Construction and demolition waste (CDW) is the most important waste stream in the EU in terms of mass, with around 340 million tonnes between 2010 and 2018 (EEA, 2020). Most member states achieved a recovery target of 70% for this fraction, however, it is mainly based on backfilling or downcycling. Materials coming from demolition and renovation work are not often available for reuse or recycling activities, with some noticeable exceptions in the case of some pioneering Urban Resource Centres (URCs). URCs are physical centres that promote the circular economy at local level (Partnership on Circular Economy, 2019) prioritizing reuse, preparation for reuse, upcycling and remanufacturing activities over material recycling. This is an emerging concept throughout Europe, that has received much policy attention given its potential to help achieve Circular Economy goals set by the European Commission. So far there have been no systematic analyses of URCs, their operation and their impact. The goal of our paper is twofold: 1) to understand how frontrunning URCs currently operate and 2) to derive conclusions/policy recommendations/design principles for URCs. This article presents a comparison of seven URCs that to some extent allow the reuse of CDW in their locations. The data has been gathered in guided study visits to the different locations, complemented by additional information provided by the managers of the URCs through their yearly reports and follow up conversations. The research took place as part of the project Centers for Urban Resources, Reuse and Remanufacture (Cure+), which aims to establish URC pilots in the four project cities (Riga, Tartu, Kavala and Barcelona).
DOCUMENT
Uit de samenvatting: "Sinds medio 2017 is het Nationaal Lectorenplatform Urban Energy actief. De betrokken lectoren beogen het praktijkgericht onderzoek rond de gebouwde omgeving op hogescholen te verbinden en te stroomlijnen. Dit doen ze teneinde bij te dragen aan de energietransitie: met duurzame bronnen voorzien in onze energievoorziening. Een belangrijk instrument om de expertise van de lectoren te delen is een digitale onderzoekskaart, die beschikbaar is via: http://www.nlurbanenergy.nl. Daarnaast is er behoefte aan meer inzicht als het gaat om termen als vraagarticulatie en onderzoekssamenwerking. Meer precies wilden we achterhalen wat de behoefte is van het mkb aan praktijkgericht onderzoek van hogescholen in het domein Urban Energy. Daartoe hebben we een verkennende studie uitgevoerd naar praktijkgericht onderzoek binnen het domein Urban Energy. Hiervoor interviewden we de betrokken lectoren en ondernemers uit het innovatief MKB. Daarnaast maakten we gebruik van een enquête die we via verschillende kanalen onder de aandacht brachten bij het innovatief mkb."
DOCUMENT
Construction and Demolition Waste (CDW) is the main driver of resource consumption and waste generation in Europe. Although most European countries achieved 70% recovery rate of CDW, the majority is used for backfilling. Therefore, opportunities for Circular Economy (CE) practices in CDW management are underexploited. This research identifies the innovative practices, barriers, and enablers for developing tailored-made designs of Urban Resource Centre (URC) for managing CDWs in four European cities namely Riga, Tartu, Kavala, and Barcelona. Qualitative methods using multiple case studies were used to draw generalizations from cases. Data was collected from reports and interviews with different stakeholders, and a validation workshop for designing URC of each city. Current innovative practices include recycling and upcycling of CDWs; use of green points, exchange platforms, and waste management apps; repair cafés; selective demolition; and (pilot) initiatives on resource centers that function as material exchange point, recycling center, workstation for repair and creative ideas, and prototyping hub, among others. The identified barriers and enablers can be categorized as governmental, market, and individual factors. First, local governments (municipalities) play a key role for facilitating CDW management via both support such as provision of subsidies, green procurement, and mandatory waste sorting, and through strict regulatory requirements. Second, URCs must be locally rooted with inclusion of citizens, grass roots initiatives, and schools/universities to increase community acceptance, awareness, and education on CDW management. Third, partnerships with local stakeholders, such as repair cafes, waste management companies, and local NGOs, is needed to operate the URCs both in short- and long-terms. And fourth, the creation of niche markets such as linking localism (e.g. locally crafted CE stores) and supplying to businesses in need of CDWs, can support the operation of URCs. The identified barriers and enablers can help further improve the design of URCs for each city.
MULTIFILE
Nederland wil in 2050 circulair zijn. Dat vraagt een ongekende transitie in de wijze waarop onze samenleving onderneemt, samenwerkt, denkt en doet. Stedelijke regio’s zijn de geijkte plek om een transitie naar een circulaire economie in gang te zetten door hun dichte concentratie van kennis, kapitaal, data en resources op een relatief klein oppervlak. De baten die deze transitie oplevert zullen vooral in deze regio’s merkbaar zijn: minder verspilling, luchtvervuiling en CO2-uitstoot, meer economische waarde en sociale impact. CIRCOLLAB richt zich op het versterken van interdisciplinair praktijkgericht onderzoek voor de circulaire transitie in de metropoolregio Amsterdam (MRA). De SPRONG-groep bestaat uit lectoraten van de Centres of Expertise Urban Technology en Urban Governance & Social Innovation en de Faculteit Digitale Media en Creatieve Industrie van de Hogeschool van Amsterdam, Kenniscentrum Maatschappelijke Innovatie Flevoland van Hogeschool Windesheim en de Academie van Bouwkunst van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. De SPRONG-groep combineert expertise vanuit het technologische, creatieve, economische en sociale domein en verricht praktijkgericht onderzoek naar ‘circulair denken en doen’, ‘circulair ondernemen’, ‘circulair menselijk kapitaal’ en ‘circulair samenwerken’ in relatie tot technische innovaties in twee waardeketens: de gebouwde omgeving en consumptiegoederen. De SPRONG-groep ontwikkelt, samen met actoren in de quadruple helix, een regionale infrastructuur voor inventariseren en prioriteren van onderzoeksbehoeften en het programmeren, opbouwen en uitwisselen van kennis. Hierbij worden kennis en ervaringen uit circulaire initiatieven, experimenten, onderzoek en onderwijs aan elkaar en aan fysieke experimenteerruimtes verbonden, om gezamenlijk van te leren, kennis te delen en op te schalen. Zo ontstaat een krachtige interdisciplinaire SPRONGgroep met de ambitie om het consortium uit te laten groeien tot dé regionale spil op het gebied van de circulaire transitie in grootstedelijke regio’s en een erkende (inter)nationale speler voor kennisuitwisseling en -opbouw op dit onderwerp.
