Understanding the factors that may impact the transfer, persistence, prevalence and recovery of DNA (DNA-TPPR), and the availability of data to assign probabilities to DNA quantities and profile types being obtained given particular scenarios and circumstances, is paramount when performing, and giving guidance on, evaluations of DNA findings given activity level propositions (activity level evaluations). In late 2018 and early 2019, three major reviews were published on aspects of DNA-TPPR, with each advocating the need for further research and other actions to support the conduct of DNA-related activity level evaluations. Here, we look at how challenges are being met, primarily by providing a synopsis of DNA-TPPR-related articles published since the conduct of these reviews and briefly exploring some of the actions taken by industry stakeholders towards addressing identified gaps. Much has been carried out in recent years, and efforts continue, to meet the challenges to continually improve the capacity of forensic experts to provide the guidance sought by the judiciary with respect to the transfer of DNA.
To accelerate differentiation between Staphylococcus aureus and Coagulase Negative Staphylococci (CNS), this study aimed to compare six different DNA extraction methods from 2 commonly used blood culture materials, i.e. BACTEC and Bact/ALERT. Furthermore, we analyzed the effect of reduced blood culture times for detection of Staphylococci directly from blood culture material. A real-time PCR duplex assay was used to compare 6 different DNA isolation protocols on two different blood culture systems. Negative blood culture material was spiked with MRSA. Bacterial DNA was isolated with: automated extractor EasyMAG (3 protocols), automated extractor MagNA Pure LC (LC Microbiology Kit MGrade), a manual kit MolYsis Plus, and a combination between MolYsis Plus and the EasyMAG. The most optimal isolation method was used to evaluate reduced bacterial culture times. Bacterial DNA isolation with the MolYsis Plus kit in combination with the specific B protocol on the EasyMAG resulted in the most sensitive detection of S.aureus, with a detection limit of 10 CFU/ml, in Bact/ALERT material, whereas using BACTEC resulted in a detection limit of 100 CFU/ml. An initial S.aureus load of 1 CFU/ml blood can be detected after 5 hours of culture in Bact/ALERT3D by combining the sensitive isolation method and the tuf LightCycler assay.
Semen traces are considered important pieces of evidence in forensic investigations, especially those involving sexsual offenses. Recently, our research group developed a fluorescence-based technique to accurately determine the age of semen traces. However, the specific compounds resonsible for the fluoresescent behaviour of ageing semens remain unknown. As such, in this exploratory study, the aim is to identify the components associated with the fluorescent behavior of ageing semen traces. In this investigation semen stains and various biofluorophores commonly found in body fluids were left to aged for 0, 2, 4, 7, 14 and 21 days. Subsequently, thin-layer chromatography (TLC) and ultra-performance liquid chromatography (UPLC) mass spectrometry were performed to identify the biofluorophores present in semen. Several contributors to the autofluorescence could be identified in semen stain, these include tryptophan, kynurenine, kynurenic acid, and norharman. The study sheds light on the.
Urineweg gerelateerde klachten behorende tot de meest voorkomende redenen voor huisartsbezoek. Ondanks een relatief eenvoudige therapie, die bestaat uit een antibioticumkuur of afwachten tot de patiënt zichzelf klaart, blijkt de behandeling van patiënten in de praktijk niet optimaal. De reden hiervoor is dat er op dit moment geen diagnostiek beschikbaar is die snel kan aantonen of een antibioticumtherapie noodzakelijk is en indien dat zo is welk antibioticum dan dient te worden voorgeschreven. Vanwege dit gebrek aan een snelle en betrouwbare diagnostiek schrijft de huidige NHG richtlijn voor urineweginfecties daarom voor dat bij een eerste consult, op basis van anamnese en een eenvoudige dipsticktest, antibioticum ‘blind’ wordt voorgeschreven, dat wil zeggen zonder dat de identiteit van de eventuele verwekker bekend is. Pas bij een eventueel derde consult wordt een microbiologisch-diagnostische test, uitgevoerd in een laboratorium, ingezet. Niet alleen kan deze aanpak, vanwege de lange doorlooptijd, zeer belastend zijn voor de patiënt en zijn of haar omgeving, maar leidt dit door het onterecht of onjuist toedienen van antibiotica tot een toename van antibioticaresistentie. Het voorliggende projectvoorstel beoogd te onderzoeken of door inzet van een nieuwe innovatieve techniek, namelijk single-cell MALDI TOF massa spectrometrie, (SC MALDI-TOF MS) het mogelijk is, de benodigde diagnostiek sneller, effectiever en dichter bij te patiënt uit te voeren. Doel is om uiteindelijk patiënten hiermee nog dezelfde dag de juiste behandeling voor te kunnen schrijven. Het hier voorgestelde onderzoek bouwt voort op een eerder RAAK-publiek project (Next-gen MALDI-TOF, 2013-15-46P) waarin de bruikbaarheid van SC MALDI-TOF MS werd getoetst voor de diagnostiek van UWI bij ziekenhuispatiënten. Het hier beschreven plan beschrijft een onderzoek naar de mogelijkheden voor implementatie van de technologie in de eerstelijnszorg.
