This commentary reflects on the article written by the [authors] through discussing two points. First it will shed some light on the relationship between Utopia and Dystopia and taking the discussion in a slightly different direction that could strengthen their proposition in their article and second will clarify the aspect of emotion in the dark tourism experience.
LINK
In the wake of the Covid-19 pandemic, the future of tourism is a much-debated topic both in academic and non-academic circles with commentators expounding contrasting perspectives. This conceptual paper contributes to such debates and aims at envisioning plausible futures of cultural tourism, in particular. For that purpose, we first discuss cultural tourism trends and the future scenarios available in the literature. Then, we articulate three cultural tourism visions of the decades to come: a utopian, a dystopian and a heterotopian vision. Finally, we conclude that the heterotopian vision provides the most nuanced interpretation of the future of cultural tourism and we discuss the potential ramifications of such a vision.
LINK
Super Bowl commercials teach us how to conceive of surveillance. While Apple promises to fight Big Brother with a personal computer, Coca-Cola invites us to think different, i.e. positively about security cameras. The whitewashing of surveillance accompanies the ‘big brotherization’ of Apple. However, the whitewashing may only be a distraction from another more subtle, more effective (and after all more amusing) progression towards a dystopian future: the constant sharing without friction and language and thus without the distance that would allow for reflection and critical thinking. In this essay, I discuss the symbolic value of the year 1984 and its link to the ongoing move from lingual to visual communication. It underlines that the television screen or smartphone is the sibling of the surveillance camera and shows why the dystopian future we fear won’t be like George Orwell’s 1984 or Anthony Burgess’ 1985.
MULTIFILE
Tegenwoordig worden veel techbedrijven in Silicon Valley beschuldigd van het creëren van problemen in plaats van ze op te lossen. Er wordt bijv. gerefereerd aan de Russische inmenging in de presidentsverkiezingen in de VS. De macht en invloed van techbedrijven is zeer groot geworden. Amazon bepaalt hoe mensen winkelen, Google hoe ze kennis verwerven, Facebook hoe ze communiceren.
LINK
Disillusion with social media only stimulates the search for ever more refined techniques of manipulation. Detoxing won’t help, writes Geert Lovink: it is collective action, not will power, that can free us from the permanent state of distraction.
MULTIFILE
De zorgsector wordt in toenemende mate geconfronteerd met uitdagingen als gevolg van groeiende vraag (o.a. door vergrijzing en complexiteit van zorg) en afnemend aanbod van zorgverleners (o.a. door personeelstekorten). Kunstmatige Intelligentie (AI) wordt als mogelijke oplossing gezien, maar wordt vaak vanuit een technologisch perspectief benaderd. Dit artikel kiest een mensgerichte benadering en bestudeert hoe zorgmedewerkers het werken met AI ervaren. Dit is belangrijk omdat zij uiteindelijk met deze applicaties moeten werken om de uitdagingen in de zorg het hoofd te bieden. Op basis van 21 semigestructureerde interviews met zorgmedewerkers die AI hebben gebruikt, beschrijven we de werkervaringen met AI. Met behulp van het AMO-raamwerk - wat staat voor abilities, motivation en opportunities - laten we zien dat AI een impact heeft op het werk van zorgmedewerkers. Het gebruik van AI vereist nieuwe competenties en de overtuiging dat AI de zorg kan verbeteren. Daarbij is er een noodzaak voor voldoende beschikbaarheid van training en ondersteuning. Tenslotte bediscussiëren we de implicaties voor theorie en geven we aanbevelingen voor HR-professionals.
MULTIFILE
DOCUMENT
