Video Interactie Begeleiding (VIB) is een begeleidingsvorm die zijn wortels vindt in de Video Home Training (VHT). Met de video worden hulpverleningssituaties opgenomen en daarna geanalyseerd teneinde de hulpverlening te optimaliseren. Hierbij maakt de VIB gebruik van de zogenaamde interactieprincipes. Hoewel de VIB dus haar oorsprong heeft in gezinssituaties, richt de VIB zich vooral op de interactie tussen de hulpverlener en de client. In dit leerpakket staat centraal hoe je de VIB gebruikt in de jeugdhulpverlening, de ouderenzorg en de hulp aan verstandelijke gehandicapten.
DOCUMENT
Video Interactie Begeleiding (VIB) is een begeleidingsvorm die zijn wortels heeft in de video home training. Met de video worden hulpverlenerssituaties opgenomen en daarna geanalyseerd teneinde de hulpverlening te optimaliseren. Hierbij maakt de VIB gebruik van de zogenaamde interactieprincipes. Hoewel de methode haar oorsprong heeft in de video home training en dus in gezinssituaties of aanverwante situaties haar toepassing vindt, richt de VIB zich vooral op de interactie tussen de hulpverlener en de client. De VIB kent toepassingen in de jeugdhulpverlening, maar ook in de ouderenzorg en de hulp aan verstandelijke gehandicapten.
DOCUMENT
In deze handreiking vindt u handvatten om een project op te zetten waarin senioren zelf filmpjes maken over verbeterpunten in hun eigen leefomgeving. De filmpjes worden gedeeld met relevante stakeholders om concrete verbeteringen teweeg te brengen en bij te dragen aan het creëren van een leeftijdsvriendelijke omgeving. Deze handreiking kan gebruikt worden door onderzoekers, docenten en studenten die samen met senioren willen onderzoeken wat verbetermogelijkheden zijn om de leefomgeving leeftijdsvriendelijker te maken. Met het oog op de vergrijzing en de toename van het aantal senioren dat in steden zal wonen de komende jaren, is het creëren van leeftijdsvriendelijke steden en gemeenschappen van groot belang. Een leeftijdsvriendelijke omgeving is een omgeving die voldoende voorwaarden biedt om daar prettig oud te worden en er te kunnen blijven wonen. In deze handreiking gaan we uit van het model van Age friendly cities and communities van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO, 2007). Dit model onderscheidt diverse aspecten die van belang zijn: voldoende mogelijkheden voor (openbaar)vervoer; toegankelijke gebouwen en schone en veilige openbare ruimte; passende huisvesting; mogelijkheden voor betaalbare en toegankelijke activiteiten; begrijpelijke communicatie en informatie; respectvolle benadering en aandacht voor senioren; maatschappelijke participatie en werkgelegenheid; voldoende voorzieningen van zorg en welzijn.
DOCUMENT
