Objective: To explore predictors of dropout of patients with chronic musculoskeletal pain from an interdisciplinary chronic pain management programme, and to develop and validate a multivariable prediction model, based on the Extended Common- Sense Model of Self-Regulation (E-CSM). Methods: In this prospective cohort study consecutive patients with chronic pain were recruited and followed up (July 2013 to May 2015). Possible associations between predictors and dropout were explored by univariate logistic regression analyses. Subsequently, multiple logistic regression analyses were executed to determine the model that best predicted dropout. Results: Of 188 patients who initiated treatment, 35 (19%) were classified as dropouts. The mean age of the dropout group was 47.9 years (standard deviation 9.9). Based on the univariate logistic regression analyses 7 predictors of the 18 potential predictors for dropout were eligible for entry into the multiple logistic regression analyses. Finally, only pain catastrophizing was identified as a significant predictor. Conclusion: Patients with chronic pain who catastrophize were more prone to dropout from this chronic pain management programme. However, due to the exploratory nature of this study no firm conclusions can be drawn about the predictive value of the E-CSM of Self-Regulation for dropout.
The WHEELS app was developed using the intervention mapping framework. Intervention goals were determined based on a needs assessment, after which behavior change strategies were selected to achieve these goals. These were applied in an app that was pretested on ease of use and satisfaction, followed by minor adjustments. Subsequently, a 12-week pre-post pilot study was performed to explore usability, feasibility, and effectiveness of the app. Participants received either a remote-guided or stand-alone intervention. Responses to semistructured interviews were analyzed using content analysis, and questionnaires (System Usability Score [SUS], and Usefulness, Satisfaction, and Ease) were administered to investigate usability and feasibility. Effectiveness was determined by measuring outcomes on physical activity, nutrition, sleep quality (Pittsburgh Sleep Quality Index), body composition, and other secondary outcomes pre and post intervention, and by calculating effect sizes (Hedges g).
LINK
Chronische pijn is een groot, complex en duur probleem en heeft een grote impact op de kwaliteit van leven van patiënten, dagelijks functioneren, stemming en ziekteverzuim. Er zijn verschillende interventies ontwikkeld die met name gericht zijn op het beïnvloeden en veranderen van het gedrag waarbij zelfmanagement een belangrijke rol speelt. Echter het bestendigen van resultaten op lange termijn blijkt een groot probleem en leidt zelfs tot terugval naar “oud” gedrag waardoor patiënten opnieuw vaak kostbare hulp gaan zoeken. Er zijn twee additionele interventies ontwikkeld in een eerder RAAK-project (SOLACE) ter voorkoming van deze terugval: “Do It Your Self” en “Waarde gerichte Doelen” , echter de werkzaamheid van deze interventies op de lange termijn is niet onderzocht. Een eerste feasibility studie lijkt veelbelovend met positieve effecten naar de bruikbaarheid van deze interventies in de betrokken revalidatiecentra. Vanuit dit werkveld maar ook vanuit de patiënten kwam nadrukkelijk de vraag om deze interventies op effectiviteit te toetsen. Dit heeft geleid tot de onderzoeksvraag; “Is een additionele interventie (do it yourself en/of waarde gerichte doelen) gericht op het blijven toepassen van aangeleerde vaardigheden na een succesvol doorlopen pijn programma effectief in het bestendigen van de resultaten op de lange termijn en leidt dit tot een afname van het zorggebruik.” Het onderzoek wordt uitgevoerd in twee werkpakketten; (1) het ontwikkelen van een bruikbare app voor de ontwikkelde interventies in samenwerking met DIO Design en (2) een effectiviteit studie in de revalidatiecentra Adelante in Hoensbroek en Maastricht, Libra R&A locatie Weert en Heliomare Revalidatie in Wijk aan Zee. De doelstelling van het consortium is om de samen met zorgprofessionals, patiënten, beroepsvereniging en ontwerpers een product ter voorkoming van terugval verder te ontwikkelen en te toetsen. Na afronding van dit project zijn de op effectiviteit getoetste additionele interventies, DIY en WD, klaar om landelijk te worden uitgerold.
In dit RAAK-publiek project werken Hogeschool Inholland, Hogeschool van Amsterdam en Erasmus MC, samen met en voor de professionals van Rijndam, Heliomare, Reade, Stichting Special Heroes, Kenniscentrum Sport en Bewegen, Fysiotherapie Heusdenhout, Voeding + Advies, Neuromove en Dwarslaesie Organisatie Nederland aan duurzame, integrale leefstijlcoaching voor mensen met een dwarslaesie. Mensen met een dwarslaesie hebben een relatief ongezond beweeg- en voedingspatroon, met grote impact op hun gezondheid en kwaliteit van leven: ruim 45-77% heeft overgewicht, 30-50% heeft hart- en vaatziekten en 40% heeft slaapproblematiek. Tweedelijnszorgprofessionals proberen deze problematiek te voorkomen en te bestrijden met leefstijlinterventies gericht op gezond beweeg-, voedings- en slaapgedrag. De resultaten zijn echter tijdelijk omdat het om kortdurende, gefragmenteerde interventies gaat en gedragsverandering tijd vergt. Eenmaal thuis proberen eerstelijnszorgprofessionals ondersteuning te bieden, maar zij geven aan onvoldoende kennis en handreikingen te hebben om deze heterogene doelgroep met complexe gezondheidsproblemen van leefstijlcoaching te voorzien. Als gevolg dreigt deze doelgroep tussen wal en schip te vallen, tussen de eerste- en tweedelijnszorg. Teneinde dit probleem op te lossen, vragen eerste- en tweedelijnszorgprofessionals om hulp bij het komen tot een gezamenlijk, gepersonaliseerd leefstijlcoachingsaanbod. Om de oplossing betaalbaar en effectief te maken moet kritisch worden onderzocht welke professional(s) wanneer betrokken moeten worden en in hoeverre face-to-face begeleiding vervangen kan worden door digitale ondersteuning. Met bestaande leefstijlinterventies als vertrekpunt wordt in dit project de volgende onderzoeksvraag beantwoord: “Op welke wijze kan een transmuraal leefstijlcoachingspad voor de heterogene groep mensen met een dwarslaesie worden georganiseerd en worden ondersteund met een zorgnetwerkomgeving?”. Het beantwoorden van deze vraag middels ontwerpgericht onderzoek zal resulteren in een triagehulpmiddel, leefstijlcoachingsreis en zorgnetwerkomgeving. Deze producten faciliteren zorgprofessionals om mensen met een dwarslaesie duurzaam en integraal naar een gezonde leefstijl te begeleiden, en helpen mensen met een dwarslaesie om hun leefstijl en vitaliteit te verbeteren en ernstige, secundaire gezondheidsproblemen te voorkomen.
