Stimulating patients to approach their pain from a biopsychosocial perspective is central to chronic pain rehabilitation. However, conversations between patients and their healthcare professionals about the social and psychological factors that may contribute to the continuation of pain and disability can be challenging. The current scientific literature does not sufficiently pinpoint the difficulties in patient–practitioner interaction on chronic pain, and it falls short of answering the question of how a joint exploration of the social and psychological factors that might be involved in the patient’s pain and evolving disability can be enhanced. In this theoretical article, we introduce discursive psychology as a potentially valuable research perspective to gain a better understanding of the difficulties in patient–practitioner interaction in the context of chronic pain rehabilitation. Discursive psychology focuses on features of people’s talk (e.g. that of patients and practitioners) and is concerned with the social practices that people perform as part of a specific interactional context. In this paper, we provide an introduction to the main theoretical notions of discursive psychology. We illustrate how discursive psychological analyses can inform our understanding of the specific sensitivities in conversations between patients with chronic pain and their practitioners. Finally, we address how a better understanding of these sensitivities offers a gateway towards improving these conversations. Een belangrijk principe in revalidatie bij chronische pijn is de benadering van de pijn vanuit een biopsychosociaal perspectief. Het blijkt echter een uitdaging voor patiënten en behandelaars om de sociale en psychologische factoren die een rol spelen bij chronische pijn te bespreken. In de huidige wetenschappelijke literatuur is hier nog niet voldoende aandacht voor; en wordt geen perspectief geboden voor verbetering van de gezamenlijke verkenning van sociale en psychologische factoren. In dit theoretische artikel introduceren we discursieve psychologie als een mogelijk waardevol onderzoeksperspectief om een beter begrip tot stand te brengen van de complexiteit van interactie in de context van chronische pijn revalidatie. Discursieve psychologie richt zich op kenmerken van interactie, in het bijzonder de sociale praktijken die tot stand worden gebracht binnen een specifieke interactionele context. We beschrijven de belangrijkste theoretische principes van discursieve psychologie en illustreren hoe een DP analyse licht kan werpen op de specifieke gevoeligheden in conversaties tussen patiënten met chronische pijn en hun behandelaars. Tot slot bespreken we hoe een beter begrip van deze gevoeligheden een ingang biedt tot het verbeteren van deze conversaties.
DOCUMENT
Background. The Treatment Beliefs Questionnaire has been developed to measure patients’ beliefs of necessity of and concerns about rehabilitation. Preliminary evidence suggests that these beliefs may be associated with attendance of rehabilitation. The aim of this study was to translate and adapt the Treatment Beliefs Questionnaire for interdisciplinary pain rehabilitation and to examine the measurement properties of the Dutch translation including the predictive validity for dropout. Methods. The questionnaire was translated in 4 steps: forward translation from English into Dutch, achieving consensus, back translation into English, and pretesting on providers and patients. In order to establish structural validity, internal consistency, construct validity, and predictive validity of the questionnaire, 188 participants referred to a rehabilitation centre for outpatient interdisciplinary pain rehabilitation completed the questionnaire at the baseline. Dropout was measured as the number of patients starting, but not completing the programme. For reproducibility, 51 participants were recruited at another rehabilitation centre to complete the questionnaire at the baseline and one week later. Results. We confirmed the structural validity of the Treatment beliefs Questionnaire in the Dutch translation with three subscales, necessity, concerns, and perceived barriers. internal consistency was acceptable with ordinal alphas ranging from 0.66–0.87. Reproducibility was acceptable with ICC2,1 agreement ranging from 0.67–0.81. Hypotheses testing confirmed construct validity, similar to the original questionnaire. Predictive validity showed the questionnaire was unable to predict dropouts. Conclusion. Cross-cultural translation was successfully completed, and the Dutch Treatment Beliefs Questionnaire demonstrates similar psychometric properties as the original English version.
