Dit onderzoek brengt in kaart hoe oud-bewoners terugkijken op hun periode bij JES en reconstrueert welke betekenis het wonen in een voorziening in zelfbeheer voor hen heeft gehad. Dit is onder oud-bewoners van JES en andere voorzieningen in zelfbeheer nog nauwelijks onderzocht. Doelstelling is om hiermee zicht te krijgen op de toegevoegde waarde van JES en het wonen in zelfbeheer.
DOCUMENT
Participant empowerment is a foundational goal of selforganisedhomeless care. We aim to understand how a selforganisedsetting contributes to participants' empowerment.The data we analysed (56 interviews, both open and semistructured)were generated in a longitudinal participatorycase study into Je Eigen Stek (Your own place, JES), a lowcostshelter for people experiencing homelessness in theNetherlands. JES participants experienced the freedom ofchoice and influence on their living environment. JES' fluidstructure allowed participants to adapt the program to theirdesires and needs, though participants were sometimes aspects to be either enabling or entrapping. We found someaspects (e.g., size, freedom of choice) could be entrapping orenabling, depending on personal factors. Our analysis revealedindividual freedom of choice, balancing freedom of choicewith support, offering opportunities for engagement andmaintaining fluidity in program management as core aspectsof how JES contributed to participants' empowerment.negative about having to live together. Most participantspreferred JES over regular shelters. Unlike empowermentliterature, participants mostly emphasised freedom of choiceover capacity development. JES offered opportunities forsocial and organisational engagement, through which participantsdeveloped roles, skills and self-image. However, alimited number of participants developed leadership rolesthrough self-management. Literature suggests setting
DOCUMENT
Summary Self-managed shelters claim that participants who have been homeless, are better able to run a shelter than regular providers. Little research has investigated self-managed shelters. In this paper we described the experiences of participants and peer workers with empowerment processes in Je Eigen Stek (Your own place, JES), a self-managed shelter, based on an eight year qualitative responsive evaluation. FindingsWe distinguish three clusters of individual experiences: 1) enthusiastic, 2) moderate to critical, and 3) negative, respectively associated with decreasing engagement with social life in and management of JES. Those not engaged can still benefit materially and from the freedom of choice JES offers, which is generally appreciated. Empowerment provides a useful framework and JES in turn offers new insights into the dialectical nature of empowerment. Empowerment consists of freedom of choice and capacity development and neither should be emphasized over the other. The emphasis in JES is on freedom of choice, which does not automatically lead to developing capacities. Social workers try to balance both aspects of empowerment.Applications Our analysis shows how offering freedom of choice can contribute to empowerment, although social workers need to be aware that participants might opt not to work on capacity development.
DOCUMENT
Hoofdstuk 11 van de MOVISIE-publicatie“Op zoek naar duurzame zorg” waarin de Wmo-Werkplaats 'JES' (Je Eigen Stek) in Amsterdam wordt behandeld. In het hoofdstuk wordt allereerst de Wmo-Werkplaats besproken, daarna volgt een introductie van het project JES. Vervolgens worden twee casussen van deelnemers aan het project beschreven. Het onderzoek naar JES was tijdens de publicatie van het document gaande, waardoor dit hoofdstuk geen uitgebreide onderzoeksresultaten bespreekt. In plaats daarvan wordt de informatie van binnenuit besproken en zijn twee andere zelforganisaties in het verslag betrokken. Op deze manier wordt een impressie gegeven van de krachten die een bundeling van formele en informele zorg kan genereren. Ook bespreken de auteurs de eventuele knelpunten van organisaties in zelfbeheer en de mogelijke oplossingen daarvoor.
DOCUMENT
Purpose: Self-managed institutional homeless programmes started as an alternative to regular shelters. Using institutional theory as a lens, we aim to explore the experiences of stakeholders with the institutional aspects of a self-managed programs.Method: The data we analysed (56 interviews, both open and semi-structured) were generated in a longitudinal participatory case-study into JES, a self-managed homeless shelter. In our analysis we went back and forth between our empirical data and theory, using a combination of systematic coding and interpretation. Participants were involved in all stages of the research.Results: Our analysis revealed similarities between JES and regular shelters, stemming from institutional similarities. Participants shared space and facilities with sixteen people, which caused an ongoing discussion on (enforcement of) rules. Participants loathed lack of private space. However, participants experienced freedom of choice over both their own life and management of JES and structures were experienced more fluid than in regular care. Somestructures also appeared stimulated self-management.Conclusion: Our analysis showed how an institutional context influences self-management and suggested opportunities for introducing freedom and fluidity in institutional care.
