In het hoofdstuk wordt een overzicht gegeven van thema's en methodische benaderinswijzen van de belangrijkste kwalitatieve jeugdonderzoeken uit de jaren vijftig tot en met negentig van de vorige eeuw. Na een aanloopperiode in de jaren vijftig en zestig, die gekenmerkt wordt door een relatief theoriearme benadering en het gebruik van eenvoudige dataverwerkingstechnieken, volgde in de jaren zeventig een periode waarin surveyonderzoeken met kwantitatieve dataverzamelings- en verwerkingsmethoden domineerden. Vanaf de jaren tachtig vond er een opleving van het kwalitatieve jeugdonderzoek plaats. Er kwam meer aandacht voor theorievorming over de relatie tussen jeugd en samenleving en er ontstond een veelzijdigheid aan onderzoeksbenaderingen. Achtereenvolgens worden beschreven: longitudinaal onderzoek, intergenerationeel onderzoek, historisch jeugdonderzoek, intercultureel vergelijkend onderzoek, multicultureel onderzoek, beleidsondersteunend onderzoek. Voorts wordt een overzicht gegeven van de meest gebruikte onderzoeksinstrumenten en dataverwerkingsmethoden in kwalitatief jeugdonderzoek.Tot slot wordt aandacht besteed aan de voor- en nadelen van multidisciplinair en interdisciplinair versus monodisciplinair jeugdonderzoek.
DOCUMENT
Kwalitatief jeugdonderzoek kende in de jaren vijftig en zestig van de twintigste eeuw een bloeiend bestaan, maar verdween in de jaren negentig, om daarna met een veelzijdigheid van onderzoeksbenaderingen te herrijzen. Het -voornamelijk beleidsondersteunende- kwalitatieve jeugdonderzoek uit de eerste periode was theoriearm en werd gekenmerkt door het gebruik van eenvoudige dataverwerkingstechnieken. De opleving van het kwalitatieve jeugdonderzoek in de jaren tachtig, ging gepaard met meer theorievorming over jeugd en samenleving. In dit artikel worden methodische mogelijkheden en knelpunten van longitudinaal onderzoek, intergenerationeel onderzoek, historisch jeugdonderzoek,intercultureel vergelijkend onderzoek en multicultureel onderzoek belicht. Geconstateerd wordt dat er de afgelopen decennia weliswaar een consolidering heeft plaats gevonden van het kwalitatieve onderzoek, maar dat dit vergezeld is gegaan van een theoretische fragmentering: vele (deel)disciplines werken naast en langs elkaar. Tevens als hoofdstuk verschenen in Levering, B.& Smeyers P.(red.)(1999).Opvoeding en onderwijs leren zien. Een inleiding in interpretatief onderzoek.Amsterdam: Boom. Pp.113-132.
DOCUMENT
In het artikel worden data gepresenteerd uit een longitudinaal onderzoek onder jongeren die in 1988 voor het eerst geinterviewd werden. Zij zaten toen in de laatste klas van het VO (VMBO/Mavo, Havo, VWO)en in de daaropvolgende 10 jaar nog 3 maal. De data laten een verscheidenheid aan opleidings- en arbeidstrajecten zien. Naast standaardbiografische trajecten realiseren jongeren verschillende combinatie- en wisseltrajecten. De verschillende gekozen trajecten zijn gerelateerd aan hun ideeen over de ideale combinatie van arbeid- en gezinstaken. In het artikel worden de kansen en risico's besproken die besloten liggen in de verschillende keuzes die jongeren maken.
DOCUMENT
In Nederland is de verantwoordelijkheid voor ziekteverzuim en reïntegratie sinds het begin van de jaren negentig stap voor stap verschoven van het collectieve domein naar de individuele werkgever en werknemer. Achtereenvolgende wetswijzigingen hadden tot doel het ziekteverzuim en de instroom in arbeidsongeschiktheidsregelingen terug te dringen. De wijzigingen hebben ingrijpende gevolgen voor wat op het gebied van reïntegratie wordt verwacht van de zieke werknemer, de leidinggevende die belast is met de begeleiding en de bedrijfsarts die hen daarbij ondersteunt. Deze studie richt zich op het handelen van deze meest direct betrokkenen in situaties van langer durend (langer dan zes weken) ziekteverzuim in relatie tot het gedrag dat door de wetgever van henwordt verwacht.
DOCUMENT
Dit artikel gaat in op en reflecteert op de dissertatie En wat kan ik dan later worden? (Slijper, 2017). Het betreft een longitudinaal onderzoek naar het studiekeuzeproces van 89 studenten HBO-Rechten en Sociaal Juridische Dienstverlening, en de betekenis daarvan voor studiesucces.
