Distributed ledger technologies (DLTs) such as blockchain have in recent years been presented as a new general-purpose technology that could underlie many aspects of social and economic life, including civics and urban governance. In an urban context, over the past few years, a number of actors have started to explore the application of distributed ledgers in amongst others smart city services as well as in blockchain for good and urban commons-projects. DLTs could become the administrative backbones of such projects, as the technology can be set-up as an administration, management and allocation tool for urban resources. With the addition of smart contracts, DLTs can further automate the processing of data and execution of decisions in urban resource management through algorithmic governance. This means that the technological set-up and design of such DLT based systems could have large implications for the ways urban resources are governed. Positive contributions are expected to be made toward (local) democracy, transparent governance, decentralization, and citizen empowerment. We argue that to fully scrutinize the implications for urban governance, a critical analysis of distributed ledger technologies is necessary. In this contribution, we explore the lens of “the city as a license” for such a critical analysis. Through this lens, the city is framed as a “rights-management-system,” operated through DLT technology. Building upon Lefebvrian a right to the city-discourses, such an approach allows to ask important questions about the implications of DLTs for the democratic governance of cities in an open, inclusive urban culture. Through a technological exploration combined with a speculative approach, and guided by our interest in the rights management and agency that blockchains have been claimed to provide to their users, we trace six important issues: quantification; blockchain as a normative apparatus; the complicated relationship between transparency and accountability; the centralizing forces that act on blockchains; the degrees to which algorithmic rules can embed democratic law-making and enforcing; and finally, the limits of blockchain's trustlessness.
Data has been collected since mankind, but in the recent years the technical innovations enable us to collect exponentially growing amounts of data through the use of sensors, smart devices and other sources. In her lecture Nanda will explore the role of Big Data in urban environments. She will give an introduction to the world of Big Data and Smart Cities, and an assessment of the role that data analytics plays in the current state of the digital transformation in our cities. Examples are given in the field of energy and mobility.
What happens at the urban edge and the SURF aspiration to influence it? Projects in the urban fringe Urban fringe governance Integrated policy guidelines and approaches towards urban fringe planning and management The future management of the urban fringe
Amsterdam worstelt in toenemende mate met het veranderende gebruik van stedelijke consumptieruimten. Delen van de stad waar wonen, werken, consumeren en recreëren gelijktijdig en door elkaar plaatsvinden. Dit gemengde karakter is in potentie een belangrijke stedelijke kwaliteit, maar blijkt in veel gebieden niet zomaar haalbaar. Dit uit zich enerzijds door een steeds nijpender wordende drukteproblematiek in bepaalde buurten, met monocultuur en aantasting ondernemersklimaat tot gevolg, en anderzijds door teruglopende bezoekersaantallen en leegstand in de minder populaire winkel- en woongebieden. Wat het proces achter deze ontwikkelingen gemeenschappelijk lijkt te hebben, is handelingsverlegenheid bij diverse belanghebbenden om tot collectieve actie te komen en meer grip te krijgen op de situatie. Dit RAAK voorstel wil deze processen van verandering begrijpen en op basis daarvan een nieuw praktische handelingsperspectief bieden aan de diverse actoren. Bewoners, ondernemers, gebiedsontwikkelaars hebben elk hun eigen belang in deze gebieden, maar er is grote onderlinge afhankelijkheid voor een duurzame ontwikkeling. We begrijpen deze plekken daarom als een ‘commons’ (gemeenschappelijke ruimte) met ‘open acces goods’ (vrij toegankelijke producten), waardoor er vormen van afstemming nodig zijn om tot een duurzaam beheer van een dergelijke situatie te komen. NV Zeedijk, Geef om de Jan Eef, VNO-NCW, KHN Amsterdam en de gemeente hebben de HvA gevraagd het voortouw te nemen in een overkoepelend onderzoek naar deze processen van onderkoeling en oververhitting in stedelijke consumptieruimten. De partners onderkennen de complexiteit van het vraagstuk en zien de oplossingsrichting in meer informele gedragsregels en zelfsturing waarbij de overheid een faciliterende rol speelt. Dit moet leiden tot gedragen, intelligente vormen van beïnvloeding. Dit projectvoorstel is de uitkomst van dit initiatief. De centrale vraag van dit project is welke factoren van invloed zijn op de levenscyclus van stedelijke consumptieruimten, wat de onderliggende mechanismen zijn om de evolutie te verklaren en op welke manier commoning het proces kan beïnvloeden.
