Meer ‘zelfredzaamheid’ is een centraal uitgangspunt in de herziening van de verzorgingsstaat. Ogenschijnlijk gaan sociaal werkers daarin mee, maar er is veel stil verzet. Dat constateren Marc Hoijtink, Evelien Tonkens en Jan Willem Duyvendak naar aanleiding van meerjarig onderzoek naar sociale wijkteams.
Bijna de helft van de sociaal werkers overweegt een vertrek bij hun werkgever. In dit artikel analyseert Marc Hoijtink vertrekfantasieën van professionals als cognitieve vlucht, een vorm van stil verzet die dicht tegen coping aanzit. Als zoveel sociaal werkers op het punt staan hun loyaliteit op te zeggen, wat zegt dit dan over de huidige positie van sociaal werkers in de samenleving? En wat over de staat van het sociaal domein?
LINK
Veel maatschappelijk werkers presenteren zichzelf tegenwoordig als presentiebeoefenaars. Ook het Beroepsprofiel van de maatschappelijk werker benadrukt het belang van presentie. De presentietheorie is bovendien toegepast in sectoren als de maatschappelijke opvang en de zorg. Tegelijk is het een complexe en omvangrijke theorie waar moeilijk greep op te krijgen is. Dit theoretisch nadeel is echter tevens een praktisch voordeel voor maatschappelijk werkers.