DOCUMENT
PURPOSE: This study aims to explore the meaningful contributions of rehabilitation for participants living with persistent pain.MATERIALS AND METHODS: A phenomenological methodology was used. Thirteen purposefully selected participants, who self-identified as substantially improved from persistent pain due to rehabilitation, were interviewed in-depth. Data were analyzed using reflexive thematic analyses.RESULTS: Participants included three men and ten women, age ranging from 22-69 years, pain duration was 2-30 years. Seven interconnected themes were developed: 1) indication of negative pain and health care experiences, 2) supporting working alliance with healthcare professionals, 3) Pain Dialogue, 4) improved self-awareness and self-regulation, 5) different view on pain, 6) autonomy and personal growth and 7) hope and new perspective. Integration of these themes provided a framework for understanding meaningful contributions of rehabilitation from the participants' perspective.CONCLUSIONS: The study identified seven interconnected themes enhancing meaningful contributions of rehabilitation for participants who have substantially improved from persistent pain. These findings provide a novel conceptual understanding of how rehabilitation can foster recovery. The themes strongly support person-centred care, an understanding of Pain Dialogue and personal growth through the lens of the lived experience. The quality of the therapeutic relationship is considered a central vehicle for improved health outcomes.
DOCUMENT
Low back pain is the leading cause of disability worldwide and a significant contributor to work incapacity. Although effective therapeutic options are scarce, exercises supervised by a physiotherapist have shown to be effective. However, the effects found in research studies tend to be small, likely due to the heterogeneous nature of patients' complaints and movement limitations. Personalized treatment is necessary as a 'one-size-fits-all' approach is not sufficient. High-tech solutions consisting of motions sensors supported by artificial intelligence will facilitate physiotherapists to achieve this goal. To date, physiotherapists use questionnaires and physical examinations, which provide subjective results and therefore limited support for treatment decisions. Objective measurement data obtained by motion sensors can help to determine abnormal movement patterns. This information may be crucial in evaluating the prognosis and designing the physiotherapy treatment plan. The proposed study is a small cohort study (n=30) that involves low back pain patients visiting a physiotherapist and performing simple movement tasks such as walking and repeated forward bending. The movements will be recorded using sensors that estimate orientation from accelerations, angular velocities and magnetometer data. Participants complete questionnaires about their pain and functioning before and after treatment. Artificial analysis techniques will be used to link the sensor and questionnaire data to identify clinically relevant subgroups based on movement patterns, and to determine if there are differences in prognosis between these subgroups that serve as a starting point of personalized treatments. This pilot study aims to investigate the potential benefits of using motion sensors to personalize the treatment of low back pain. It serves as a foundation for future research into the use of motion sensors in the treatment of low back pain and other musculoskeletal or neurological movement disorders.
Niet specifieke nekpijn (NSNP) vormt een groot probleem binnen de volwassen westerse bevolking. Deze aandoening is complex, invaliderend en kent een heterogene presentatie, waardoor NSNP moeilijk te behandelen is. Een brede beoordeling van de (complexe) klacht waarbij medische en psychosociale prognostische factoren een centrale rol spelen is essentieel om te kunnen beoordelen welke zorg het meest passend is. Dit verhoogd de doelmatigheid van zorg en verminderd de kans op onnodige zorg. Meer inzicht in heterogene patiëntengroepen door het bepalen van verschillende fenotypen kan nuttig zijn bij het ontwikkelen van gerichte interventies om het behandelresultaat te verbeteren. Psychologische en sociale factoren spelen een belangrijke rol bij het in standhouden van de ervaren pijn. De nieuwste wetenschappelijke inzichten en praktijkrichtlijnen adviseren dan ook met nadruk een biopsychosociale benadering bij patiënten met NSNP. Hoewel fysiotherapeuten hierin geschoold worden, ervaren zij nog wel regelmatig ongemak en uitdagingen bij het integreren van psychologische en sociale factoren in de diagnostiek en behandeling van deze patiëntengroep. Daarom rijst de vraag uit het werkveld: Hoe kunnen fysiotherapeuten in de eerstelijn beter in staat gesteld worden om bij mensen met nekpijn de complexiteit van de klachten in te schatten en behandelingen op maat aan te bieden en waar nodig samen te werken met een gespecialiseerde fysiotherapeut? Of is een andere discipline in de eerstelijnszorg noodzakelijk om multidisciplinair mee samen te werken? Om deze vraag te beantwoorden hebben wij een breed consortium samengesteld uit eerdere en nieuwe (MKB) partners. Het doel van dit onderzoek is om fysiotherapeuten handvatten te bieden voor het op maat (gepersonaliseerd) behandelen van patiënten met NSNP. Het onderzoek bestaat uit drie delen; (1)het fenotyperen op het gebied van psychosociale factoren in patiënten met (sub)acute NSNP, (2)het maken van een screeningstool om de fenotypen te identificeren en (3)het evalueren van een passende behandeling bij de verschillende fenotypen.
