-test design. Fourteen adolescents with G-HSD/hEDS participated. The multi-disciplinary rehabilitation treatment consisted of a combination of physical training and exposure in vivo. Physical training aims to improve aerobic capacity, muscle strength and propriocepsis for compensating hypermobility. Exposure in vivo aims to decrease disability and pain-related fear. Pre- and post-treatment assessments were conducted to assess the level of disability, physical functioning (motor performance, muscle strength and physical activity level), perceived harmfulness and pain intensity.Results: After completing multidisciplinary rehabilitation treatment, the adolescents showed a significant and clinically relevant improvement (improvement of 67%, p < 0.01) in functional disability. Furthermore, significant improvements were found in motor performance (p < 0.01), muscle strength (p < 0.05), perceived harmfulness (p < 0.01) and pain intensity (p < 0.01) after completing multidisciplinary rehabilitation treatment.Conclusion: Multidisciplinary rehabilitation treatment leads to a significantly and clinically relevant improvement in the level of disability for adolescents with G-HSD/hEDS. Positive effects were also found in physical functioning, perceived harmfulness and pain intensity. Although the results of this multidisciplinary rehabilitation treatment for adolescents with G-HSD/hEDS are promising, further study is needed to confirm these findings in a randomized design.
Purpose: To assess the factor structure, related constructs and internal consistency of the Child Activity Limitation Interview 21-Child version for use in Dutch-language countries.Methods: Cross-sectional validation study: After forward and back translation of the Dutch version of the Child Activity Limitation Interview 21-Child adolescents (11–21 years old) with chronic musculoskeletal pain completed an assessment. The assessment contained the Dutch Child Activity Limitation Interview, and questionnaires about demographics, pain intensity, functional disability, anxiety and depression. Internal consistency and construct validity were evaluated through exploratory factor analysis (principal axis factoring with oblique rotation) and hypotheses testing using pain intensity, activity limitations, anx- iety and depression as comparative constructs.Results: Seventy-four adolescents completed the assessment. Exploratory factor analysis resulted in a two- factor structure, explaining 50% of the variance. Internal consistency was good (Cronbach’s a 1⁄4 0.91 total scale, a 1⁄4 0.90 Factor 1, a 1⁄4 0.80 Factor 2). All nine hypotheses were confirmed.Conclusion: The Dutch version can be used to assess pain-related disability in Dutch-speaking adolescents comparable to the study sample. Scores on both subscales provide insight into the severity of the pain- related disability in both daily routine and more physically vigorous activities.
