In Amsterdam and Beirut, Abdallah has ethnographically researched interactional dynamics between disadvantaged young people, regarding experiences of success, in settings of education, work, sports, and music. He analyzed how focus, mood, and bodily deployment produced shared symbols, emotional contagions, and situated solidarities and moralities.He came to characterize constructive interactions as a main context for young people to experience three components of success: boosts, elevation, and grounding. Combinations of these experiences have important restorative effects for young people who suffer from an abundance of adversity and discouragement. Tensions arise for young people between, on the one hand, their loyalties toward old settings of belonging with their short-term, at times destructive, tendencies and, on the other hand, their success in new settings which demanded of them new types of discipline and commitments. Continued success depends partly on young people’s abilities, but more so on the availability of constructive interaction rituals helping them manage such tensions, without necessarily committing to one loyalty over the other. Next to young people’ s dynamics and processes, Abdallah has focused on the input of NGO professionals and volunteers in such constructive interactions to learn how their involvement can help young people in their struggles for success.The analysis employs concepts of sociological studies of emotions, such as interaction rituals, emotion management, and embodied dispositions to clarify how emotion, experience and energy act as driving forces in young people’s activities and development.
MULTIFILE
Internationaal onderzoek laat zien dat ingrijpende jeugdervaringen, ook wel Adverse Childhood Experiences (ACE’s) genoemd, een sleutelrol spelen in de ontwikkeling van jeugdigen en hun (latere) psychische en fysieke gezondheid (o.a. Felitti et al., 1998; McLaughlin, 2016). Jeugdigen met verstandelijke beperkingen en hun ouders zijn helaas sterk ondervertegenwoordigd in internationaal onderzoek naar ACE’s, terwijl het belangrijk is dat de huidige inzichten ook kunnen bijdragen aan de verbetering van hun gezondheid en welzijn (o.a. Keesler, 2014; Northway, 2017). Uit verschillende studies blijkt namelijk dat mensen met een verstandelijke beperking vaker geestelijke en fysieke gezondheidsproblemen hebben (Northway, 2017). Daarnaast blijkt dat zij vaker worden blootgesteld aan een groter aantal ingrijpende levensgebeurtenissen (o.a. Emerson, 2015; Mason-Roberts et al., 2018) en dat deze blootstelling gerelateerd is aan een verhoogd risico op geestelijke gezondheidsproblemen (zie Vervoort-Schel et al., 2018 voor verwijzingen). De premisse van de ACE’s-studies is dat het voorkomen of verminderen van ingrijpende jeugdervaringen een positieve invloed heeft op gezondheid en welzijn in het leven (Northway, 2017). Het is veelbelovend om daar verder onderzoek naar te doen.
Happiness and (mis)fortune are very individual matters of different origins: mental and material. They can not be (directly) traced back to each other. Prosperity can always turn into adversity and vice versa. This does not alter the fact that someone who has made courage or cheerfulness her second nature, has a different attitude to life than someone who, for example, has made lability into second nature. So if we can not opt for fame and fortune, we can choose to develop our second nature, and it is precisely those choices (plural) that make us who we are!
MULTIFILE
