In het kunsten- en erfgoeddecreet werd een aparte categorie ‘Instellingen van de Vlaamse Gemeenschap’ opgenomen. Zij zouden een symboolfunctie en een sensibiliserende rol voor de artistieke gemeenschap en de gehele Vlaamse bevolking moeten vervullen. Bovendien moeten ze internationale topkwaliteit aanbieden. Door een gebrekkige collectieve opdrachtomschrijving weten deze Gemeenschapsinstellingen echter niet welke service van hen wordt verwacht en dit zowel naar de artistieke gemeenschap als de bredere samenleving toe. De vage taakomschrijving stelt de instellingen met dit uitzonderlijke statuut bovendien voor een distinctieprobleem. Waarin onderscheiden ze zich van andere kunstorganisaties in Vlaanderen die op een reguliere basis tijdelijk worden gesubsidieerd? Ten slotte signaleren de Gemeenschapsinstellingen een internationaal verifieerbare discrepantie tussen een symbolische en een economische, subsidiale erkenning. Door dit alles blijft hun positie vaag tot zelfs ambivalent. Met deze vaststellingen in het achterhoofd werd een essayopdracht geformuleerd. De centrale vragen die daarin gesteld werden luiden: wat is de opdracht, taak en positie van nationale kunstinstellingen? Hoe kunnen ze ideaaltypisch functioneren en hoe doen ze dat in het buitenland? Via een interpretatieve cultuursociologische weg, geschraagd met de inzichten van de kritische theorie werd een antwoord op het voorgelegde vraagstuk gezocht. Het opstel betreft dus geen benchmarking of kunstkritisch betoog. Wel werd via diepte-interviews met beleidsverantwoordelijken en vooral stafmedewerkers van voorbeeldorganisaties in Duitsland, Engeland, Finland, Nederland en Portugal naar mogelijke pistes gekeken.
Versterken symbiose tussen Vlaanderen en Nederland in de regio tussen Turnhout en Tilburg door het verzilveren van het duurzaam toeristisch potentieel. Het beter ontsluiten en verbinden van activiteiten en nieuwe belevenissen voor verschillende doelgroepen: bezoekers, bewoners, ondernemers, jongeren, senioren, gezinnen.Collaborative partnersAPB Toerisme Provincie Antwerpen, Gemeente Alphen-Chaam, Gemeente Arendonk, Gemeente Baarle-Hertog, Gemeente Baarle-Nassau, Gemeente Goirle, Gemeente Merksplas, Gemeente Ravels, Gemeente Tilburg, Stad Hoogstraten, Stad Turnhout, Thomas More Mechelen-Antwerpen.
Toerisme Vlaanderen is bezig met de ontwikkeling van een meetkader om de nieuwe strategische visie omtrent toerisme te ondersteunen. Hierbij zou de carbon footprint van inkomend toerisme een indicator moeten zijn. Er is op dit moment geen carbon footprint berekening van toerisme in of naar Vlaanderen beschikbaar. Toerisme Vlaanderen beschikt wel over voldoende data over het inkomend toerisme, maar niet over voldoende kennis m.b.t. het berekenen van carbon footprints en heeft daarom het CSTT benaderd. Gelijkenissen met Nederlandse data zijn groot, maar er moet een nieuwe “syntax” moeten worden ontwikkeld, om de data over inkomend toerisme naar carbon footprint gegevens te vertalen en in heldere tabellen om te zetten. Deze tabellen zullen geanalyseerd worden, waarna een rapportage kan worden geschreven. Het gaat hier om een nulmeting die in de toekomst relatief eenvoudig herhaald kan worden.Het eindproduct is een gedetailleerde rapportage over de carbon footprint van inkomend toerisme naar Vlaanderen over 2019.
De toenemende belangstelling voor toerisme en recreatie, vooral in natuurgebieden, staat voor verschillende uitdagingen. Voor Natuurgrenspark De Groote Heide is dit niet anders. Samenwerking over de grens heen en bezoekersmanagement zijn cruciaal, gezien het gebied zich uitstrekt over Nederland en Vlaanderen.Grensloos Park De Groote Heide verbind Vlaanderen en Nederland letterlijk, door te werken aan fietsroutes die abrupt eindigen bij de grens en historische locaties die afhankelijk zijn van herstel aan de andere kant van de grens. Een tweede uitdaging is het vergroten van de toegankelijkheid voor diverse doelgroepen, zoals mensen met een fysieke beperking. Het gebied mist geschikte toegangspoorten en routes voor fietsers en e-bikes. De projectpartners willen lokale bewoners en verenigingen actief betrekken om het cultuur-historische karakter van het gebied meer tot uiting te laten komen in de thematische routes en via eigentijdse belevingselementen. Het betrekken van lokale gemeenschappen zal op termijn niet alleen de identiteit van het natuurgrenspark versterken, maar ook een breder draagvlak creëren voor beheer en bescherming. Dit brengt ons bij de derde uitdaging van het project om een duurzaam evenwicht te vinden tussen natuur en recreatie. Het Grensloos Park richt zich hiervoor op innovatieve oplossingen, ondersteund door gedetailleerde dataverzameling en -analyse, om bezoekersstromen beter te begrijpen.Collaborative partnersNatuurgrenspark De Groote Heide BGTS, Gemeente Heeze-Leende, Stad Hamont-Achel, Gemeente Cranendonck, Gemeente Valkenswaard, Gemeente Eindhoven, Natuurpunt Beheer.
