Many countries signed the Paris Agreement in order to mitigate global average temperature rise. In this context, Dutch authorities also decided to realize a maximum of 35% residual waste by 2020 for its own operations. So, 65% of the total waste should be recyclable or re-usable and only a maximum of 35% should be not. This current paper explores how changes in automatic behaviours, facilityoperations and related practice-oriented research can contribute to this aim of the authorities.
LINK
Anno 2022 worden de agenda’s van de markt en politiek bepaald door de transities rondom gezondheid, mobiliteit, klimaat en economie. Gemeenschappen die creatief en innovatief met die uitdagingen omgaan zijn niet alleen robuust genoeg om ze te absorberen maar kunnen problemen die op ze af komen ook tijdig herkennen en adresseren. Om de veerkracht in een gemeenschap te ontwikkelen, zijn plekken nodig waar opgaven, middelen, mensen en ideeën bij elkaar komen. Een plek waar bubbels worden doorbroken. Bijna iedere stad kent wel een aantal plekken, zoals broedplaatsen, waar kunstenaars, makers, ontwerpers bij elkaar komen om te creëren en waar bubbels worden doorbroken. Het zijn locaties waar ontmoeting tussen groepen inwoners en professionals tot stand komt; waar innovatie, kruisbestuiving en cultuur worden geproduceerd. Wat opvalt is dat deze parels van creativiteit en ontmoeting vaak zelf als bubbel functioneren ondanks de vele en diverse verbindingen die ze tot stand brengen. Veel broedplaatsen hebben de reputatie een gesloten bolwerk te zijn. Dit maakt hun bubbel kwetsbaar. Creatieve vrijplaatsen staan regelmatig onder druk door krachten van buiten de invloedssfeer van hun organisatie. In dit artikel onderzoeken we de veerkracht van de organisaties die de creatieve plekken beheren en welke strategieën er nodig zijn om in een verhitte vastgoedmarkt te overleven en condities te scheppen voor de makers, kunstenaars en de processen die er plaatsvinden.
Nederlandse binnensteden ondergaan ingrijpende transformaties om toekomstbestendig te blijven. De afname van de winkelfunctie dwingt gemeenten tot actie om leegstand en verloedering te voorkomen. Binnensteden transformeren naar “places to be” waar naast de winkelfunctie ruimte is voor wonen, ontspanning en maatschappelijke functies. Hoewel gemeenten de beschikking hebben over een heel palet aan juridische en financiële instrumenten, blijken deze op zichzelf onvoldoende om transformaties effectief te sturen. Succesvolle transformatie vraagt om een aanpak waarin gemeenten niet alleen de samenwerking zoeken met ondernemers, maar vooral met vastgoedeigenaren. Zij zijn immers cruciale spelers bij functiewijzigingen, investeringen en verkoop van vastgoed. De uitdaging voor gemeenten ligt in het ontwikkelen van een situationele handelingsstrategie: niet alleen weten welke instrumenten beschikbaar zijn, maar vooral begrijpen hoe en wanneer deze effectief ing 32 ezet kunnen worden. Deze paper betoogt dat de traditionele, passieve gemeentelijke rol plaats moet maken voor een actieve rol gericht op situationeel handelen. Gemeenten moeten het speelveld en de spelers doorgronden en zich positioneren als regisseur van het transformatieproces. De binnenstadsprofessional moet niet alleen beschikken over de juiste instrumenten, maar vooral het ‘spel’ kunnen spelen om de transformatie in goede banen te leiden.
MULTIFILE