Oncology healthcare professionals (HCPs) and cancer patients often have difficulties in navigating conversations about sexual changes and concerns due to cancer and its treatments. The present study draws on Discursive Psychology to analyze how the topic of sexuality is raised and managed in Dutch oncological consultations. Our corpus consists of 28 audio recordings. We analyzed the discursive practices used by cancer patients and oncology HCPs and to what effect. Patients, on the one hand, employ vagueness, pronouns, and ellipses, while HCPs attribute talk to others and use generalizations, and speech perturbations. Through these practices they collectively keep the topic of sexuality at a distance, thereby constructing it as a delicate topic. Moreover, we explicate the norms related to sexual behavior that cancer patients and oncology HCPs orient to in their talk. Finally, we address ways in which oncology HCPs can open the door on discussing sexual changes with their patients.
MULTIFILE
Teachers can play an important role in students’ healthy relational and sexual development. You can pay attention to this subject with specifically designed lessons. But it’s even more important to address relational and sexual development within the general curriculum, whenever the topic comes up in class. Discussing about sexuality is not always easy. This document provides practical tips for teachers for discussing sexuality in the classroom. This overview is based on the Dutch report 'Seksualiteit bespreken in de klas, hoe doe je dat?'
DOCUMENT
Sexual functioning is often impaired in patientswith Parkinson’s disease (PD) and may affect quality oflife of patients and their spouse. However, little is knownabout the practice patterns of neurologists with regard todiscussing sexuality in this field. The aim of this cross-sectional study was to evaluate to what extent neurologistsdiscuss sexuality with PD patients. A 22-item questionnairewas sent to 139 neurologists specializing in PD. The surveycontained questions about their attitudes, knowledge, andpractice patterns with respect to sexual dysfunction (SD) inpatients with PD. The response rate of the survey was66.9%. Most participants (56.8%) stated that they addresssexuality in less than half of their PD patients. High age ofpatients (42.0%), insufficient consultation time (37.5%),and a lack of patients’ initiative to raise the topic them-selves (36.4%) were frequently reported barriers towardsdiscussing sexuality. The majority of participants consid-ered that discussing sexuality is a responsibility that laywith neurologists (85.2%), nurses (73.9%), and patients(72.7%). One quarter of the neurologists reported to haveinsufficient or no knowledge on SD. The majority of par-ticipants regarded screening for SD important or slightlyimportant (85.2%). A large proportion of Dutch neurolo-gists specializing in PD do not routinely discuss sexualitywith their PD patients. Sexual healthcare in PD patientsmay benefit from time-efficient tools and agreements onwho is responsible for discussing SD. Furthermore, rec-ommendations in PD guidelines on screening and manag-ing SD should be adapted to fit everyday practicehttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ CC BY 4.0https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
MULTIFILE
Behandel- en nazorgtrajecten binnen de oncologische zorg duren meestal lang en kennen veel gespreksmomenten tussen zorgprofessionals en patiënten. Aanleiding voor het project ‘Care for Sexuality’ is dat de gesprekken gedurende een traject vooral gaan over de diagnose en de behandeling en dat zorgen over seksualiteit en intimiteit nauwelijks aan bod komen, ook niet in het nazorgtraject. Oncologische zorgprofessionals erkennen het belang van dergelijke gesprekken over seksualiteit en intimiteit, maar geven aan het lastig te vinden om het gesprek hierover te voeren. De zorgprofessionals sluiten daarbij ook onvoldoende aan op de informatiebehoefte, emoties of zorgen van de patiënt. Dit is niet zo vreemd, want in het medisch onderwijs ligt de nadruk op (bio)medische kennis en lijken communicatieve en relationele vaardigheden het onderspit te delven (Epner & Baile, 2014; Walling, et al., 2008). Hierdoor wordt het opbouwen van een goede verstandhouding tussen zorgverlener en patiënt belemmerd, en worden patiënten minder geholpen in het nemen van weloverwogen beslissingen in hun behandel- en nazorgtraject. Het is daarom belangrijk dat de zorgen van patienten over seksualiteit onderdeel worden van het gesprek. Bestaande en recent ontwikkelde leermiddelen op dit gebied geven wel handreikingen voor het agenderen van het thema, maar geven onvoldoende antwoord op de vraag hoe interacties over intimiteit en seksualiteit tussen zorgprofessionals en kankerpatiënten daadwerkelijk verlopen en wat faciliterende en belemmerende gespreksfactoren daarbij zijn. Het doel van het beoogde project is drieledig: (1) Het gesprek over seksualiteit en intimiteit in de spreekkamer mogelijk maken en op gang brengen bij zorgprofessionals in de oncologie en hun patiënten; (2) Het ontwerpen van een leeromgeving voor zorgprofessionals waarin gesprekszorgen en realistische gespreksscenario’s verwerkt zijn, zodat de zorgprofessional bewust wordt van de gespreksgevoeligheden en daarop kan anticiperen en (3) Het verkennen van de vorm waarin de leeromgeving het beste in de praktijk aangeboden kan worden.
Gesprekken in een oncologisch traject focussen vooral op diagnose en behandeling. Zorgen over seksualiteit en intimiteit worden zelden besproken. Oncologische zorgprofessionals erkennen het belang van deze gesprekken, maar vinden het moeilijk om deze te voeren. Echter, het is essentieel dat patiënten hun zorgen rondom seksualiteit en intimiteit kunnen bespreken.Doel Het doel van dit project is het mogelijk maken en optimaliseren van het gesprek over seksualiteit en intimiteit in de oncologiespreekkamer, opdat beter in de behoeften van patiënten kan worden voorzien. Inzichten in de gesprekszorgen en -kansen worden opgenomen in een nieuw te ontwikkelen leeromgeving voor zorgprofessionals. Resultaten Het resultaat is een leeromgeving, die specifiek aansluit bij de leerbehoefte van zorgprofessionals, waarin deze professionals hun inzicht in gespreksvoering met kankerpatiënten over seksualiteit en intimiteit kunnen vergroten. Looptijd 01 september 2023 - 01 oktober 2025 Aanpak Er worden interviews gehouden met patiënten en focusgroepen met zorgprofessionals uit het consortium. De data die deze methoden opleveren worden geanalyseerd vanuit het discursief-psychologisch perspectief, waarbij wordt uitgegaan van het idee dat taal wordt gebruikt om handelingen te verrichten. Relevantie van het project Dit project levert een leeromgeving voor zorgprofessionals die hiermee hun gespreksvoering over seksualiteit met patiënten kunnen verbeteren. Binnen dit project is doorwerking richting onderwijs op diverse manieren vormgegeven. Docent-onderzoekers participeren in het project. Studenten van de ‘Kunst van de dialoog’ en studenten van ‘Oncologische zorg’ worden d.m.v. onderzoeksminoren, stages en afstuderen betrokken.
Gesprekken in een oncologisch traject focussen vooral op diagnose en behandeling. Zorgen over seksualiteit en intimiteit worden zelden besproken. Oncologische zorgprofessionals erkennen het belang van deze gesprekken, maar vinden het moeilijk om deze te voeren. Echter, het is essentieel dat patiënten hun zorgen rondom seksualiteit en intimiteit kunnen bespreken.
