Building resilience to radicalization has become a key pillar of many policies for preventing violent extremism. However, sustained debates over the precise nature of the terms radicalisation and resilience impact the ability to implement these policies. A growing body of literature argues that the way in which key ideas are understood matters to what happens in practice. Additionally, the cross-sector collaboration called for in PVE policy can be made more challenging through divergences in understanding of central concepts. As such, the way in which resilience to radicalization is being understood by frontline workers matters. In light of this, a q-methodology study was conducted, which identified four perspectives on resilience to radicalization amongst policy-makers and practitioners in Belgium, the Netherlands, and the UK. These perspectives are examined in light of the broader debates around both resilience and radicalization, and the extent to which the divergences matter for collaboration is considered.
DOCUMENT
Studenten verschillen in hun leervoorkeuren. Wanneer studenten meer intrinsiekgemotiveerd zijn, neemt hun welbevinden en betrokkenheid toe. Het lesgeven aan hoog gemotiveerde honours studenten stelt andere eisen aan honours docenten. Docenten geven aan te worstelen met het vinden van de juiste balans tussen het bieden van vrijheid en structuur. In deze bijdrage presenteren we de resultaten van de interviews met docenten. De onderzoeksvraag die we in deze bijdrage beantwoorden is: wat zijn de behoeften met betrekking tot vrijheid en structuur van honours en reguliere studenten om te kunnen floreren in hun studie en hoe sluiten docenten daar door hun begeleiding op aan?
DOCUMENT
Frontline professionals such as social workers and civil servants play a crucial role in countering violent extremism.Because of their direct contac twith society,first liners are tasked with detecting individuals that may threaten national security and the democratic rule of law. Preliminary screening takes place during the pre-crime phase. However, without clear evidence or concrete indicators of unlawful action or physical violence, it is challenging to determine when someone poses a threat. There are no set patterns that can be used to identify cognitive radicalization processes that will result in violent extremism. Furthermore, prevention targets ideas and ideologies with no clear framework for assessing terrorism-risk. This article examines how civil servants responsible for public order, security and safety deal with their mandate to engage in early detection, and discusses the side effects that accompany this practice. Based on openinterviews with fifteen local security professionals in the Netherlands, we focus here on the risk assessments made by these professionals. To understand their performance, we used the following two research questions: First, what criteria do local security professionals use to determine whether or not someone forms a potential risk? Second, how do local security professionals substantiate their assessments of the radicalization processes that will develop into violent extremism? We conclude that such initial risk weightings rely strongly on ‘gut feelings’ or intuition. We conclude that this subjectivitymayleadto prejudiceand/oradministrativearbitrariness in relationtopreliminary risk assessment of particular youth.
DOCUMENT
Over the past decades, many targeted policy strategies for countering violent extremism (CVE) have shown all kinds of weaknesses and side effects, especially for already marginalised citizens. Awareness of these serious downsides led to a whole branch of more generic social strategies aimed at prevention of violent extremism (PVE). Yet, tackling or preventing radicalisation in education (PVE-E) is one of the most notable and promising fruits of this branch. However, even 20 years after the 9/11 attacks, research in this field is still scarce, available findings are limited, and assumptions are fraught with many complexities. This chapter offers an overview of current formal and non-formal educational practices for tackling radicalisation, and argues schools can only contribute to this agenda if it is organised through a pedagogical lens, and in the end suggests a reset to help make PVE-E more educative than the current goals of PVE suggest.
DOCUMENT
Het Kenniscentrum Sociale Innovatie van Hogeschool Utrecht doet onderzoek naar de maatschappelijke effecten van de lokale aanpak extremisme. Centraal staat daarbij de vraag: beschikken eerstelijnswerkers over de nodige kennis en begrip om de mate van bereidheid voor (gewelddadig) extremisme en terrorisme van een individu te beoordelen? Vandaag komt het tweede rapport uit in een reeks van drie. Het verkennende onderzoek richt zich op risico-inschattingen van lokale veiligheidsprofessionals aangaande de volgende vraag: in hoeverre is een jongere over wie signalen van vermeende radicalisering binnenkomen, bereid om geweld te gebruiken? In de meeste gevallen gaat het wellicht om vijandige uitingen of gedrag, maar niet om jongeren die voornemens zijn om daadwerkelijk gewelddadige acties te ondernemen. Als zodanig beslissen eerstelijnsprofessionals bij het adresseren van risico’s of bedreigingen tegelijkertijd ook over het recht op vrijheid van meningsuiting. Dan is het wel van groot belang om in kaart te brengen hoe vermeende signalen gewogen en geduid worden op gemeentelijk niveau.
