Korte impressie van een bezoek met tien collega bestuurders van Nederlandse hogescholen aan het Franse hoge onderwijs, 26-29 september 2006.
Virtual training systems provide highly realistic training environments for police. This study assesses whether a pain stimulus can enhance the training responses and sense of the presence of these systems. Police officers (n = 219) were trained either with or without a pain stimulus in a 2D simulator (VirTra V-300) and a 3D virtual reality (VR) system. Two (training simulator) × 2 (pain stimulus) ANOVAs revealed a significant interaction effect for perceived stress (p =.010, ηp2 =.039). Post-hoc pairwise comparisons showed that VR provokes significantly higher levels of perceived stress compared to VirTra when no pain stimulus is used (p =.009). With a pain stimulus, VirTra training provokes significantly higher levels of perceived stress compared to VirTra training without a pain stimulus (p <.001). Sense of presence was unaffected by the pain stimulus in both training systems. Our results indicate that VR training appears sufficiently realistic without adding a pain stimulus. Practitioner summary: Virtual police training benefits from highly realistic training environments. This study found that adding a pain stimulus heightened perceived stress in a 2D simulator, whereas it influenced neither training responses nor sense of presence in a VR system. VR training appears sufficiently realistic without adding a pain stimulus.
Phantom limb pain following amputation is highly prevalent as it affects up to 80% of amputees. Many amputees suffer from phantom limb pain for many years and experience major limitations in daily routines and quality of life. Conventional pharmacological interventions often have negative side-effects and evidence regarding their long-term efficacy is low. Central malplasticity such as the invasion of areas neighbouring the cortical representation of the amputated limb contributes to the occurrence and maintenance of phantom limb pain. In this context, alternative, non-pharmacological interventions such as mirror therapy that are thought to target these central mechanisms have gained increasing attention in the treatment of phantom limb pain. However, a standardized evidence-based treatment protocol for mirror therapy in patients with phantom limb pain is lacking, and evidence for its effectiveness is still low. Furthermore, given the chronic nature of phantom limb pain and suggested central malplasticity, published studies proposed that patients should self-deliver mirror therapy over several weeks to months to achieve sustainable effects. To achieve this training intensity, patients need to perform self-delivered exercises on a regular basis, which could be facilitated though the use of information and communication technology such as telerehabilitation. However, little is known about potential benefits of using telerehabilitation in patients with phantom limb pain, and controlled clinical trials investigating effects are lacking. The present thesis presents the findings from the ‘PAtient Centered Telerehabilitation’ (PACT) project, which was conducted in three consecutive phases: 1) creating a theoretical foundation; 2) modelling the intervention; and 3) evaluating the intervention in clinical practice. The objectives formulated for the three phases of the PACT project were: 1) to conduct a systematic review of the literature regarding important clinical aspects of mirror therapy. It focused on the evidence of applying mirror therapy in patients with stroke, complex regional pain syndrome and phantom limb pain. 2) to design and develop a clinical framework and a user-centred telerehabilitation for mirror therapy in patients with phantom limb pain following lower limb amputation. 3) to evaluate the effects of the clinical framework for mirror therapy and the additional effects of the teletreatment in patients with phantom limb pain. It also investigated whether the interventions were delivered by patients and therapists as intended.
Observationele studie
Chronische pijn is een groot, complex en duur probleem en heeft een grote impact op de kwaliteit van leven van patiënten, dagelijks functioneren, stemming en ziekteverzuim. Er zijn verschillende interventies ontwikkeld die met name gericht zijn op het beïnvloeden en veranderen van het gedrag waarbij zelfmanagement een belangrijke rol speelt. Echter het bestendigen van resultaten op lange termijn blijkt een groot probleem en leidt zelfs tot terugval naar “oud” gedrag waardoor patiënten opnieuw vaak kostbare hulp gaan zoeken. Er zijn twee additionele interventies ontwikkeld in een eerder RAAK-project (SOLACE) ter voorkoming van deze terugval: “Do It Your Self” en “Waarde gerichte Doelen” , echter de werkzaamheid van deze interventies op de lange termijn is niet onderzocht. Een eerste feasibility studie lijkt veelbelovend met positieve effecten naar de bruikbaarheid van deze interventies in de betrokken revalidatiecentra. Vanuit dit werkveld maar ook vanuit de patiënten kwam nadrukkelijk de vraag om deze interventies op effectiviteit te toetsen. Dit heeft geleid tot de onderzoeksvraag; “Is een additionele interventie (do it yourself en/of waarde gerichte doelen) gericht op het blijven toepassen van aangeleerde vaardigheden na een succesvol doorlopen pijn programma effectief in het bestendigen van de resultaten op de lange termijn en leidt dit tot een afname van het zorggebruik.” Het onderzoek wordt uitgevoerd in twee werkpakketten; (1) het ontwikkelen van een bruikbare app voor de ontwikkelde interventies in samenwerking met DIO Design en (2) een effectiviteit studie in de revalidatiecentra Adelante in Hoensbroek en Maastricht, Libra R&A locatie Weert en Heliomare Revalidatie in Wijk aan Zee. De doelstelling van het consortium is om de samen met zorgprofessionals, patiënten, beroepsvereniging en ontwerpers een product ter voorkoming van terugval verder te ontwikkelen en te toetsen. Na afronding van dit project zijn de op effectiviteit getoetste additionele interventies, DIY en WD, klaar om landelijk te worden uitgerold.
Veel patiënten met chronische pijn vallen na revalidatie toch een keer terug naar ‘oud’ gedrag. In het project SOLACE zijn twee strategieën ontwikkeld om terugval te voorkomen. Deze interventies leken effectief in de betrokken revalidatiecentra. Maar werken ze ook op de lange termijn?Doel Het doel van project Agrippa (Additional intervention for self-management in chronic pain patients) is om strategieën die terugval na revalidatie voorkomen verder te ontwikkelen en te toetsen. Dit doen we samen met zorgprofessionals, patiënten met chronische pijn, beroepsverenigingen en ontwerpers. Na afronding van dit onderzoek kunnen de strategieën landelijk in de praktijk worden gebracht. Resultaten Dit onderzoek loopt nog. Na afronding vind je hier een samenvatting van de resultaten. Looptijd 01 februari 2019 - 01 februari 2021 Aanpak Het onderzoek bestaat uit twee onderdelen: 1. We ontwikkelen een app waarin de twee interventies ‘Do It Your Self’ en ‘Waardegerichte Doelen’ worden opgenomen. 2. We toetsen de effectiviteit van de app in drie revalidatiecentra. Meer informatie Voor meer informatie bezoek je de uitgebreide projectpagina Agrippa.
