Full text aanvragen via link Hoofdstuk 7 in Beperkt in de keten.Mensen met een licht verstandelijk beperking in de strafrechtsketen. Veel cliënten met een licht verstandelijke beperking die met justitie in aanraking komen krijgen te maken met de reclassering. Hoewel betrouwbare cijfers over het percentage cliënten met een licht verstandelijke beperking onder de totale reclasseringspopulatie ontbreken, wordt geschat dat dit aantal aanzienlijk is (het aantal mensen met een licht verstandelijke beperking onder volwassen reclasseringscliënten worden geschat tussen de 15 tot 25%; Poort, Bosker & Agema, 2011). Reclasseringstaken voor jongeren worden uitgevoerd door de Raad voor de Kinderbescherming en Bureau Jeugdzorg. Jongeren met een licht verstandelijke beperking worden veelal doorverwezen naar de William Schrikker Groep (WSG). Deze organisatie is onder andere gespecialiseerd in jeugdreclassering voor jongeren met een licht verstandelijke beperking. Volwassen cliënten met een licht verstandelijke beperking komen terecht bij de reguliere reclasseringsorganisaties. In Nederland zijn er drie organisaties die reclasseringstaken uitvoeren voor volwassenen: Reclassering Nederland, Stichting Verslavingsreclassering GGZ en Leger des Heils Jeugdzorg en Reclassering. In dit hoofdstuk worden de verschillende taken beschreven die de reclassering vervult. Vervolgens wordt, na een summiere introductie van het wetenschappelijke kader voor het reclasseringswerk, ingegaan op de specifieke eisen die aan het reclasseringswerk worden gesteld bij cliënten met een licht verstandelijke beperking bij screening en het opstellen van een plan van aanpak, en bij toezicht en begeleiding. Afgesloten wordt met een korte beschrijving van recente ontwikkelingen om het reclasseringswerk voor cliënten met een licht verstandelijke beperking te verbeteren.
LINK
De reclassering voert haar werk uit in een maatschappij die in toenemende mate vraagt om inzicht in effectiviteit van beleid en de daarbij horende kosten en opbrengsten van publieke investeringen. Daarbij gaat het niet alleen om de directe effecten van het werk, maar ook om hoe deze zich vertalen naar baten voor de maatschappij. Het doel van het onderzoek binnen de onderzoekslijn Waarde van Reclasseren binnen het lectoraat Modelleren van Maatschappelijke Impact bij Saxion is om de maatschappelijke kosten en baten van reclasseren in Nederland in kaart te brengen. Dit wordt gedaan door het maken van een maatschappelijke kosten-batenanalyse (MKBA). In dit rapport stellen we hiervoor een eerste raming op. Deze raming wordt momenteel verder uitgewerkt binnen de onderzoekslijn Waarde van Reclasseren van het lectoraat. Het raamwerk van een maatschappelijke kosten-batenanalyse (MKBA) vormt het uitgangspunt van dit onderzoek. Hierbij is het nodig dat we in kaart brengen wat (1) de werkzaamheden van de reclassering zijn, (2) de directe effecten hiervan op reclassenten en hun omgeving, (vermeden) slachtoffers en hun omgeving en (3) hoe deze zich vertalen naar baten voor de maatschappij.
MULTIFILE
In 2016 zijn de reclasseringsorganisaties, OM en DJI gestart met de ontwikkeling Ruim baan. Meer ruimte voor maatwerk en een contextgerichte en integrale aanpak van delinquent gedrag stonden daarbij centraal (Lünnemann et al., 2017). De adviestaken van de reclassering werden lumpsum gefinancierd, er werd ruimte gecreëerd om vanuit ZSM zaken direct op te pakken en te doen wat naar het oordeel van de reclasseringswerker nodig is, zoals toeleiden van cliënten naar zorg of begeleiding door sociale wijkteams. Reclassering en DJI startten gezamenlijk proeftuinen waarin reclasseringswerkers aanwezig waren in de PI en samen met medewerkers van de PI werkten aan detentie- en re-integratietrajecten voor voorlopig gehechten en gedetineerden. In een eerder onderzoek naar Ruim baan, uitgevoerd door het Lectoraat Werken in Justitieel Kader en het Verwey-Jonker Instituut (Lünnemann et al., 2017), werd geconcludeerd dat er buiten ZSM en de PI’s nog weinig sprake was van nieuwe manieren van werken. De grote instroom aan adviesvragen gaf weinig ruimte voor experimenteren en vernieuwing. De geboden ruimte werd met name aangegrepen om korter en sneller te adviseren. Onderzoeksvragen. In dit onderzoek is gekeken naar de samenwerking tussen reclassering en OM en DJI, en naar de ervaren kwaliteit van reclasseringsadviezen door de ontvangers daarvan. De centrale onderzoeksvragen waren: 1. Wat zijn de succesfactoren en leerpunten in de verandering van een aanvraaggerichte en productgedreven relatie tussen OM / DJI en reclassering naar een gelijkwaardige samenwerking waarbij niet het product, maar de vraagstelling vanuit het OM / DJI en de expertise van de reclassering centraal staan? 2. Hoe beoordelen ontvangers van reclasseringsadviezen bij OM en DJI de kwaliteit en bruikbaarheid van de adviezen?
