Introduction: Nowadays the Western mental health system is in transformation to recovery-oriented and trauma informed care in which experiential knowledge becomes incorporated. An important development in this context is that traditional mental health professionals came to the fore with their lived experiences. From 2017 to 2021, a research project was conducted in the Netherlands in three mental health organizations, focussing on how service users perceive the professional use of experiential knowledge. Aims: This paper aims to explore service users’ perspectives regarding their healthcare professionals’ use of experiential knowledge and the users’ perceptions of how this contributes to their personal recovery. Methods: As part of the qualitative research, 22 service users were interviewed. A thematic analysis was employed to derive themes and patterns from the interview transcripts. Results: The use of experiential knowledge manifests in the quality of a compassionate user-professional relationship in which personal disclosures of the professional’s distress and resilience are embedded. This often stimulates users’ recovery process. Conclusions: Findings suggest that the use of experiential knowledge by mental health professionals like social workers, nurses and humanistic counselors, demonstrates an overall positive value as an additional (re)source.
DOCUMENT
There is increasing interest in the use of experiential knowledge and the development of experiential expertise in mental health. Yet, little is known about how best to use this expertise in the role of a psychiatrist. This study aims to gain insight into the concerns of psychiatrists using their lived experiences with mental health distress as a source of knowledge for patients, colleagues and themselves. Eighteen psychiatrists with lived experience as patients in mental health care were interviewed with a semi-structured questionnaire. The interviews were analyzed using qualitative narrative thematic analysis. The majority of the respondents use their lived experience implicitly in the contact with patients, which makes the contact more equal and strengthens the treatment relationship. When explicitly using experiential knowledge in the contact with patients, thought should be given at forehand to its purpose, timing and dosage. Recommendations are that the psychiatrist should be able to reflect on his/her lived experience from a sufficient distance and should take patient factors into account. When working in a team, it is advisable to discuss the use of experiential knowledge in advance with the team. An open organizational culture facilitates the use of experiential knowledge and safety and stability in the team are vital. Current professional codes do not always offer the space to be open. Organizational interests play a role, in the degree of self-disclosure as it can lead to conflict situations and job loss. Respondents unanimously indicated that the use of experiential knowledge in the role of a psychiatrist is a personal decision. Self-reflection and peer supervision with colleagues can be helpful to reflect on different considerations with regard to the use of experiential knowledge. Having personal lived experiences with a mental disorder affects the way psychiatrists think about and performs the profession. The perception of psychopathology becomes more nuanced and there seems to be an increased understanding of the suffering. Even though harnessing experiential knowledge makes the doctor-patient relationship more horizontal it remains unequal because of the difference in roles. However, if adequately used, experiential knowledge can enhance the treatment relationship.
MULTIFILE
Objective: This article explores the use of experiential knowledge by traditional mental health professionals and the possible contribution to the recovery of service users. Design and Methods: The review identified scientific publications from a range of sources and disciplines. Initial searches were undertaken in databases PsycINFO, PubMed, and Cochrane using specific near operator search strategies and inclusion and exclusion criteria. Results: Fifteen articles were selected. These were published in a broad range of mental health and psychology journals reporting research in western countries. In the selected articles, a varying conceptualization of experiential knowledge was found, differing from therapeutic self-disclosure embedded in psychotherapeutic contexts to a relational and destigmatizing use in recovery-oriented practices. Nurses and social workers especially are speaking out about their own experiences with mental health distress. Experiential knowledge stemming from lived experience affects the professional’s identity and the system. Only a few studies explored the outcomes for service users’ recovery. Conclusion: A small body of literature reports about the use of experiential knowledge by mental health professionals. The mental health system is still in transformation to meaningfully incorporate the lived experience perspective from traditional professionals. There is little data available on the value for the recovery of service users. This data indicates positive outcomes, such as new understandings of recovery, feeling recognized and heard, and increased hope, trust, and motivation. More research about the meaning of experiential knowledge for the recovery of service users is desirable.