DOCUMENT
Hoofdstuk1 in Hoe de bal blijft rollen. Naar meer vitaliteit van voetbalverenigingen. Ruim een miljoen Nederlanders is lid van een voetbalvereniging, verdeeld over meer dan drieduizend voetbalverenigingen. Die voetbalverenigingen bestaan vaak al decennialang; ze gedijen bij jonge aanwas en gedreven veteranen. Denk aan de openingswoorden van de voetbalklassieker All Stars (1997): “Gewond in het natte gras liggen, terwijl je vrienden voor de eer van het team strijden, is het hoogst denkbare geluk. Zeven waren we, toen we begonnen bij de F-jes.” Clubliefde kan groot zijn. Het beeld van bloeiende clubs die, ongeacht de omstandigheden, eindeloos lijken te kunnen rekenen op draagvlak, draagkracht en betrokkenheid van de leden overheerst dan ook. Maar klopt dat beeld wel?
DOCUMENT
De publicatielijst bevat alle publicaties van het lectoraat Jeugd en Samenleving in de periode 2013 - 2020
DOCUMENT
De rol van een participatieve ruimte in de ontwikkeling van burgerschap In toenemende mate is in beleid en onderzoek aandacht voor de ontwikkeling van burgerschap, gestimuleerd door de transitie naar een participatiesamenleving. In dit artikel richten we ons specifiek op burgers in de maatschappelijke opvang en geestelijke gezondheidszorg, wiens burgerschap vaak onderontwikkeld is. Pols (2016) pleit voor het inrichten van fysieke ruimten tussen thuis en werk in waar mensen in een kwetsbare positie kunnen werken aan de ontwikkeling van burgerschap, een participatieve ruimte. In dit artikel reflecteren we op de invloed die een participatieve ruimte kan hebben op de ontwikkeling van individueel en democratisch burgerschap, naast het vaker beschreven relationeel burgerschap. Specifiek beschrijven we karakteristieken van een participatieve ruimte die invloed hebben op ontwikkeling van burgerschap. Naast theoretische inzichten gebruiken we empirische data uit een meerjarig participatief onderzoek naar Je Eigen Stek (JES), een zelfbeheerde maatschappelijke opvang voorziening.JES als participatieve ruimte draagt bij aan de ontwikkeling van individueel, relationeel en democratisch burgerschap, al is dat niet voor alle deelnemers in gelijke mate het geval. Participatieve ruimte als concept helpt dat inzichtelijk te maken. De verschillende vormen van burgerschap kunnen elkaar versterken en beperken. Onze analyse brengt een aantal elementen naar voren hoe een participatieve ruimte invloed heeft op ontwikkeling van de verschillende vormen van burgerschap. We vonden ook specifieke aanwijzingen voor het belang van fysieke aspecten van participatieve ruimte in relatie tot de ontwikkeling van burgerschap.Burgers in de maatschappelijke opvang kunnen burgerschap ontwikkelen, mits adequaat gefaciliteerd in een participatieve ruimte. Daarvoor is het belangrijk zowel in onderzoek als praktijk te kijken naar de kwaliteit van een participatieve ruimte.
DOCUMENT
Stroke is the second most common cause of death and the third leading cause of disability worldwide,1,2 with the burden expected to increase during the next 20 years.1 Almost 40% of the people with stroke have a recurrent stroke within 10 years,3 making secondary prevention vital.3,4 High amounts of sedentary time have been found to increase the risk of cardiovascular disease,5–11 particularly when the sedentary time is accumulated in prolonged bouts.12–15 Sedentary behavior, is defined as “any waking behavior characterized by an energy expenditure ≤1.5 Metabolic Equivalent of Task (METs) while in a sitting, reclining or lying posture”.16,17 Studies in healthy people, as well as people with diabetes and obesity, have shown that reducing the total amount of sedentary time and/or breaking up long periods of uninterrupted sedentary time, reduces metabolic risk factors associated with cardiovascular disease.6,9,10,12–15 Recent studies have shown that people living in the community after stroke spend more time each day sedentary, and more time in uninterrupted bouts of sedentary time compared to age-matched healthy peers.18–20 Reducing sedentary time and breaking up long sedentary bouts with short bursts of activity may be a promising intervention to reduce the risk of recurrent stroke and other cardiovascular diseases in people with stroke. To develop effective interventions, it is important to understand the factors associated with sedentary time in people with stroke. Previous studies have found associations between self-reported physical function after stroke and total sedentary time, but inconsistent results with regards to the relationship of age, stroke severity, and walking speed with sedentary time.20,21 These results are from secondary analyses of single-site observational studies, not powered to address associations, and inconsistent in the methods used to determine waking hours; thus making direct comparisons between studies difficult.20,21 Individual participant data pooling, with consistent processing of wake time data, allows novel exploratory analyses of larger datasets with greater power. By pooling all available individual participant data internationally, this study aimed to comprehensively explore the factors associated with sedentary time in community-dwelling people with stroke. Specifically, our research questions were: (1) What factors are associated with total sedentary time during waking hours after stroke? (2) What factors are associated with time spent in prolonged sedentary bouts during waking hours?
DOCUMENT