De reclassering geeft haar cognitieve vaardigheidstrainingen vooral in groepen. Solo is de enige training die deelnemers een-op-een volgen. In dit vooronderzoek kijken we of Solo werkzaam is en voorziet in een behoefte. Over Solo Solo is afgeleid van het Engelse geaccrediteerde programma One-To-One. In 2016 zijn wijzingen op de programma-inhoud aangebracht: Solo heeft een praktischer insteek gekregen en is meer op de Nederlandse reclasseringspraktijk aangepast. Anno 2021 is opnieuw behoefte aan aanpassing: de sessies dienen meer op de leerdoelen te worden afgestemd en de delictanalyse kan eenvoudiger worden ingericht. Doel In dit onderzoek willen we het nut en de noodzaak voor de doorontwikkeling van Solo vaststellen, op basis van onderstaande vragen: Wat is de werkzaamheid van Solo? Op welke wijze sluit Solo aan op de behoeften van groepen cliënten en op de veranderende context? Welke regio’s voeren Solo uit (wat zijn redenen om Solo niet uit te voeren)? Welke suggesties voor doorontwikkeling worden gedaan? Als Solo bruikbaar en toepasbaar is, volgt de doorontwikkeling in een later stadium. Looptijd 01 oktober 2021 - 31 januari 2022 Aanpak Voordat aanpassingen in de training zullen worden gedaan, doen we een behoeftepeiling. Managers, coaches, trainers en deelnemers vormen de doelgroep van deze behoeftepeiling. Het vooronderzoek geeft concrete handvatten voor de doorontwikkeling en implementatie van Solo. Er worden meerdere onderzoeksmethoden ingezet: Literatuurstudie Enquête Semi-gestructureerde interviews bij reclasseringswerkers en cliënten Evaluatieformulieren bij cliënten Data-analyse IRIS Downloads en links
In dit onderzoek brachten we actuele kennis in kaart over effectief reclasseringstoezicht.Doel Doel van het project was om een systematisch overzicht te maken van werkzame elementen voor reclasseringstoezicht. Dit zijn elementen die aantoonbaar bijdragen aan het verminderen van recidive, voorkomen van uitval, versterken van motivatie voor verandering en verbeteren van het functioneren van delinquenten op verschillende leefgebieden. Resultaten Een onderzoeksrapportage met een overzicht van werkzame elementen voor reclasseringstoezicht. Een Engelse versie van de onderzoeksrapportage: Effective practices in probation supervision: a systematic literature review. Een publieksversie van het onderzoeksrapport waarin de belangrijkste bevindingen zijn samengevat. Een artikel voor een wetenschappelijk tijdschrift (in ontwikkeling). Looptijd 01 oktober 2019 - 31 augustus 2020 Aanpak Er is in de afgelopen jaren veel onderzoek gedaan naar reclasseringstoezicht, in Nederland maar vooral ook in het buitenland. Onderzoekers voerden een systematisch literatuuronderzoek uit van de nationale en internationale onderzoeksliteratuur over reclasseringstoezicht vanaf het jaar 2000 en beoordeelden hoe onderbouwd de conclusies zijn. Relevantie voor werkveld en onderwijs Het overzicht van bewezen werkzame elementen voor toezicht op delinquenten is bijzonder nuttig, voor het werkveld en voor hbo-opleidingen die toekomstige forensisch sociale professionals opleiden. Het kan richting geven aan deskundigheidsbevordering, aan beleidsontwikkeling van de reclassering, en ondersteunt keuzes die reclasseringswerkers dagelijks moeten maken in hun begeleidingscontacten met reclasseringscliënten.
De maatschappelijke zorgen over verharding van criminaliteit nemen toe. Deze verharding raakt ook (het werk van) reclasseringswerkers en het uitvoeren van reclasseringstaken is bij sommige reclassenten dan ook risicovol. Dit heeft enkele jaren geleden binnen de reclassering geresulteerd in de aanpak voor zogeheten Buiten Categorie Cliënten (BCC), reclassenten die een expliciet veiligheidsrisico voor reclasseringswerkers vormen. Doel Doel van dit onderzoek is allereerst de ervaringen met en signalering van BCC-reclassenten door reclasseringswerkers in kaart te brengen en vervolgens te kijken naar de ervaringen met de uitvoering van de geïndiceerde handelingsrichtlijnen en veiligheidsmaatregelen binnen de BCC-aanpak. Resultaten Met het onderzoek beogen we een beeld te schetsen van de kennis over en ervaring van reclasseringswerkers met BCC-cliënten en de BCC-aanpak, om op basis daarvan te komen tot aanbevelingen ten aanzien van de BCC-werkwijze binnen de reclassering. Looptijd 01 november 2022 - 31 juli 2023 Aanpak Een literatuurverkenning gericht op indicatoren voor verharding en veiligheidsmaatregelen Een enquête onder reclasseringswerkers gericht op de kennis over en het signaleren en begeleiden van (potentiële) BCC-cliënten Interviews met BCC-specialisten en reclasseringswerkers die werken met BCC-cliënten over handelingsrichtlijnen Een focusgroep gericht op wat de bevindingen betekenen voor de BCC-aanpak.
