Vibrational and structural properties of lead-free piezoelectric (1-x)Na0.5Bi0.5TiO3–xCaTiO3 (0 < x < 1.00) solid solutions have been investigated using Raman spectroscopy and X-ray diffraction. Different anomalies were detected and analyzed taking into consideration the phase transition from rhombohedral to orthorhombic phase at room temperature. All Raman bands were interpreted through the variation in the peak positions (frequency) and the corresponding half-widths at half maximum (HWHM) as a function of x. XRD used as a complementary technique to Raman spectroscopy, showed that the rhombohedral – orthorhombic phase transition went gradually through an intermediate phase consisting of a mixture of rhombohedral (R3c) and orthorhombic (Pnma) structures and that the fraction of orthorhombic phase increased with CT composition. The results show that the morphotropic phase boundary (MPB) is located between 0.09 and 0.15.
Diagnostic reference levels (DRLs) for medical x-ray procedures are being implemented currently in the Netherlands. By order of the Dutch Healthcare Inspectorate, a survey has been conducted among 20 Dutch hospitals to investigate the level of implementation of the Dutch DRLs in current radiological practice. It turns out that hospitals are either well underway in implementing the DRLs or have already done so. However, the DRLs have usually not yet been incorporated in the QAsystem of the department nor in the treatment protocols. It was shown that the amount of radiation used, as far as it was indicated by the hospitals, usually remains below the DRLs. A procedure for comparing dose levels to the DRLs has been prescribed but is not Always followed in practice. This is especially difficult in the case of children, as most general hospitals receive few children. Health Phys. 108(4):462–464; 2015
Noord-Holland kent een belangrijke en innovatieve maakindustrie. Het gaat hierbij om relatief kleine nichespelers, die een grote internationale markt bedienen. In 2016 werd het TechnoSpitsen netwerk Noord-Holland opgericht, met als doelstelling “Het slim verbinden van (nieuwe) technologieën, kansen en uitdagingen, mensen en kennis, bedrijven en onderwijs, voor een innovatieve en toekomstbestendige maakindustrie”. Door samenwerken in “open innovatie” bundelen bedrijven en Hogeschool de krachten: • Samenwerken met collega-bedrijven, leren van elkaar • Samenwerken met studenten en daardoor een betere instroom van nieuw talent • Samenwerken met docent-onderzoekers, waardoor vernieuwende ideeën kunnen doorstromen naar de praktijk en naar het onderwijs. KIJKEN MET ANDERE OGEN doet praktijkonderzoek naar de mogelijkheden en toegevoegde waarde van moderne beeldbewerkingstechnieken en beeldbewerkingssoftware (computer vision). Door de inzet van geavanceerde vision technieken komen we tot verbeteringen in het ontwerp van hun machine-ontwerp en productieproces. Meer specifiek: • Verbeteringen in productiviteit door kortere cyclustijd of doorlooptijd • Verbeteringen in de productkwaliteit en nauwkeurigheid van werken (zero defects) • Verbeteringen in het storingsgedrag (kortere down-time, minder storingen) • Verbeteringen in de omstelflexibiliteit (sneller overgaan op ander product) Met camera’s die meer kleuren kunnen zien dan het menselijk oog – infrarood, ultraviolet, X-ray kunnen we letterlijk ‘Kijken met Andere Ogen’! Beeldvormende technieken, oorspronkelijk ontwikkeld voor ruimtevaart, astronomie en medische toepassingen, worden als nieuwe beeldvormende chips in compacte behuizingen ondergebracht en komen beschikbaar voor nieuwe robottoepassingen in industrie en agri-food. Met nieuwe GPU gebaseerde HW-architecturen, en moderne deep learning algoritmes, kunnen we relatief snel nieuwe toepassingen met geavanceerde objectherkenning bouwen. Leren uit voorbeelden in plaats van programmeren. Door computer-gegenereerde beelden te combineren met ‘live’ beelden wordt het mogelijk om de resultaten van metingen ‘live’ inzichtelijk te maken (Augmented Reality). ‘Andere ogen’ die meekijken en tips geven tijdens inspectie of training.
Structural Biology plays a crucial role in understanding the Chemistry of Life by providing detailed information about the three-dimensional structures of biological macromolecules such as proteins, DNA, RNA and complexes thereof. This knowledge allows researchers to understand how these molecules function and interact with each other, which forms the basis for a molecular understanding of disease and the development of targeted therapies. For decades, X-ray crystallography has been the dominant technique to determine these 3D structures. Only a decade ago, advances in technology and data processing resulted in a dramatic improvement of the resolution at which structures of biomolecular assemblies can be determined using another technique: cryo-electron microscopy (cryo-EM). This has been referred to as “the resolution revolution”. Since then, an ever increasing group of structural biologists are using cryo-EM. They employ a technique named Single Particle Analysis (SPA), in which thousands of individual macromolecules are imaged. These images are then computationally iteratively aligned and averaged to generate a three-dimensional reconstruction of the macromolecule. SPA works best if a very pure and concentrated macromolecule of interest can be captured in random orientations within a thin layer (10-50nm) of vitreous ice. Maastricht University has been the inventor of the machine that is found in most labs worldwide used for this: the VitroBot. We have been the inventor of succeeding technologies that allow for much better control of this process: the VitroJet. In here, we will develop a novel chemical way to expand our arsenal for preparing SPA samples of defined thickness. We will design, produce and test chemical spacers to allow for a controlled sample thickness. If successful, this will provide an easy, affordable solution for the ~1000 laboratories worldwide using SPA, and help them with their in vitro studies necessary for an improved molecular understanding of the Chemistry of Life.
In dit project wordt de haalbaarheid bestudeerd voor het maken van nanoporeuze membranen met behulp van gangbare processen in de halfgeleiderindustrie. Nanoporeuze membranen bieden onder meer de mogelijkheid om op energie-efficiënte en milieuvriendelijke manier water te ontzouten of het scheiden van vluchtige componenten als alternatief voor destillatie. Recent zijn veel nieuwe nanoporeuze materialen gerapporteerd. Succesvolle toepassingen op het gebied van katalyse, sensoren en scheidingen, waaronder ook eerste voorbeelden van kleinschalige nanofiltratie, geven de potentie van dergelijke materialen aan voor een toepassing op het gebied van nanofiltratie op grotere schaal. Echter, het ontbreekt momenteel aan goede, eenvoudige methoden om deze opschaling voor ultradunne (sub-micron), nanoporeuze membranen te realiseren. In dit project zal wordt een methode bestudeerd en geïmplementeerd waarmee dit wel mogelijk is.