DOCUMENT
DOCUMENT
Het handelen van docententeams heeft grote invloed op de kwaliteit van het onderwijs en het succes van studenten. Toch wordt in het hoger beroepsonderwijs relatief weinig aandacht besteed aan de vraag of en onder welke omstandigheden teams van docenten goed functioneren. In dit artikel worden aan de hand van twee praktijkcases uit een longitudinaal actie-onderzoek de totstandkoming van het handelingsvermogen van teams verkend. We richten ons daarbij op de invloed van de kenmerken van het team zelf en van de organisatiestructuur. We sluiten af met de vraag hoe het vermogen tot handelen van docententeams versterkt kan worden en wat de rol van HRM daarin is.
DOCUMENT
Onderzoekscompetenties helpen professionals functioneren in de hedendaagse kennismaatschappij. Docenten spelen een centrale rol in het overbrengen van deze competenties, doordat zij in direct contact staan met de student. Het hbo zoekt daarom steeds meer de verbinding tussen onderwijs en onderzoek in de werkzaamheden van docenten. Dit onderzoek richt zich op deze verbinding door middel van een longitudinale analyse van competenties en taken in vacatureteksten van het hbo uit 2016, 2017 en 2018 (totale N=381). Uit de resultaten blijkt een overwegend negatief verband tussen onderwijs- en onderzoekscompetenties en taken gedurende alle jaren. Deze resultaten dragen bij aan de bewustwording van het hbo over haar vorderingen op het gebied van de verbinding tussen onderwijs en onderzoek.
DOCUMENT
In opdracht van de gemeente Helmond heeft de Werkplaats Sociaal Domein Noord-Brabant Fontys een longitudinaal praktijkonderzoek uitgevoerd naar het project 'Zelfhulp & Ervaringsdeskundigheid' in de gemeente Helmond. De gemeente heeft de stichting Nei Skoen aangewezen als de uitvoerende partij voor het project. Met dit project beoogt de gemeente om, vanuit het gedachtengoed van de zogenaamde herstelvisie, draagvlak en erkenning voor zelfhulp en ervaringsdeskundigheid in Helmond te bevorderen, zowel bij haar inwoners als bij zorg- en welzijnspartners. Het streven is dat de inzet van zelfhulp en ervaringsdeskundigheid, naast de reeds aanwezige ondersteuning, een natuurlijk onderdeel wordt van de basisvoorzieningen in Helmond. Dit is het eindrapport van het onderzoeksproject. 10-0
DOCUMENT
Social Media lijken, bij uitstek, media om te inspireren en te innoveren. Echter, in de eerste plaats zijn Social Media als Facebook, Twitter, Youtube, Hyves en LinkedIn geschikt voor het onderhouden van relaties. De conversatie staat centraal. Politici kunnen zich open stellen voor dialoog met de burger. Des te meer reden om te onderzoeken in hoeverre Social Media impact hebben gehad op de verkiezingen van 2 maart 2011 in Overijssel. Dit is de derde in een reeks van onderzoeksrapportages van het onderzoek Social Media en verkiezingen van het lectoraat Media Technology Design van Saxion. Het betreft een longitudinaal onderzoek naar trends in Social Media en politiek, scenario’s van het mogelijke gebruik van Social Media in de politiek en de impact hiervan op de uitslagen van gemeenteraads-,Provinciale Staten- en Tweede Kamerverkiezingen. Voor dit onderzoek is de volgende onderzoeksvraag geformuleerd: “In welke mate is er (significante) invloed waarneembaar van het (actieve) gebruik van Social Media door verkiezingskandidaten op de hoeveelheid stemmen die een politieke kandidaat tijdens de Provinciale Statenverkiezingen in Overijssel krijgt”? De provinciale politici hebben in de aanloop naar de verkiezingen van 2 maart relatief weinig gebruik gemaakt van Social Media. Vergeleken met de Tweede Kamer verkiezingen zijn de SMI scores ontzettend laag te noemen. Op basis van deze meting is het niet duidelijk welke invloed of relatie uitgaat van Social Media. Er zijn geen significante verbanden gevonden. Er zijn over het algemeen weinig actieve Social Media gebruikers onder de kandidaten voor de provinciale staten in Overijssel. Aangezien tal van invloedsfactoren meespelen voor het behalen van voorkeurstemmen kunnen we niet zeggen of de politici die wel een relatief hoge SMI hebben ook daar voordeel van hebben gehad. Daarvoor hadden er in deze dataset meer actieve Social Media gebruikers moeten zijn. Kortom: de Social Media participatie is erg laag geweest bij deze verkiezingen. Daardoor heeft Social Media waarschijnlijk nauwelijks invloed gehad op de uitslag van de verkiezingen. Het geeft te denken dat volksvertegenwoordigers in de huidige samenleving zo weinig toegankelijk en actief zijn op Social Media.
MULTIFILE
