For almost fifteen years, the availability and regulatory acceptance of new approach methodologies (NAMs) to assess the absorption, distribution, metabolism and excretion (ADME/biokinetics) in chemical risk evaluations are a bottleneck. To enhance the field, a team of 24 experts from science, industry, and regulatory bodies, including new generation toxicologists, met at the Lorentz Centre in Leiden, The Netherlands. A range of possibilities for the use of NAMs for biokinetics in risk evaluations were formulated (for example to define species differences and human variation or to perform quantitative in vitro-in vivo extrapolations). To increase the regulatory use and acceptance of NAMs for biokinetics for these ADME considerations within risk evaluations, the development of test guidelines (protocols) and of overarching guidance documents is considered a critical step. To this end, a need for an expert group on biokinetics within the Organisation of Economic Cooperation and Development (OECD) to supervise this process was formulated. The workshop discussions revealed that method development is still required, particularly to adequately capture transporter mediated processes as well as to obtain cell models that reflect the physiology and kinetic characteristics of relevant organs. Developments in the fields of stem cells, organoids and organ-on-a-chip models provide promising tools to meet these research needs in the future.
MULTIFILE
A list of measurement instruments used in Urban Vitality research projects regarding frailty and ageing. The list is based on the research protocols of the 14 projects that were examined.Per instrument a link to https://meetinstrumentenzorg.nl/instrumenten/ is provided (if available).
MULTIFILE
BACKGROUND: Over 30 % of older patients experience hospitalization-associated disability (HAD) (i.e., loss of independence in Activities of Daily Living (ADLs)) after an acute hospitalization. Despite its high prevalence, the mechanisms that underlie HAD remain elusive. This paper describes the protocol for the Hospital-Associated Disability and impact on daily Life (Hospital-ADL) study, which aims to unravel the potential mechanisms behind HAD from admission to three months post-discharge.METHODS/DESIGN: The Hospital-ADL study is a multicenter, observational, prospective cohort study aiming to recruit 400 patients aged ≥70 years that are acutely hospitalized at departments of Internal Medicine, Cardiology or Geriatrics, involving six hospitals in the Netherlands. Eligible are patients hospitalized for at least 48 h, without major cognitive impairment (Mini Mental State Examination score ≥15), who have a life expectancy of more than three months, and without disablement in all six ADLs. The study will assess possible cognitive, behavioral, psychosocial, physical, and biological factors of HAD. Data will be collected through: 1] medical and demographical data; 2] personal interviews, which includes assessment of cognitive impairment, behavioral and psychosocial functioning, physical functioning, and health care utilization; 3] physical performance tests, which includes gait speed, hand grip strength, balance, bioelectrical impedance analysis (BIA), and an activity tracker (Fitbit Flex), and; 4] analyses of blood samples to assess inflammatory and metabolic markers. The primary endpoint is additional disabilities in ADLs three months post-hospital discharge compared to ADL function two weeks prior to hospital admission. Secondary outcomes are health care utilization, health-related quality of life (HRQoL), physical performance tests, and mortality. There will be at least five data collection points; within 48 h after admission (H1), at discharge (H3), and at one (P1; home visit), two (P2; by telephone) and three months (P3; home visit) post-discharge. If the patient is admitted for more than five days, additional measurements will be planned during hospitalization on Monday, Wednesday, and Friday (H2).DISCUSSION: The Hospital-ADL study will provide information on cognitive, behavioral, psychosocial, physical, and biological factors associated with HAD and will be collected during and following hospitalization. These data may inform new interventions to prevent or restore hospitalization-associated disability.
Het belang van robots in het onderwijs groeit. Robots dragen bij aan leerondersteuning, werkdrukvermindering en bereiden kinderen voor op een samenleving waarin robots een steeds grotere rol spelen. Toch lijkt grootschalige adoptie uit te blijven. Na een kortdurende periode van enthousiasme, verdwijnt de robot vaak in de kast. Terwijl de potentie juist zit in het blijven leren met robots. De motivatie van kinderen hangt samen met de relatie die ze met de robot kunnen opbouwen. Door deze relatievorming beter te begrijpen en te stimuleren, kan de motivatie worden behouden en toenemen. Onderzoek biedt echter weinig richtlijnen voor hoe robots in de praktijk relaties kunnen stimuleren. Er is behoefte aan een overzicht van relatievormingsfactoren die praktisch, technisch en financieel mogelijk zijn. Ook is behoefte aan instrumenten waarmee de relatievorming (en daarmee meerwaarde) eenvoudig in de praktijk gemeten en langdurig gemonitord kan worden. Deze twee behoeftes uit de praktijk zijn vertaald naar twee concrete onderzoeksvragen die beantwoord worden binnen een interdisciplinair consortium bestaande uit robotbouwers/leveranciers, onderwijs- en jeugdspecialisten, en robot/AI/digitale media onderzoekers. De onderzoekers inventariseren de potentiële relatievormingsfactoren en meetinstrumenten om deze vervolgens in en met de praktijk te evalueren op praktische toepasbaarheid. De geselecteerde methoden worden vervolgens vertaald in een opportunity map met de potentiële relatievormingsfactoren voor de industrie, en een website met relatievormingsmeetinstrumenten voor de industrie, het onderwijs en onderzoek. De praktijkpartners kunnen met deze kennis de robots aanpassen en evalueren op het vermogen relaties te vormen, met als doel de meerwaarde van robots zichtbaar te maken en adoptie onder scholen te vergroten. Het streven is om met het nieuw gevormde consortium ook een vervolgaanvraag in te dienen waarin de relatievormingsfactoren toegepast worden in verschillende contexten, de meetinstrumenten gevalideerd worden, en relatievorming longitudinaal getoetst wordt.
Hoewel het aantal jeugddelinquenten in Nederland de afgelopen tien jaar is afgenomen, blijft het recidivepercentage van jeugddelinquenten en jongvolwassenen na gevangenisstraf hoog. Oftewel, een groot deel van de jongeren profiteert van goede forensische zorg, maar de effectiviteit van de forensische jeugdzorg heeft desalniettemin verbetering nodig.
