With artificial intelligence (AI) systems entering our working and leisure environments with increasing adaptation and learning capabilities, new opportunities arise for developing hybrid (human-AI) intelligence (HI) systems, comprising new ways of collaboration. However, there is not yet a structured way of specifying design solutions of collaboration for hybrid intelligence (HI) systems and there is a lack of best practices shared across application domains. We address this gap by investigating the generalization of specific design solutions into design patterns that can be shared and applied in different contexts. We present a human-centered bottom-up approach for the specification of design solutions and their abstraction into team design patterns. We apply the proposed approach for 4 concrete HI use cases and show the successful extraction of team design patterns that are generalizable, providing re-usable design components across various domains. This work advances previous research on team design patterns and designing applications of HI systems.
MULTIFILE
The inherent complexity of planning at sea, called maritime spatial planning (MSP), requires a planning approach where science (data and evidence) and stakeholders (their engagement and involvement) are integrated throughout the planning process. An increasing number of innovative planning support systems (PSS) in terrestrial planning incorporate scientific models and data into multi-player digital game platforms with an element of role-play. However, maritime PSS are still early in their innovation curve, and the use and usefulness of existing tools still needs to be demonstrated. Therefore, the authors investigate the serious game, MSP Challenge 2050, for its potential use as an innovative maritime PSS and present the results of three case studies on participant learning in sessions of game events held in Newfoundland, Venice, and Copenhagen. This paper focusses on the added values of MSP Challenge 2050, specifically at the individual, group, and outcome levels, through the promotion of the knowledge co-creation cycle. During the three game events, data was collected through participant surveys. Additionally, participants of the Newfoundland event were audiovisually recorded to perform an interaction analysis. Results from survey answers and the interaction analysis provide evidence that MSP Challenge 2050 succeeds at the promotion of group and individual learning by translating complex information to players and creating a forum wherein participants can share their thoughts and perspectives all the while (co-) creating new types of knowledge. Overall, MSP Challenge and serious games in general represent promising tools that can be used to facilitate the MSP process.
LINK
Brandweermensen lopen het meeste gevaar als ze onder tijdsdruk een gebouw moeten verkennen, of een brand moeten blussen terwijl de situatie nog niet goed kan worden overzien. Omvallende muren, instortende plafonds of gewoon gestruikeld over door de rook onzichtbare brokstukken leiden tot vermijdbare letsels of zelfs slachtoffers. Met name de inzet bij branden in stedelijke parkeergarages onder woontorens vormen een enorm risico. Het inzetten van onbemande, op afstand bestuurbare voertuigen voor verkenning en bluswerk is een oplossing die binnen de brandweer breed wordt gedragen. De brandweer moet deze innovatieve technologie echter zien te omarmen. Zij werken nu vanuit hun intuïtie en weten direct hoe te acteren op basis van wat zij waarnemen. Praktijkgericht onderzoek heeft echter uitgewezen dat scepsis over de inzet van blusplatforms bij incidenten plaats heeft gemaakt voor zeker vertrouwen. Een blusplatform, voorzien van juiste sensoren kan de Officier van Dienst (OVD) ondersteunen bij het nemen van een beslissing om al dan niet tot een ‘aanval’ over te gaan. Praktijktesten hebben echter laten zien dat de huidige blusplatforms nog niet optimaal functioneren om als volwaardig ‘teamlid’ te kunnen worden ingezet. Dit heeft enerzijds met technologische ontwikkelingen (sensoren en communicatieverbindingen) te maken, maar anderzijds moet de informatievoorziening (human-machine interfacing) naar de brandweer beter worden afgestemd. In dit project gaan Saxion, het instituut fysieke veiligheid, de universiteit Twente, het bedrijfsleven en vijf veiligheidsregio’s onderzoeken hoe en wanneer innovatieve blusplatforms op een intuïtieve manier kunnen worden ingezet door training én (kleine) productaanpassing zodat deze een volwaardig onderdeel kunnen zijn van het brandweerkorps. Een blusplatform kan letselschade en slachtoffers voorkomen, mits goed ingezet en vertrouwd door de mensen die daarvan afhankelijk zijn. Het vak van brandweer, als beroeps of vrijwilliger, is een van de gevaarlijkste die er is. Laten we er samen voor zorgen dat het iets veiliger kan worden.