DOCUMENT
De Handleiding Vragenlijst Cultuur van Excellentie presenteert een zelf-diagnostisch instrument dat docenten, team, opleidingen of instellingen kunnen gebruiken om de cultuur van excellentie te peilen. De vragenlijst kan ook ingezet worden door beleidsmedewerkers of onderwijsadviseurs. De vragenlijst geeft inzicht in de mate waarin er sprake is van een cultuur waarin studenten willen, kunnen en mogen excelleren én hoe mensen denken over excelleren als concept. De vragenlijst is uitermate geschikt om verschillen tussen subculturen in kaart te brengen.
DOCUMENT
In recent years, the fight against terrorism and political violence has focused more on anticipating the threats that they pose. Therefore, early detection of ideas by local professionals has become an important part of the preventive approach in countering radicalization. Frontline workers who operate in the arteries of society are encouraged to identify processes toward violent behavior at an early stage. To date, however, little is known about how these professionals take on this screening task at their own discretion. Research from the Netherlands suggests that subjective assessment appears to exist. In this article, we argue that the absence of a clear norm for preliminary judgments affects prejudice or administrative arbitrariness, which may cause side effects due to unjustified profiling.
DOCUMENT
Vanaf 2014 worden in voortgezet onderwijs (vo) en middelbaar beroepsonderwijs (mbo) centrale toetsen respectievelijk examens voor rekenen afgenomen. De toetsen en examens worden afgenomen op de referentieniveaus 2F en 3F. Bij docenten in het vo en mbo leeft sterk het vermoeden dat leerlingen die te maken hebben met ernstige rekenproblemen of dyscalculie, niet in staat zijn deze toetsen en examens te halen. Dit kan ernstige gevolgen hebben voor het behalen van hun diploma. Deze zorg is toegenomen na de eerste afnames van de rekenpilots in 2011 en 2012 in vo en mbo. Tevens leeft de vraag welke faciliteiten leerlingen met een dyscalculieverklaring (dcv) eventueel nodig hebben om hen optimale slaagkansen voor deze toetsen/examens te kunnen bieden, zonder dat daarmee afbreuk wordt gedaan aan de exameneisen. Door eventuele faciliteiten zou de leerling een oneigenlijk voordeel kunnen hebben ten opzichte van andere leerlingen. Het College voor Examens (CvE) heeft Hogeschool Utrecht, Lectoraat Gecijferdheid, gevraagd bovenstaande problematiek te onderzoeken door middel van een toets bij deze leerlingen. De opdracht van het CvE luidt: Ga na of er verbeterpunten zijn in de rekentoets die maken dat leerlingen met een ernstige rekenachterstand op een faire manier worden beoordeeld.
DOCUMENT
This article is about the effect of local tailored interventions to counter (violent) extremism, and therefore contributes to the academic and policy debates. It focusses on local, professional perspectives on person-specific interventions utilising a Dutch case study as the basis. The interventions are part of the wider-ranging counter terrorism policy that entails (local) measures that are deployed in relation to designated high-risk individuals and groups. By reviewing policy documents and conducting semi-structured interviews, the exploratory study concludes that the key factors for a hand-tailored intervention are a solid network, expert knowledge to assess potential signs of extremist ideology, an awareness of not having too many concurrent measures, good inter-institutional cooperation and information-sharing. The professionals involved felt that person-specific interventions have contributed to reducing the threat of religious extremism in the Netherlands. Nonetheless, municipal officials and security agents emphasised the importance of setting realistic goals and a focus on preventive rather than repressive measures. Furthermore, despite the central role that municipal actors play, they run up against problems such as cooperation within the security and care sector. National entities appear to emphasize information-gathering and monitoring more than community-focused cooperation. Thereby questioning whether, on the national level, local professionals are perceived as playing a key role in dealing with extremism.
DOCUMENT
