De meest gebruikte opbouw in business intelligence, predictive analitics en analytics modellen is de moeilijkheidsgraad: 1) descriptive, 2) diagnostic, 3) predictive en 4) prescriptive. Deze schaal vertelt iets over de volwassenheid van het gebruik van data door de organisatie. Een model dat niet op zichzelf staat en een achterliggende methode kent is de data driehoek van EDM (Figuur 1), welke in dit artikel zal worden toegelicht.
LINK
Concerns have been raised over the increased prominence ofgenerative AI in art. Some fear that generative models could replace theviability for humans to create art and oppose developers training generative models on media without the artist's permission. Proponents of AI art point to the potential increase in accessibility. Is there an approach to address the concerns artists raise while still utilizing the potential these models bring? Current models often aim for autonomous music generation. This, however, makes the model a black box that users can't interact with. By utilizing an AI pipeline combining symbolic music generation and a proposed sample creation system trained on Creative Commons data, a musical looping application has been created to provide non-expert music users with a way to start making their own music. The first results show that it assists users in creating musical loops and shows promise for future research into human-AI interaction in art.
DOCUMENT
Kunstenaars en andere ‘creatieven’ vinden steeds moeilijker betaalbare werkruimte. Atelierstichtingen en broedplaatsorganisaties zitten klem tussen oplopende kosten, teruglopende subsidies en de structureel zwak-ke inkomenspositie van de hurende kunstenaars. Een manifest van Platform BK, dat beeldend kunstenaars vertegenwoordigt, en de KunstenBond agendeert dit vraagstuk. Een bijkomend probleem vormt de hoogspan-ning op de vastgoedmarkt, waardoor panden zeer gewild zijn bij projectontwikkelaars en gemeenten geneigd zijn om voor de panden die zij aan deze organisaties verhuren andere draagkrachtigere huurders te zoeken. Medewerkers en management van broedplaatsorganisaties staan voor de uitdaging om hun businesscase maatschappelijk en financieel te verduurzamen. Dit vraagt om nieuwe waardeproposities en herpositionering ten opzichte van de gemeente en andere publieke en private stakeholders. Ook het profiel van de broed-plaatsprofessional verandert. Ontwikkelaars van broedplaatsen zijn veelal geleidelijk in hun organiseren-de/coördinerende rol gegroeid. Het speelveld van stedelijke (gebieds)ontwikkeling waarop zij opereren is echter dynamisch. De broedplaatsprofessional krijgt steeds nadrukkelijker de positie van stedelijke kwartiermaker: een nieuwe, hybride rol op het snijvlak van vastgoed, cultuur, welzijn en ruimtelijk(-economisch)e ontwikkeling. Dit project beoogt broedplaatsorganisaties te voeden met (bedrijfs-)strategieën om hun businessmodel toe-komstbestendig te maken en deze te vertalen naar benodigde competenties voor de betrokken professionals. Alleen zo kunnen zij blijven bijdragen aan de politiek gewenste levendige en veelkleurige stad, waar mensen graag wonen en bedrijven zich graag vestigen. Veel onderzoek onderbouwt dat steden die investeren in cultuur economisch beter presteren. Daarbij gaat het niet alleen om toptheaters en –musea maar juist ook om innova-tie en creativiteit ‘van onderop’. Fontys Hogescholen gaat deze problematiek onderzoeken met inzet van een breed consortium creatieve ver-zamelgebouwen, netwerk- en kennispartners. Gezamenlijk vertegenwoordigen deze organisaties ruim 300 ate-liergebouwen/broedplaatsen, 4.700 werkruimten en honderdveertig professionals. De broedplaatsenproble-matiek speelt bovendien in vrijwel alle G40-steden, hetgeen de resultaten van dit project potentieel relevant maakt voor honderden professionals bij gemeenten, woningcorporaties en andere vastgoedeigenaren.
The purpose of this project was to create a roadmap with selected mechanisms to assist destination management organisations to optimize the benefits generated by tourism for their destination communities and ensure that it is shared equitably. By providing tools to identify and address inequality in terms of access to the benefits and value tourism generates, it is envisaged that a more equitable tourism model can be implemented leading to the fair distribution of benefits in destination communities, potentially increasing the value for previously excluded or underserved groups. To produce the roadmap, the study team will explore the range of challenges that hinder the equitable distribution of tourism-induced benefits in destinations as well as the enabling factors that influence the extent to which this is achieved. The central question the research team has set out to answer is the following: What does an equitable tourism model look like for destination communities?Societal issueHowever, while those directly involved in tourism will gain the most, the burden of hosting visitors is widely felt by local communities. This imbalance has, unsurprisingly, sparked civil mobilisations and protests in destinations around the world. It’s clear that placemaking and benefit-sharing must be part of the future of destination management to maintain public support. This project addressed issues around equity (environmental, economic, spatial, cultural and tourism experience). In line with the intentions set out in the CELTH Agenda Conscious Destinations.Benefit to societyBased on 25 case studies around 40 mechanisms were identified that can grow or better distribute the value from tourism, so that more people in destination communities benefit. These mechanisms are real-world practices already in use. DMOs and NTOs can consider introducing the mechanisms that best fit their destination context, pulling levers such as: taxes and revenue sharing, business incubation and training, licencing and zoning, community enterprises and volunteering, and product development..This report also outlines a pathway to an Equity-Driven Management (EDM) approach, which is grounded in participatory decision-making principles and aims to create a more equitable tourism system by strengthening the hand of destination governance and retaining control of local resources.Collaborative partnersNBTC, the Travel Foundation, Destination Think, CELTH, ETFI, HZ.
De beschikbaarheid van passende, betaalbare huisvesting vormt een cruciale randvoorwaarde voor een bloeiende creatieve industrie. Startende en kleinschalige ondernemers die de humuslaag van de sector vormen, zijn voor hun huisvesting vaak aangewezen op broedplaatsen of soortgelijke creatieve bedrijfsverzamelgebouwen. Deze innovatieve stedelijke werkplaatsen, meestal gevestigd in incourante of leegstaande panden, zijn vaak ontstaan als tijdelijke vorm van maatschappelijk leegstandsbeheer, maar hebben zich gaandeweg ontwikkeld tot een zelfstandige categorie binnen het gemeentelijk vastgoed. Complicerende factor is dat de professionaliteit van het beheer van dit vastgoed niet is meegeëvolueerd met het groeiend aantal werkplaatsen. Dit onderzoek heeft als doel om atelierstichtingen, die verantwoordelijk zijn voor het vastgoedmanagement van creatieve werkplaatsen, te ondersteunen bij de verzakelijkingsslag die nodig is om te komen tot een duurzaam businessmodel. De organisaties worden hiertoe geëquipeerd met een set gereedschappen die de financiële en de maatschappelijke waardepropositie van het vastgoed inzichtelijk maakt. Dit instrumentarium wordt ontwikkeld aan de hand van bestaande waarderingsmethoden in andere vormen van maatschappelijk vastgoed en mondt uit in een rendementenmatrix waarmee gestuurd kan worden op sociale, culturele en economische outcome.