MULTIFILE
Ervaringsdeskundigheid in de zorg is sterk in opmars: hulpverleners die hun eigen persoonlijke ervaringen professioneel inzetten bij het herstel van hun cliënten. Onder andere beroeps-en gedragscodes en negatieve beeldvorming staan de optimale inzet hiervan in de weg. Dit promotieonderzoek wil de professionele inzet van ervaringsdeskundigheid in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) onderzoeken en verstevigen.Doel Dit promotieonderzoek heeft als doel om de professionele inzet van ervaringsdeskundigheid in de GGZ te onderzoeken en te verstevigen. Ervaringsdeskundigen hebben vaak creatieve oplossingen, zijn in staat om vanuit hun eigen ervaring aan te moedigen en kunnen helpen het stigma op psychische problemen te verminderen. Dit onderzoek gaat in op relationeel-ethische verschuivingen die plaatsvinden bij de implementatie van ervaringsdeskundigheid en de betekenis van die inkleuring. Het onderzoek wil een bijdrage te leveren aan zowel theorievorming, de waarde van ervaringsdeskundigheid en in het bijzonder een versteviging en verduurzaming daarvan binnen de (ggz) praktijk- en beroepsinnovatie. Een ander doel van het onderzoek is om de opleidingen Social Work te verrijken met nieuwe kennis over ervaringsdeskundigheid. Resultaten Dit onderzoek is een vervolg op eerder onderzoek, waarin we de ervaringsdeskundigheid onder zorgprofessionals onderzochten. Daaruit kwam een aantal interessante inzichten. 45% van de ondervraagde zorgprofessionals bleek zelf ervaring te hebben met de ggz. Zij gaven aan die te willen inzetten in hun werk, maar wisten niet altijd hoe ze hun persoonlijke ervaringen konden combineren met hun professionele rol. Cliënten reageerden over het algemeen goed op hulpverleners die hun eigen ervaring meenamen in de zorg. Maar in de organisaties is nog veel onwetendheid over deze nieuwe rol, met name onder regiebehandelaren (psychiaters en psychologen). In mei '22 vond het jaarlijkse congres plaats van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie. De poster over het gebruik van ervaringskennis in de rol van psychiater won een aanmoedigingsprijs. Use of experiential knowledge by mental health professionals and its contribution to recovery: literature review Professionals harnessing experiential knowledge in Dutch mental health settings Lees meer over onze tussentijdse bevindingen in het artikel Ervaringskennis professionals draagt bij aan betere geestelijke gezondheidszorg Posterpresentatie ‘Resultaten voorstudie ervaringskennis onder zorgprofessionals’. Luister onderstaande aflevering uit de podcastserie Lessen uit #HUonderzoek met Simona Karbouniaris (ook te vinden via je favoriete podcastapp). Looptijd 01 maart 2019 - 01 maart 2023 Aanpak Hoewel veel zorgorganisaties moeten wennen aan het idee dat ook reeds werkende zorgprofessionals ervaringsdeskundig kunnen zijn en zich als zodanig profileren, is een groeiend aantal professionals met ervaringsdeskundigheid aan het werk. Deze zorgprofessionals hebben behoefte aan verdere validering van hun nieuwe rol, kennis en praktische handvatten teneinde hun ervaringsdeskundigheid adequaat te kunnen benutten. Dit wetenschappelijk onderzoek bestaat uit een literatuurstudie en een praktijkdeel. Er vindt kwalitatief participatief onderzoek plaats op drie niveaus in de organisatie: onder professionals met ervaringskennis en hun collega's; bij cliënten; bij de 3 participerende organisaties.
Ervaringsdeskundigheid in de zorg is sterk in opmars: hulpverleners die hun eigen persoonlijke ervaringen professioneel inzetten bij het herstel van hun cliënten. Onder andere beroeps-en gedragscodes en negatieve beeldvorming staan de optimale inzet hiervan in de weg. Dit promotieonderzoek wil de professionele inzet van ervaringsdeskundigheid in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) onderzoeken en verstevigen.
Ervaringskennis zijn persoonlijke ervaringen die gebruikt kunnen worden als kennisbron voor persoonlijke ontwikkeling en beroepsontwikkeling. In het bijzonder gaat het om ervaringen die de kwaliteit van leven beïnvloeden. Denk daarbij aan trauma, ziekte, beperkingen of armoede. Dit project gaat over ervaringskennis in mensgerichte beroepen zoals sociaal werk en verpleegkunde.
