The COVID-19 pandemic has sparked the debate on strengthening European-level cooperation and solidarity in tackling the disease. The debate has focused on several questions: Given the common threat to public health, is conferral of more competences upon the EU (1) desirable and (2) feasible? As for desirability: Can the EU better achieve the public health goals than Member States can and is there an added value in increasing EU competences? As for feasibility: Can a competence increase be carried out in practice - given the cross-country differences in the organizational and managerial features of national healthcare systems? Healthcare systems are influenced by the underlying normative aspirations, historic legacies, and level of economic development of the given country. They are characterized by a high degree of government intervention and absorb a significant share of public funds, so no wonder this sector is politically sensitive. So concretely, if more powers are to be conferred upon the EU, what exactly should these powers consist of, bearing in mind the principles of subsidiarity and proportionality?
MULTIFILE
Wij zijn onderdeel van de Europese Unie (EU), en het Europese speelveld is een dynamische waar je als gemeente- of provincieambtenaar veel kunt halen (en brengen) voor jouw organisatie. Terwijl een heel groot deel van Europese wet- en regelgeving impact heeft op de medeoverheden (denk aan regelgeving over schone lucht, bodem, water, digitalisering), biedt de weg naar Brussel ook kansen voor beleidsbeïnvloeding, netwerken, profileren van je gemeente of provincie en financieringsmogelijkheden ten behoeve van lokale en regionale uitdagingen. Denk aan leren van collega’s uit andere Europese steden en regio’s over hoe zij omgaan met thema’s als wateroverlast, digitale inclusie en woningnood, en Europese financieringskansen voor een innovatieve aanpak om met de gevolgen van klimaat om te gaan. Hoewel jij als (toekomstig) EU-expert binnen je organisatie het belang van investeren in de EU inziet, kan het zijn dat jouw organisatie (nog) niet goed toegerust is op het verzilveren van Europese kansen.
Nederland gaat gebukt onder de stikstofcrisis en dus gingen onlangs vier ministers naar Brussel om te vragen om meer coulance voor de Nederlandse situatie. Christianne van der Wal, Hugo de Jonge, Mark Harbers en Henk Staghouwer kwamen met lege handen thuis. Kamerleden Caroline van der Plas (BBB) en Derk Jan Eppink (JA21) zijn er boos over. Rutte had persoonlijk met zijn vuist op tafel moeten slaan. Dit is een mooie illustratie dat als je de EU niet wilt begrijpen, je telkens tot de conclusie zult komen dat de EU niet luistert.
MULTIFILE
Hoe kunnen de kenniscentra op De Haagse Hogeschool (HHS) aansluiten bij de onderzoeksstrategie, -netwerken en -programma’s van de Europese Unie (EU)? Met dit project willen een startsein geven aan de ontwikkeling en invoering van een Europastrategie voor het praktijkgerichte onderzoek op de HHS. Doel is om via de netwerken en programma’s van de Europese Unie sterker praktijkgericht onderzoek naar maatschappelijke vraagstukken te realiseren: op school, in de regio en – uiteindelijk – voor de samenleving. Dit project is een stap in de richting van een Europa-bewuste en Europa-vaardige onderzoekscommunity op de HHS waar: 1. Onderzoekers en coördinatoren van kenniscentra zich bewust zijn van de mogelijkheden die Europese onderzoeksprogramma's en/of Europese netwerken bieden 2. Kennis en vaardigheden worden opgebouwd over het hoe van Europees netwerken (vaardighedentraining; casuïstiek; borgen van aansluiting) 3. Een structuur ontstaat voor het delen en verankeren van kennis, netwerk en ervaringen over Europese onderzoeksprogramma's. Het project bestaat uit drie modules die in het projectvoorstel staan omschreven.
